Tου Νίκου Παπαδόπουλου
Εάν θέλεις να πείσεις κάποιον λέγοντάς του ψέμματα, τότε πρέπει να βρεις "συμμάχους" που θα επαναλαμβάνουν συνεχώς το ψέμα που "σερβίρεις". Μάλιστα, η επιτυχία θεωρείται δεδομένη όταν το σερβιριζόμενο ψέμα δεν περιέχει ούτε ίχνος αλήθειας. Αρκεί, φυσικά, να εμφανίζεις συνεχώς "πρόσωπα" (ει δυνατόν επιστήμονες και ειδικούς) που θα επιβεβαιώνουν για την "αλήθεια" του ψεύδους...
Μία τέτοια "επιχείρηση" απαιτεί χρόνο και χρήμα. Για την ακρίβεια, πολύ χρήμα, όταν πρέπει να πεισθεί ένας ολόκληρος λαός. Αν και υπάρχουν μηχανισμοί που εξυπηρετούν τέτοιου είδους "ανάγκες", το μέγα ζητούμενο είναι όχι το ποιός, αλλά το γιατί κάποιος μπορεί να είναι διατεθειμένος ξοδέψει πακτωλούς χρημάτων για να στηρίξει ένα εξόφθαλμο ψέμα. Η απάντηση, βρίσκεται στους πακτωλούς χρημάτων, που θα αποκομίσει ως κέρδος εκείνος που στήνει την επιχείρηση του ψεύδους.