Η Τουρκία θέτει διλήμματα

Γράφει ο Κωνσταντίνος Φίλης

Η Τουρκία παίζει ένα από τα τελευταία της χαρτιά στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο στόχος της είναι διττός: αφενός, να συμπεριληφθεί τόσο απευθείας όσο και μέσω των Τουρκοκυπρίων στη λήψη αποφάσεων που αφορούν την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, αφετέρου, να ανασχέσει τη δυναμική των συμπράξεων μεταξύ Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ – Αιγύπτου σε τομείς πέραν της ενέργειας.

HomeΗ Ιταλία είναι το καναρίνι στο ορυχείο της Ευρώπης Η Ιταλία είναι το καναρίνι στο ορυχείο της Ευρώπης

Του Marcus Ashworth

 
Βloomberg


Γίνεται καταθλιπτικά οικείο να βλέπει κανείς τις αποδόσεις των ιταλικών κρατικών ομολόγων να αυξάνονται, με το spread έναντι των γερμανικών bunds να προσεγγίζει και πάλι την εβδομάδα που πέρασε το υψηλότερο επίπεδο του έτους.

Μπορεί κανείς να ευχαριστήσει γι’ αυτό την πολιτική στάση των λαϊκιστών ηγετών της χώρας πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές της 23ης Μαΐου. Ο Matteo Salvini, ηγέτης της Λέγκας και αναπληρωτής πρωθυπουργός, δήλωσε ότι είναι διατεθειμένος να ανεχτεί τον λόγο του χρέους της Ιταλίας προς το ΑΕΠ που φτάνει το επιβλητικό 140%. Μπορείτε να φανταστείτε πώς ακούστηκε αυτό στις Βρυξέλλες. 

Συρίγος: Και με στρατιωτικά μέσα η Ελλάδα να μην επιτρέψει γεωτρήσεις εντός της υφαλοκρηπίδας

«Εάν η Τουρκία διαπιστώσει ότι έχει το περιθώριο, θα θελήσει να προχωρήσει και σε έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας» δηλώνει ο Άγγελος Συρίγος καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο. 

«Η Ελλάδα πρέπει να περάσει το μήνυμα πως δεν θα επιτρέψει διενέργεια γεωτρήσεως εντός της υφαλοκρηπίδας της. Αυτό περιλαμβάνει όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της η ελληνική πλευρά, περιλαμβανομένων, εάν χρειασθεί, και στρατιωτικών μέσων. Το 1976 και το 1987 η Ελλάδα είχε κινητοποιήσει τις ένοπλες δυνάμεις προκειμένου να εμποδίσει τη διενέργεια σεισμικών ερευνών σε περιοχές της υφαλοκρηπίδας. Οι σεισμικές έρευνες είναι ήσσονος σημασίας ενέργειες εν συγκρίσει προς μία γεώτρηση. Η γεώτρηση αποτελεί παραβίαση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων επί της υφαλοκρηπίδας με μη αναστρέψιμα αποτελέσματα» τονίζει με συνέντευξή του στο News 24/7 ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και υποψήφιος βουλευτής στην Α΄ Αθηνών με τη ΝΔ Άγγελος Συρίγος. 

Ιγνατίου: Πιο επικίνδυνοι και από τους Τούρκους οι Άγγλοι

«Για τους ολίγους, η Βρετανία είναι ο «παράδεισος», ενώ στην πραγματικότητα είναι μία μουντή χώρα χωρίς κοινωνικές ή άλλες ευαισθησίες. Πρόκειται για τα ολιγάριθμα μέλη της κυπριακής ελίτ, η οποία υπηρέτησε τους στρατηγικούς σκοπούς της πρώην αυτοκρατορίας, και κερδοσκόπησε εις βάρος του κυπριακού λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Λίγο-πολύ αποτελούν και τον κορμό του πολιτικού και οικονομικού συστήματος. Και αυτός είναι ο λόγος που ποτέ και κανείς εξ αυτών δεν αγγίζουν τη Βρετανία. Διότι τους κρατά στο χέρι. Δυστυχώς, επηρεάζουν και «κόσμο» στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. 

