Είναι αδύνατον να παραμένει κανείς αισιόδοξος, όσον αφορά το μέλλον της Ελλάδας, προβλέποντας πως ο κατήφορος μόλις ξεκίνησε – ότι βρισκόμαστε ακόμη στις πρώτες σκηνές της τραγωδίας, το τέλος της οποίας θα μπορούσε να είναι πιο οδυνηρό ακόμη και από το χειρότερο εφιάλτη μας.
«Σε καμία χώρα στην παγκόσμια ιστορία δεν έχει κοστίσει μία κρίση πάνω από 1 τρις € ή το 500% του ΑΕΠ της (=πτώση των τιμών των περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου άνω των 250 δις €, της ιδιωτικής περιουσίας πάνω από 600 δις €, της χρηματιστηριακής αξίας των επιχειρήσεων άνω των 150 δις €, του ΑΕΠ της κατά 60 δις €, των εισοδημάτων κοκ.), με την ταυτόχρονη άνοδο του δημοσίου χρέους της και του κόκκινου ιδιωτικού, καθώς επίσης με την πλήρη εξαθλίωση του πληθυσμού της – γεγονότα που θα οδηγήσουν στην υφαρπαγή των πάντων και την Ελλάδα κυριολεκτικά στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας, ενδεχομένως στην εξαφάνιση της ως Έθνος από το χάρτη».