Ευρισκόμαστε πριν από ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα, όπου από τη μία πλευρά υπάρχει το μοντέλο του ακραίου νεοφιλελευθερισμού της Δύσης, ενώ από την άλλη το νέο μικτό μοντέλο της Κίνας – όπου το κράτος συμμετέχει ενεργητικά στη βιομηχανική πολιτική και στην καινοτομία.
Άποψη
Η Ελλάδα ευρίσκεται συνήθως πολύ πίσω από τις εξελίξεις οπότε, όταν φτάνει η στιγμή να εφαρμόσει μία οικονομική θεωρία, όπως για παράδειγμα το νεοφιλελευθερισμό, αποτελεί ήδη παρελθόν. Εκτός αυτού τόσο η πολιτική, όσο και τα ΜΜΕ, αναμασούν διαρκώς αυτά που έχουν συμβεί πριν από χρόνια, παρά το ότι δεν έχουν πλέον κανένα νόημα – όπως στο παράδειγμα της συνθηκολόγησης της κυβέρνησης τον Ιούλιο του 2015 και της «εκ βάθρων» αλλαγής της πολιτικής της, η οποία αποτελεί πια ένα γεγονός που δεν αλλάζει.