Η γεωπολιτική µάχη της Ελλάδας

Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος

Μπορεί να ανακτήσει η Ελλάδα τον ρόλο που είχε στα Βαλκάνια πριν από την κρίση; Η έρευνα του Balkan Monitor επιβάλλει πριν από όλα την επαναδιατύπωση του ερωτήµατος. Και οι δύο πλευρές, η Ελλάδα και οι βαλκανικές χώρες, έχουν κατανοήσει ότι η διεύρυνση της ΕΕ στα ∆υτικά Βαλκάνια θα είναι µια µακράς διάρκειας και περίπλοκη διαδικασία σε απόλυτη συνάρτηση µε τη βούληση και τη δυνατότητα των 27 χωρών-µελών να προχωρήσουν σε µια ουσιαστική εµβάθυνση-ενίσχυση της ευρωπαϊκής συνοχής.

Η εξέλιξη του παγκοσμίου οικονομικού πολέμου

Θεωρείται πως οι διεθνείς ελίτ που στηρίζουν γενικότερα την παγκοσμιοποίηση, θέλοντας να επιβάλλουν μία ανοιχτή και όχι πλέον καλυμμένη παγκόσμια οικονομική διαχείριση, ένα παγκόσμιο νόμισμα, μία κοινωνία χωρίς μετρητά, καθώς επίσης μία παγκόσμια διακυβέρνηση, χρειάζονται για να το επιτύχουν μία σημαντική οικονομική καταστροφή – μεταξύ άλλων την υπονόμευση της αμερικανικής οικονομίας και του δολαρίου, επειδή οι Αμερικανοί Πολίτες δεν πρόκειται να συμφωνήσουν με τα σχέδια τους, όσο η κοινωνία τους παραμένει εύπορη και άνετη.

Οι ευρωεκλογές, η γερμανική Ευρώπη και τα εγχώρια παραμύθια

Η ρητορική-δέσμευση του Μητσοτάκη ότι θα μειώσει το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων (3,5% μέχρι το 2022 και 2% μέχρι το 2060) εντάσσεται στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας του εν όψει τώρα των ευρωεκλογών και στη συνέχεια των εθνικών εκλογών. Καλλιεργεί στους ψηφοφόρους την εντύπωση πως η σκληρή στάση των δανειστών πηγάζει και από ιδεολογική-πολιτική αντιπάθεια προς την κυβέρνηση Τσίπρα.

Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι τελείως διαφορετική. Οι εταίροι-δανειστές έχουν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι με τον Τσίπρα, ο οποίος εφάρμοσε σχεδόν κατά γράμμα το 3ο Μνημόνιο και βεβαίως υπέγραψε τη Συμφωνία των Πρεσπών. Όχι μόνο δεν το κρύβουν, αλλά δεν φείδονται καλών λόγων. Εμμέσως πλην σαφώς, άλλωστε, φέρνουν τον Έλληνα πρωθυπουργό ως παράδειγμα για να στείλουν το μήνυμα στους Ευρωπαίους ψηφοφόρους ότι η νεοφιλελεύθερη λιτότητα είναι μονόδρομος.

Ποντιακή Γενοκτονία: Τέσσερις ιστορικοί καταγράφουν – εξηγούν

Η γενοκτονία του ποντιακού ελληνισμού – που από το 1994 αναγνωρίζεται επισήμως από την ελληνική πολιτεία με την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου, ως Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου – αναφέρεται στα βίαια, μαζικά, φονικά γεγονότα, της δεύτερης και των αρχών της τρίτης δεκαετίας του 20ο αι. που έλαβαν χώρα στην καταρρέουσα τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, μέχρι τη δημιουργία του σύγχρονου τουρκικού κράτους, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα την φυσική εξόντωση, τον αφανισμό, τον εκτοπισμό, την εκρίζωση εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου από τις πατρογονικές τους εστίες.

Τα γεγονότα αυτά πυροδοτήθηκαν από την σταδιακά αυξανόμενη ανάδυση και εντεινόμενη επίδραση του τουρκικού εθνικισμού στην πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο οποίος προς τα τέλη της πρώτης δεκαετίας του προηγούμενου αιώνα κατέστη κυρίαρχη ιδεολογία, αναλαμβάνοντας δια των πολιτικών εκφραστών του, την εξουσία και τον έλεγχο της αυτοκρατορίας.

