Δεν υπάρχει σύγκρουση και έριδα μεταξύ κρατών που να αφήνει χαρούμενο κάποιον. Βέβαια στα πάντα ισχύει το ”ουδέν κακόν αμιγές καλού”. Κάθε φορά που η Τουρκία είναι έτοιμη να κάνει αυτό που σχεδιάζει εδώ και 80 χρόνια, (ακόμη και στην περίοδο της Κατοχής, η κατοχική δύναμη της Κύπρου διαπραγματευόταν με τη Γερμανία νησιά της Ελλάδας) αποδεικνύεται ότι μερίδα της πολιτικής μας αλλά και της κοινωνίας μας είναι ελλιπώς ενημερωμένες αναφορικά με το τι χρειάζεται για να εκτονωθεί μια κρίση και να αποφευχθεί κάποια σύρραξη.
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ
Το κύριο επιχείρημα του παρόντος είναι ότι στην Ελλάδα, από την εποχή του Σημίτη μέχρι και σήμερα, δεν έχει δαιμονοποιηθεί το σλόγκαν ”να τα βρούμε με τους Τούρκους” που συνοδεύεται από λέξεις όπως ”μοιρασιά, συνεκμετάλλευση κτλ”. Αντίθετα, έχουν δαιμονοποιηθεί κατά παράλογο και ανεξήγητο συνάμα – λόγο, όλες οι ρεαλιστικές πρακτικές που κανείς μπορεί να βρει στην ιστορία της διεθνούς πολιτικής.