Πότε και γιατί επιλέχθηκαν οι υποψήφιοι για τα αξιώματα της ΕΕ. Τα σκάνδαλα που βαραίνουν τις νέες προέδρους και το παλαιό ευρωπαϊκό κατεστημένο. Ο ρόλος Τραμπ, οι προσωπικές ατζέντες και ο εκνευρισμός μελών της ΕΚΤ. Αποκλειστικό παρασκήνιο.
Γράφει η Αγγελική Παπαμιλτιάδου
Ήταν 6 Σεπτεμβρίου του 2018, όταν το euro2day.gr δημοσίευσε ως πρώτο θέμα ότι η Γερμανία έχει στόχο να ελέγξει τα κονδύλια και τα ταμεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι διασταυρωμένες πληροφορίες από το Βερολίνο αλλά και από τις Βρυξέλλες μάς είχαν ενημερώσει ότι σκοπός της Angela Merkel δεν ήταν να βάλει τον Γερμανό κεντρικό τραπεζίτη Jens Weidmann στην προεδρία της ΕΚΤ -παρά τις συντονισμένες διαρροές περί τούτου- αλλά στην προεδρία της Κομισιόν.Στόχος επετεύχθη. Παρά τα όσα ακούγονται, δύσκολα το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο θα απορρίψει την Ursula von der Leyen ως τη νέα πρόεδρο της Κομισιόν. Ήδη άρχισαν οι διαρροές τύπου «μα πώς είναι δυνατόν να απορριφθεί η πρώτη γυναίκα υποψήφιος για την Επιτροπή;». Έχει και αυτό τη σκοπιμότητά του.