Συγκλονιστικές μαρτυρίες από τη σφαγή των Ποντίων – 100 χρόνια από τη Γενοκτονία

«Πολλά είδαμε και πολλά περάσαμε. Έβλεπες τους ανθρώπους να τρώνε ψοφίμια, πολλές φορές μάλιστα εγένοντο ομηρικαί μάχαι δια να κόψη κανείς ένα κομμάτι, ακόμα και από αυτά που έκειντο μέσα στον δρόμο» . (Από το χειρόγραφο του Κωνσταντίνου Ιορδανίδη «Η εξορία των χωριών Τρουψί και Μπάτσανα» (Αθήνα 1966). Πηγή: Πασχάλης Μ. Κιτρομηλίδης (επιμ.), Η Έξοδος, τόμ. Γ΄, Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, Αθήνα 2013, σ. 577 via Pontosnews).

Πολιτισμική σχιζοφρένεια

Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν κατηγορούμε τους πολιτικούς ή τα ΜΜΕ για το κατάντημα μας, για την «αποσύνθεση της αλήθειας» και για την κατ’ επίφαση δημοκρατία που βιώνουμε – επειδή οι πιθανότητες να είμαστε εμείς οι ίδιοι υπεύθυνοι, επιλέγοντας κόμματα, πολιτικούς ή ΜΜΕ που συμβαδίζουν/ταιριάζουν με τις προκαταλήψεις και με τις αντιλήψεις μας, αποφεύγοντας τις αντίθετες απόψεις που απογοητεύουν ή κουράζουν, καθώς επίσης προτιμώντας τον πιθηκισμό αντί τη σκέψη, δεν είναι καθόλου αμελητέες.

«Μπορεί κανείς να κυριαρχήσει σε χίλιους ανθρώπους πιο γρήγορα απευθυνόμενος στις προκαταλήψεις τους και στα συναισθήματα τους, από ότι να πείσει έναν και μόνο, βασιζόμενος στη λογική του» (R. Heinlein).

Συναγερμός από τον καθηγητή Μάζη! Έρχεται…

Για την κρισιμότερη τουρκική πρόκληση και ένταση σε Καστελόριζο και Κυπριακή ΑΟΖ, μιλά στον 98.4 ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης, προσθέτοντας ότι η αποτροπή πρέπει να είναι ουσιαστική κι όχι θεωρητική.

«Αν ο γείτονας δεν αντιληφθεί την αποτρεπτική μας ικανότητα τότε είναι πιθανό να μας σύρει στο τραπέζι των συνομιλιών όπου θα κληθούμε να εκχωρήσουμε κυριαρχικά μας δικαιώματα» πρόσθεσε.

ΙΓΝΑΤΙΟΥ : Οι μεγάλες δυνάμεις έχουν συμφέροντα στη Μεσόγειο και η Τουρκία τείνει να το ξεχάσει

EPA, Olivier Douliery / POOL

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, ο πολύς Μεβλούτ Τσαβούσογλου, απέστειλε χθες επιστολή προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Ήταν μία αναμενόμενη εξέλιξη, αφού η Τουρκία δέχεται σκληρή κριτική από χώρες και οργανισμούς, με πρώτη την Αμερική, για την απόφασή της να εισβάλει στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Πρόκειται για μία ενέργεια που φανερώνει πάνω απ’ όλα τη δειλία της κατοχικής χώρας. Στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου είναι μία χώρα-κολοσσός, με πολλά εκατομμύρια κατοίκους, που τα βάζει με ένα κράτος 800 χιλιάδων ψυχών. Και μέχρι της στιγμής χάνει, υπό την έννοια ότι βρίσκεται έξω από την ΑΟΖ και δεν έχει τολμήσει, μέχρι τώρα βέβαια, να ξεκινήσει τη γεώτρηση και να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα γεγονότα. Άσχετα τι λέει ο κ. Τσαβούσογλου…

Μισό δισ. ευρώ νέοι απλήρωτοι φόροι τον Μάρτιο – Αυξήθηκαν οι κατασχέσεις

Σε 2,63 δισ. ευρώ ανήλθαν τα νέα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία το πρώτο τρίμηνο του 2019, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα την Παρασκευή η ΑΑΔΕ, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 389 εκατ. ευρώ. 

Εκτιμάται ότι σημαντικό ρόλο στο γεγονός έχει διαδραματίσει η ρύθμιση των 120 δόσεων, καθώς οι οφειλέτες προσδοκούν ότι εντός της ρύθμισης θα ενταχθούν και οι οφειλές του 2019, κάτι που, ωστόσο, δεν προκύπτει από το νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί. Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι η αύξηση που καταγράφεται, έρχεται σε «νεκρούς» φορολογικά μήνες. 

