Η άκυρη Δημοκρατία

Του Γιάννη Λαζάρου 

Είναι τρέλα να προσπαθούν να σε πείσουν όλοι ότι η συμμετοχή στις εκλογές είναι η αρχή της δημοκρατίας και η αποχή ενισχύει τον δικομματισμό. Εδώ γελάμε τρανταχτά διότι πολλοί λίγοι γνωρίζουν ότι οι εκλογές στην Ελλάδα εδώ και χρόνια είναι αντισυνταγματικές και τα αποτελέσματα αυτών είναι "πειραγμένα" από πριν.

Είτε ψηφίσεις κόμμα, είτε ρίξεις λευκό, είτε συμμετέχεις στις εκλογές μόλις το 1% των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους μπορεί να βγάλει κυβέρνηση. Για την αποχή δεν το συζητούμε. Οι 36% απέχοντες σύμφωνα με το εκλογικό σύστημα είναι για το πολιτικό σύστημα νούμερο που δεν λαμβάνεται υπόψιν διότι δε μάς συμφέρει. Το 36% των εγγεγραμμένων σε εκλογικούς καταλόγους Ελλήνων, δεν υπάρχει για το Κράτος. Εξαϋλώθηκε.

Τα πολύ παλιά χρόνια όταν έγινε το ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδας, το 1974 συγκεκριμένα, υπήρξαν κάποια άρθρα με τα οποία έπρεπε να έχει λόγο ακόμη και ο διαμαρτυρόμενος για την πολιτική κατάσταση ρίχνοντας λευκό στην κάλπη διότι η ψήφος ήταν και είναι υποχρεωτική (για το αύριο δεν θα ισχύει αλλάζει το Σύνταγμα σε Ευρωπαϊκό). Αυτό γινόταν διότι δεν έχει δικαίωμα το Κράτος να ωθεί το εκλογικό σώμα σε αποχή λόγω πούστικου πολιτικού σώματος. Το Σύνταγμα λοιπόν, τηρούσε την Δημοκρατία (ακόμη και την τυπική) κι αν ο λαός ήθελε να τιμωρήσει την πολιτική σκηνή, είχε το νόμιμο δικαίωμα να το κάνει. Με αυτό τον τρόπο το ποσοστό της ψήφου διαμαρτυρίας απέναντι στο πολιτικό σύστημα θα έπρεπε να προσμετράται ως ποσοστό εκλογών.

Όμως ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας, ΠροκοΠάκης, είπε να το αλλάξει το συστηματάκι και έτσι με νομοθετική ρύθμιση το 2006 ως υπουργός έβαλε τα λευκά ψηφοδέλτια που βάση του Συντάγματος ήταν ψήφος διαμαρτυρίας (δεν ήταν ποτέ ουδετερότητα αντίθετα με τα άκυρα) να καταμετρούνται ως άκυρα.

Τι κι αν το 2005 το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο με την υπ αρ. 12/2005 απόφασή του είχε κρίνει κατά πλειοψηφία ότι η λευκή ψήφος διακρίνεται από την άκυρη και αποτελεί ενάσκηση του εκλογικού δικαιώματος, γι' αυτό και θα πρέπει να λαμβάνεται υπ' όψιν;

Χέστηκε ο Πάκης και όλο το ελληνικό κοινοβούλιο των προμνημονιακών εποχών για τους διαμαρτυρόμενους Έλληνες και έτσι πέρασε με πλειοψηφία η ψήφος του Έλληνα που λέει στο πολιτικό σύστημα "αλλάξτε γιατί τα έχετε κάνει όλα σκατά", ως άκυρη. Ως γνωστόν η νομοθετική εξουσία στην Ελλάδα είναι ανώτερη της δικαστικής. Δηλαδή, το τι ψηφίζουν 300 κουραδιαραίοι μέσα σε ένα βράδυ στην Βουλή είναι ανώτερο από την Δικαιοσύνη και βάση αυτής της αρχής το Σύνταγμα το φέρνει στα μέτρα η εκάστοτε νομοθετική εξουσία.

Σε ακύρωσαν οι τεμπελχανάδες του Κοινοβουλίου πριν αρχίσουν τα όργανα των Μνημονίων που γνώριζαν πολύ καλά ότι η λευκή ψήφος θα έπαιρνε το 36% του εκλογικού αποτελέσματος και θα έπρεπε βάση Συντάγματος να ληφθεί υπόψιν ως απόφαση του λαού. Το 2008 ο Πάκης έβαλε και τις 50 έδρες μπόνους στο πρώτο κόμμα γιατί χύνουν ιδρώτα τα λαμόγια να πιάσουν 32% μετά από όλες τις υπογραφές υποταγής που έβαλαν από το 2010. Ακριβώς στα μέσα του Μνημονίου έρχεται ο πρόεδρος Κάρολας και κάνει Προεδρικό Διάταγμα τους νόμους του Πάκη που βάση αυτού, το Σύνταγμα και η γνώμη του λαού πάει στον απόπατο. Δηλαδή οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας αποφάσισαν να καταλύσουν την Δημοκρατία.

