Όλοι πλέον έχουμε αντιληφθεί ότι το ελληνικό ολιγαρχικό καθεστώς δεν είναι παραγωγικό. Αντίθετα είναι κρατικοδίαιτο και παρασιτικό. Απεχθάνεται δε (γιατί φοβάται για τα συμφέροντά του) κάθε παραγωγική και μη ελεγχόμενη δραστηριότητα στη χώρα.
Έτσι έφτιαξε μια χώρα με 83% τριτογενή τομέα οικονομίας, με 13,6% δευτερογενή τομέα και με 3,4% πρωτογενή τομέα. Και οι τρεις τομείς είναι απόλυτα ελεγχόμενοι, μέσω της κρατικής γραφειοκρατίας, από το πολιτικό σύστημα, το οποίο με τη σειρά του ελέγχεται απόλυτα από το ολιγαρχικό καθεστώς.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση υπάρχουν δύο κυρίως κλάδοι οικονομίας, οι οποίοι είναι και οι απόλυτοι εχθροί του καθεστώτος. Είναι οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και οι ελεύθεροι επαγγελματίες.