Ο πόλεμος της 4ης γενιάς και τα ψευδή παραδείγματα

Χωρίς να το παίρνετε καθόλου είδηση, χωρίς να το νοιώθετε ή να το συνειδητοποιείτε, η θέληση σας καταλαμβάνεται από αόρατες κατοχικές δυνάμεις. Οι μάχες δεν διεξάγονται σε μακρινούς τόπους, αλλά μέσα στο ίδιο σας το κεφάλι. Δεν πρόκειται πλέον για έναν πόλεμο με στόχο τη στρατιωτική κατάκτηση κάποιων περιοχών, αλλά για έναν πόλεμο που έχει αντικείμενο την κατάκτηση του εγκεφάλου σας – για μάχες που εσείς οι ίδιοι ως άτομα, όπου και αν βρίσκεσθε, αποτελείτε τον κύριο στόχο.

«Ο μεγαλύτερος εχθρός όλων εκείνων των προσπαθειών που έχουν στόχο την αλλαγή των ανθρώπινων συνηθειών είναι η αδράνεια. Ο πολιτισμός και η εξέλιξη περιορίζονται ή εμποδίζονται από την αδράνεια (E. Bernays, Εβραίος στην καταγωγή και πατέρας της σύγχρονης προπαγάνδας). Στα πλαίσια αυτά, ο πόλεμος έχει στόχο τη βίαιη μεταβολή της αδράνειας του πολιτισμού – ενώ αλλάζει δυναμικά την κατεύθυνση του, με έναν τρόπο όμως που ωφελεί αυτούς που σχεδιάζουν τις συγκρούσεις».

Η κατ’ επίφαση Δημοκρατία

Σήμερα, «δημοκρατία» σημαίνει μία εκλεγμένη ολιγαρχία οικονομικών και πολιτικών ελίτ – στην οποία οι κεντρικοί τομείς της κοινωνίας και ιδιαίτερα η Οικονομία, δεν υφίστανται ουσιαστικά κανέναν δημοκρατικό έλεγχο και λογοδοσία. Την ίδια στιγμή, μεγάλα τμήματα της κοινωνικής οργάνωσης της δικής μας ζωής, ευρίσκονται εκτός τη δημοκρατικής σφαίρας – ενώ η «ελευθερία» είναι συνώνυμη με την ελευθερία των οικονομικά ισχυρών, κρατών ή ατόμων και κανενός άλλου. Για παράδειγμα, η Γαλλία είναι ελεύθερη, ενώ η Ελλάδα ασφαλώς όχι – αφού έχει μετατραπεί σε γερμανική αποικία. 

Το φαινόμενο Crowdism – Πώς μια μικρή ομάδα ανθρώπων καθοδηγεί τις μάζες και… «δημιουργεί» τα γεγονότα!

Στην εποχή μας βλέπουμε τον κόσμο να είναι «ενωμένος» ή καλύτερα δικτυωμένος μέσα από συγκεντρωτικά μέσα ενημέρωσης, με τα οποία παράγεται από κάποιους αυτό που θα γίνει γνωστό ως επίσημη «αλήθεια» και στη συνέχεια θα διανεμηθεί σχεδόν αμέσως, σε όλο τον κόσμο. Οι μάζες, που έχουν μάθει να ζητούν απόλυτες «αλήθειες» που θα ρυθμίζουν την ζωή τους, ώστε αυτοί να μην πολυκουράζουν το μυαλό τους, διαδίδουν αμέσως αυτή την «αλήθεια» όπως την μεταδίδουν τα «επίσημα» μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Μέθοδοι προπαγάνδας και υπονόμευσης

Ο Yuri Bezmenov (alias Tomas Schuman), ένας πρώην σοβιετικός υπονομευτής της KGB, εξηγεί λεπτομερώς τις τεχνικές που χρησιμοποιεί η KGB για να υπονομεύσει και να καταλάβει στρατιωτικά χώρες – στόχους σε μια διάλεξη του στο Los Angeles το 1983.

Yuri Bezmenov ήταν προπαγανδιστής της KGB στον οποίο ανατέθηκε αποστολή στην Ινδία, η οποία παραδόθηκε στους δυτικούς το 1970. 