Έτσι λοιπόν, στις τελευταίες εκλογές ενώ ο Σύριζα έφτασε με τόση φόρα και ελπίδα στο 36%, τα άκυρα και η αποχή ήταν στο 40,1% δηλαδή θα έπρεπε να έχουμε ακυβερνησία αν ίσχυε δημοκρατία στην χώρα. Και για να το κάνουμε σουρεάλ η μισή βουλή θα έπρεπε να είναι άνευ βουλευτών και στα έδρανα να κάθονται εναλλάξ πολίτες υπέρμαχοι της ψήφου συνειδητής διαμαρτυρίας με ζαρζαβατικά στο χέρι περιμένοντας ποιος γενναίος θα ανέβαινε στο βήμα της Βουλής να πει "συμβιβαστήκαμε στο Μνημόνιο για να σας σώσουμε".

Ενώ στο δημοψήφισμα απαιτείται να συμμετέχει τουλάχιστον το 40% του εκλογικού σώματος, αντίθετα στις εκλογές δεν υπάρχει τουλάχιστον διότι λόγω του νόμου του Πάκη έχουν δικαίωμα λόγου μόνο οι ψηφίσαντες και από αυτούς όσοι ρίχνουν λευκό είναι άκυροι πολίτες. 

Βέβαια, οι ψηφισμένοι προδοταραίοι το Σύνταγμα το έχουν κάνει κωλόχαρτο για τους καμπινέδες της Βουλής εδώ και πάρα πολλά χρόνια, το να αλλοιώσουν τα εκλογικά αποτελέσματα ήταν το θέμα; Είναι όμως ένα θέμα πολύ σοβαρό διότι εξαιτίας των Μνημόνιων οι εταίροι έπρεπε να βάλουν πολλά κομματίδια γεννήματα του δικομματισμού μέσα στην Βουλή για να υπάρχουν οι πυροσβεστήρες της αναμενόμενης οργής του λαού. Έτσι, θέλεις ψήφο διαμαρτυρίας; Πάρε μια Χρυσή Αυγή και έναν Τζήμερο. Γουστάρεις ΝΔ αλλά είσαι πιο πολύ "πατριώτης" εσύ; Πάρε έναν Καμμένο και ένα ΛΑΟΣ. Μήπως είσαι Συριζαίος αλλά πρέπει να το παίξεις αριστερός; Πάρε έναν Λαφαζάνη. Από όλα έχει ο μπαξές αρκεί να μην ακούγεται δυνατά αυτό το 40% των άκυρων πολιτών που το ελληνικό Σύνταγμα τους είχε δώσει κάποτε φωνή, αμέσως μετά την Χούντα, και η Δημοκρατία των Ευρωπόσκυλων τους την πήρε. 

Επίσης, αυτές οι εκλογές είναι άκυρες από μόνες τους διότι είναι η πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία που πολιτικοί δεν έχουν προεκλογικό πρόγραμμα αλλά είναι έτοιμο βάση του υπογεγραμμένου Μνημονίου. Ακόμα και οι αντιμνημονιακοί δεν έχουν πρόγραμμα αλλά έχουν ένα πλάνο διαμόρφωσης της υπάρχουσας κατάστασης βάση των ισχυόντων Μνημονίων. Με λίγα λόγια ο τυπικός νομοταγής ψηφοφόρος δεν ψηφίζει το "αύριο" αλλά το χθες. 

Με αυτές τις εκλογές το καθεστώς δεν θα είναι πλέον ούτε τυπικά η Δημοκρατία αλλά η Δημοπρασία. Όποιος έχει περισσότερα προσόντα να "χτυπήσει" για την προώθηση ΕΣΠΑ, επενδυτικών λαμογιών, τραπεζικών κόλπων, μιζών ξεπουλήματος της χώρας, αυτός θα είναι ο εκπρόσωπος του λαού.

Παραμένει το ερώτημα αποχή ή συμμετοχή. Είναι καθαρά συνειδησιακό το θέμα. Ή συμμετέχεις στην ελληνική γενοκτονία με την λεπίδα της ψήφου σου ή ταράζεις τα νεύρα του συστήματος με την αυτονόητη απορία αν αυτοί οι εκατοντάδες χιλιάδες άκυροι πολίτες στήνουν ήσυχα κάτι πίσω από την πλάτη των έγκυρων ψηφισμένων.

Πηγή : Στον Τοίχο