Το άρθρο αυτό το έγραψα με αφορμή τον σάλο που προκλήθηκε αυτή την εβδομάδα γύρω από μια αφίσα η οποία αναφερόταν στο θέμα των αμβλώσεων. Την αφίσα αυτή θέλησε να προβάλει στους χώρους του Μετρό της Αθήνας ως πληρωμένη διαφήμιση ένας σύλλογος πολυτέκνων. Μετά από αντιδράσεις ορισμένων όμως, η αφίσα αποσύρθηκε με απόφαση του Υπουργού Μεταφορών.
Προτού αναφερθώ σε οτιδήποτε άλλο, θέλω να τονίσω ότι σε όλες τις δημόσιες παρεμβάσεις μου ποτέ δεν αναφέρθηκα στο θέμα των αμβλώσεων. Οι λόγοι που το απέφυγα αυτό είναι δύο: Ο πρώτος είναι ότι θεώρησα πως οι αμβλώσεις είναι περισσότερο σύμπτωμα παρά αίτιο, αφού στην πράξη αποτελούν έκφανση ενός συγκεκριμένου τρόπου ζωής. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι δεν ήθελα να ηθικολογήσω. Θεωρώ ότι μια κοινωνία πρέπει ελεύθερα να κάνει τις επιλογές της και όχι με πειθαναγκασμούς ή αφορισμούς. Πρέπει η ίδια να καταλάβει γιατί πρέπει να γεννά παιδιά, είτε για λόγους οφέλους είτε για λόγους αυτοπραγμάτωσης.