«Τριγμοί» στην τουρκική οικονομία: Υπό απειλή τράπεζες, αποθεματικά & προϋπολογισμός

Διεθνείς πιέσεις για τις παραβιάσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, αμερικανικές προειδοποιήσεις για την αγορά των ρωσικών S-400 και «τρικυμία» στα οικονομικά: στη «μέγγενη» βρίσκεται το τελευταίο διάστημα ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που εκτός από τα «μέτωπα» που έχει ανοίξει στην εξωτερική πολιτική πρέπει να αντιμετωπίσει και προβλήματα που έχουν αναδυθεί σε τράπεζες αλλά και στον προϋπολογισμό της χώρας.

Η προδοσία της Μακεδονίας

Μία χώρα οικονομικά ισοπεδωμένη και εθνικά απίστευτα ταπεινωμένη από τη Γερμανία, μέσω της πέμπτης ελληνικής φάλαγγας και των Εφιαλτών της, είναι δυστυχώς δύσκολο να μην εξαφανιστεί ως Έθνος. Επόμενο στάδιο θα είναι η προσπάθεια μετατροπής της Μακεδονίας σε ένα διζωνικό ομοσπονδιακό κράτος από τη Γερμανία, μαζί με τα Σκόπια κατά το παράδειγμα της Κύπρου – με πέμπτη φάλαγγα μία κυβέρνηση συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων.

Ενόψει των Ευρωεκλογών, όπου οι Έλληνες φαίνεται να επιλέγουν με βάση τις δημοσκοπήσεις εκείνα τα κόμματα που τους κατέστρεψαν, τα θύματα τους θύτες τους δηλαδή έχοντας προφανώς χάσει την επαφή τους με την πραγματικότητα, θεωρούμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε το άρθρο μας για τη Μακεδονία – τονίζοντας ότι, η αξιωματική αντιπολίτευση θεωρεί πως η συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση πρέπει να γίνει σεβαστή και να μην ακυρωθεί! Επίσης τον απώτερο σκοπό της Γερμανίας, ο οποίος δεν είναι άλλος από τη δημιουργία του Σουέζ της Ευρώπης, όπως ήταν το όνειρο του Χίτλερ και τη σύνδεση του με τον κινεζικό δρόμο του μεταξιού.

Αδύναμη δημοκρατία, απαξιωμένη Ευρώπη

Γράφει ο Γεώργιος Π. Μαλούχος 

Η μεταπολεμική δημοκρατία υπήρξε ισχυρή στην Ευρώπη. Η δύναμή της οικοδομήθηκε στην εμπειρία της διπλής τραγωδίας του μεσοπολεμικού ολοκληρωτισμού και του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου τον οποίο αυτός προκάλεσε. Ηταν στηριγμένη στο βίωμα και την κοινή συνείδηση των ευρωπαϊκών λαών και παρέμεινε αδιαμφισβήτητη επί έξι δεκαετίες. Πλέον όλα αυτά δεν ισχύουν. Η δημοκρατία έχει υποχωρήσει δραματικά και οι ενδείξεις για το μέλλον είναι ζοφερές, όπως δείχνει και μία έρευνα του Ιδρύματος TUI εν όψει των ευρωεκλογών που δημοσιοποίησε η Deutsche Welle. Τι δείχνει; Οτι η νέα γενιά Ευρωπαίων αμφισβητεί ριζικά και τη δημοκρατία και την ΕΕ. 

Περί Προπαγάνδας

Ο Θείος Σαμ είναι ένα εθνικό σύμβολο των ΗΠΑ, η ύπαρξη του οποίου χρονολογείται από τον εμφύλιο πόλεμο του 1812, παίρνοντας τη θέση του προηγούμενου συμβόλου της Αμερικής, του «Αδερφού Τζόναθαν». Σήμερα, με πιθανή εξαίρεση το Άγαλμα της Ελευθερίας, ο χαρακτήρας του Θείου Σαμ είναι πιθανότατα η πιο γνωστή και πιο αναγνωρίσιμη προσωπικότητα στις Η.Π.Α, αλλά και ένα από τα πιο γνωστά και φωτεινά παραδείγματα προπαγανδιστικών τεχνικών εν καιρώ πολέμου. 

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, μια διάσημη αφίσα, εμπνευσμένη από τις αφίσες της Βρετανικής στρατολόγησης του 1914, απεικονίζει τον Θείο Σάμ να δείχνει προς τον θεατή με τα λόγια «Θέλω Εσένα» (I WANT YOU). Η αφίσα έχει επανειλημμένα αντιγραφεί και αποτελέσει οδηγό για αρκετές προπαγανδιστικές τεχνικές. 

