Το πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας και του έθνους γενικότερα, δεν είναι απλά μια οικονομική αστοχία. Είναι πρόβλημα παρακμής. Παρακμή σε όλους τους τομείς. Μια παρακμή που ξεκινά από τους θεσμούς και φθείρει αναπόδραστα ολόκληρη την κοινωνία και το έθνος.
Αν το πρόβλημά μας ήταν απλά μια οικονομική αστοχία σε μια καλοκουρδισμένη οικονομική μηχανή, τότε ίσως τα γιατροσόφια της τρόϊκας θα ήταν αρκετά να κάνουν τη μηχανή να δουλέψει και πάλι. Όμως εδώ δεν πρόκειται περί αυτού. Πρόκειται περί επιταχυνόμενης παρακμής σε όλους τους τομείς. Τίποτε δεν μένει όρθιο. Η παρακμή έχει ως αφετηρία τους θεσμούς οι οποίοι έχουν διαβρωθεί πλήρως και δεν μπορούν να προσφέρουν πλέον τίποτα το υγιές. Αυτή η παρακμή εξαπλώθηκε στην πολιτική, στην οικονομία και στον πολιτισμό. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται να υπάρξει πάτος στο βαρέλι. Η οικονομική ύφεση κάποτε βρίσκει πάτο, η παρακμή ποτέ, μέχρι να διαλύσει μια κοινωνία.