Ένας υπεραπλουστευμένος τρόπος για να κρίνει κανείς εάν ένα νόμισμα είναι υπέρ- ή υποτιμημένο απέναντι στα άλλα είναι ο δείκτης «Big Mac», ο οποίος καθιερώθηκε το 1986. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο δείκτη, ένα Big Mac θα έπρεπε να πουλιέται στην ίδια τιμή στην Αθήνα, στη Νέα Υόρκη ή οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη, εάν τα νομίσματα ήταν ισορροπημένα – κάτι που ασφαλώς δεν συμβαίνει.
Φυσικά υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ των κρατών, οπότε ο δείκτης δεν είναι απόλυτα αντικειμενικός. Εν τούτοις, αναδεικνύει τις υπερβολές, όπως στην περίπτωση του Μεξικού και της Ελβετίας – όπου στη δεύτερη το Big Mac κοστίζει 2,8 φορές περισσότερο από την πρώτη (49 πέζος έναντι 6,50 φράγκα).