Κράτος εμπαιγμός της Ιστορίας

Εάν θέλουμε να ξαναγίνουμε ευνομούμενο κράτος πρέπει να δείξουμε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η Ελευθερία δεν έχει μόνο δικαιώματα αλλά κυρίως υποχρεώσεις , με κυριότερη τον σεβασμό στην νομιμότητα και στο κράτος δικαίου.

Άρθρο 

-του Σαράντου Λέκκα

«……Πρέπει κάποτε να ψάλωμεν τον επικήδειον της παλαιάς σχολής του κυβερνητικού κομπογιαννιτισμού, της πολιτικής των ξυλοσχιστών του Συντάγματος, των τύπων και των λέξεων.

Πόσα λεφτά θα χρειαστεί η Ευρώπη να καλύψει το κενό αν αποχωρήσουν οι ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ

Των Ben Barry, Douglas Barrie, Lucie Beraud-Sudreau, Henry Boyd, Nick Childs, Bastian Giegerich International 

Institute for Strategic Studies (IISS)

Το IISS έχει διεξάγει μια ανεξάρτητη αξιολόγηση υψηλού επιπέδου για το πώς θα έμοιαζαν η άμυνα και τα συμφέροντα της Ευρώπης, εάν οι ΗΠΑ αποχωρούσαν από το ΝΑΤΟ και δεν συνέβαλλαν στρατιωτικά.

Η έρευνα εφαρμόζει ανάλυση σεναρίων -με τα σενάρια να τοποθετούνται στις αρχές της δεκαετίας του 2020- για να δημιουργήσουν απαιτήσεις σε στρατιωτικές δυνάμεις, και αξιολογεί την ικανότητα των ευρωπαϊκών κρατών-μελών του ΝΑΤΟ να ανταποκριθούν σε αυτές τις απαιτήσεις με βάση τα δεδομένα από την διαδικτυακή βάση δεδομένων του IISS Military Balance Plus. Το κόστος για την κάλυψη των διαπιστωμένων ελλείψεων μέσω αγοράς εξοπλισμών, έχει εκτιμηθεί. 

Καλεντερίδης: Γιατί θέλει η Τουρκία να δει την Ελλάδα εκτός ΕΕ

Στο δημοψήφισμα-παρωδία του Ιουλίου του 2015 είχα αποφασίσει να κρατήσω ουδέτερη στάση, προσανατολιζόμενος προς την αποχή. Κι αυτό γιατί θεωρούσα ότι το δημοψήφισμα εκείνο –όπως ανακηρύχθηκε και με τον τρόπο που έγινε– δεν ήταν μόνο βιασμός της δημοκρατίας, αλλά και της κοινής λογικής.

Τελικά, όταν λίγες μέρες πριν από τη διεξαγωγή του είδα την πολιτική παράνοια να ανεβαίνει στα ύψη και ο κίνδυνος με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εξόδου της Ελλάδας από την ΕΕ να γίνεται κάτι περισσότερο από ορατός, αναγκάστηκα να υπερασπιστώ το «Ναι».

Ασφαλώς υπάρχουν λύσεις!

Το μεγαλύτερο μειονέκτημα της Ελλάδας είναι η ελίτ της, ιδίως οι εφοπλιστές – αφού είναι η μοναδική ελίτ στον πλανήτη που δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για τη χώρα της, που δεν τη στηρίζει καθόλου, που την απομυζεί, που την προδίδει συνεχώς και που είναι κυριολεκτικά άπατρις. Το γεγονός αυτό φαίνεται από τις απογοητευτικές δηλώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού – σύμφωνα με τις οποίες πατρίδα μας θα μπορούσε να είναι η Γερμανία ή όποια άλλη ευημερούσα χώρα.

Παραδοχές: Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το ΑΕΠ της Ελλάδας σε τρέχουσες τιμές το 2018 ανήλθε στα 184,7 δις € (πηγή), παρουσιάζοντας αύξηση 2,5% – ενώ κατά την Κομισιόν η άνοδος προβλέπεται στο 2,2% το 2019. Κατά άλλους οργανισμούς, το ΑΕΠ θα αυξηθεί 1,5% το 2019, το 2020 μόλις 0,5% και το 2021 περί το 0,7%. 

