Της Κύρας Αδάμ
Απέναντι στην συνεχή στρατιωτικοποίηση της τουρκικής διπλωματίας, η Ελλάδα έχει δύο ισχυρά διπλωματικά όπλα τα οποία αρνείται να χρησιμοποιήσει.
Τo ένα όπλο το παρέχει το Καταστατικό του ΟΗΕ , άρθρο 2,4, σύμφωνα με το οποίο «..όλα τα κράτη μέλη πρέπει να απόσχουν στις διεθνείς σχέσεις τους από την απειλή ή χρήση βίας εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οποιοδήποτε κράτους…»
Στην περίπτωση της Ελλάδας, το κορυφαίο αυτό άρθρο έχει καταστεί μια διπλωματική καρικατούρα, καθώς επί σειρά δεκαετιών , οι ελληνικές κυβερνήσεις προτιμούν να στέλνουν παραπονιάρικες ενημερωτικές επιστολές στον γ γραμματέα του ΟΗΕ και τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας για «επίδειξη της αλληλεγγύης» τους και επικλήσεις διαμεσολάβησης, παρά να επιδείξουν την αποφασιστικότητα τους και να χρησιμοποιήσουν το άρθρο,δηλαδή να καταγγείλουν επισήμως την Τουρκία.