Έκθεση ΓΣΕΕ : Μισθοί «πείνας», μηδενική αποταμίευση και έκρηξη των ελαστικών μορφών εργασίας

Μισθοί χαμηλοί στα όρια της πείνας, έκρηξη των ελαστικών μορφών εργασίας, ανύπαρκτη αποταμίευση και το 20% των Ελλήνων δεν μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά σε μία έκτακτη ανάγκη είναι μερικά από τα συγκλονιστικά ευρήματα της ετήσια έκθεσης του Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ για την οικονομία. 

Συνολικά 571.000 άτομα στον ιδιωτικό τομέα αμείβονταν πέρυσι με μισθό μικρότερο των 500 ευρώ, ενώ 251 χιλιάδες άτομα αμείβονταν με μισθό κάτω των 250 ευρώ. 

«Πορθητής», S-400 και ανατολίτικο παζάρι

Η Τουρκία οδηγείται αργά αλλά σταθερά στην εξαιρετικά επικίνδυνη πορεία που επέλεξε η ίδια επιμένοντας πεισματικά σε μια πολιτική «υπερδύναμης» που δεν έχει όμως καμιά επαφή με την σύγχρονη πραγματικότητα. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο επιλέγει κραυγές, απειλές, θεατρινισμούς και θρασύδειλες κινήσεις επικοινωνιακού εντυπωσιασμού. Για Ελλάδα και Κύπρο η σταθερή, αταλάντευτη προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο αποτελεί μονόδρομο και οι σημερινές συγκυρίες τις ευνοούν.

Άποψη

-του Λεωνίδα Κουμάκη

Η αδιέξοδη αυτή πολιτική διανθίζεται με συμπεριφορές που θυμίζουν την παροιμία «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ», οδεύοντας όμως άδοξα προς το τέλος τους.

Ο υβριδικός «Αττίλας» του Ερντογάν στην Κύπρο

Γράφει ο Γιώργος Λυκοκάπης 

Κατά την πολυσυζητημένη επίσκεψη του στην Ελλάδα, ο Τούρκος πρόεδρος είχε προβεί σε μία ανατριχιαστική δήλωση, ενώπιον μάλιστα του Έλληνα ομολόγου του. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ευθαρσώς πως δεν πιστεύει στο διεθνές δίκαιο, αλλά στο «πολιτικό δίκαιο». Ο Τούρκος πρόεδρος ουσιαστικά αναφέρονταν στο «δίκαιο της ισχύος». Αυτό ακριβώς είναι ο υβριδικός «Αττίλας», το δόγμα που εφαρμόζει στην κυπριακή ΑΟΖ. 

Από το βυθίσατε «Χόρα», παρακολουθήστε με ψυχραιμία το Μπαρμπαρός.*

Γράφει ο Νίκος Καρατουλιώτης 

Υποστράτηγος Ε.Α. 

Το καθεστώς του Αιγαίου, οι τουρκικές διεκδικήσεις και η εθνική κυριαρχία. 

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

1. Συνθήκη του Λονδίνου

Στις 30-5-1913 υπεγράφη μεταξύ των Βαλκανίων Συμμάχων, και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με αυτή ανατίθεται στις Μεγάλες Δυνάμεις να αποφασίσουν για την τύχη των Οθωμανικών νήσων στο Αιγαίο εκτός της Κρήτης. 

Τι σόι εταίροι είναι οι Ευρωπαίοι; Έβλεπαν το ταβάνι όταν ο Πρόεδρος ζητούσε βοήθεια…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε μία σημαντική ευκαιρία, να δηλώσει με τρανταχτό τρόπο την ισχύ της, αλλά -προς το παρόν τουλάχιστον- την απώλεσε, αν και προσπάθησε να κάνει μία διορθωτική κίνηση στο χθεσινό Συμβούλιο Υπουργών, όπου έκαναν καλή εμφάνιση ο Νίκος Χριστοδουλίδης και ο Γιώργος Κατρούγκαλος.

Με αφορμή την τουρκική εισβολή στην κυπριακή ΑΟΖ, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, έθεσαν την τουρκική επίθεση στην κυπριακή ΑΟΖ και ζήτησαν το αυτονόητο, όπως έχουν δικαίωμα, το οποίο απορρέει από τη συμμετοχή των δύο χωρών στην Ένωση: