Για άλλη μια φορά η πολεμική του ΚΚΕ στρέφεται σε λάθος αντίπαλο. Στρέφεται ενάντια στη Λαϊκή Ενότητα, τη στιγμή που σ’ αυτή τη συγκυρία και σ’ αυτές τις εκλογές διακυβεύονται πράγματα που αφορούν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων στην Ελλάδα, αλλά και τις πολιτικές εξελίξεις στη νεοφιλελεύθερη Ευρώπη.
Η ιστορία είναι παλιά, αλλά κάθε φορά το ίδιο αδιέξοδη, έως προκλητική, είναι η στάση του ΚΚΕ απέναντι στο τι διακυβεύεται.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση και αφού το ΚΚΕ είχε αρνηθεί επανειλημμένα τις προτάσεις για συνεργασία –έστω κινηματική και συνδικαλιστική– απέναντι στις κυβερνήσεις των μνημονίων, κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι κορόιδευε τον λαό, αφού για τα μνημόνια φταίει ο καπιταλισμός (και άρα μέχρι να ρίξουμε τον καπιταλισμό δεν ήταν εφικτή καμία σοβαρή ανατροπή). Δεν μπήκε στον κόπο να συνεργαστεί μαζί μας για να παλέψουμε ενάντια στις κυβερνήσεις των μνημονίων, κρατώντας ασφαλώς το δικαίωμά του ακόμα και για αμείλικτη κριτική στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Κι όμως, όπως λέγαμε και τότε, η συμπόρευση τόσο του ΚΚΕ όσο και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μαζί μας θα μπορούσε να αποτρέψει τη μνημονιακή στροφή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ηγεσία του ΚΚΕ απαξίωνε και απαξιώνει και στις τωρινές ομιλίες όλα τα κινήματα που πάλεψαν ενάντια στη μνημονιακή λαίλαπα («πλατείες», διαδηλώσεις, απεργίες, συνελεύσεις) .Τα θεωρεί όλα κρυπτοοπουρνιστικά και αποπροσανατολιστικά. Σε περιόδους που ο κόσμος με τις απανωτές κινητοποιήσεις του έριχνε τις κυβερνήσεις μνημονίων, το ΚΚΕ πήγαινε χώρια.
Μέσα στη Βουλή δεν ψήφιζε ποτέ μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον είχε αναγάγει από τότε σε κύριο αντίπαλο.
Μετά τις 25 Γενάρη, δεν πίεσε συστηματικά για μια αριστερή πολιτική τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά άρχισε τις μεγαλόστομες καταγγελίες –που είχε ξεχάσει να κάνει ενάντια στις προηγούμενες κυβερνήσεις. Ακόμα και την Επιτροπή Αλήθειας για το δημόσιο χρέος σνόμπαρε, ονομάζοντάς την «καρικατούρα», παρότι το χρέος είναι το βασικό επιχείρημα των δανειστών για να μας ισοπεδώνουν.
Στη φάση της ψήφισης υπέρ του 3ου Μνημονίου στη Βουλή, αντί να συντάσσεται με κάθε αριστερή φωνή κατά των μνημονίων, ο ΓΓ του ΚΚΕ, Κουτσούμπας, αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ομιλίας του χτυπώντας την «Αριστερή Πλατφόρμα».
Έτσι, για άλλη μια φορά (όπως αρνήθηκε πολλές φορές τη συνεργασία ή έστω τη συμπόρευση για συγκεκριμένα ζητήματα με τον ΣΥΡΙΖΑ), κατασυκοφαντεί και διασπά τις δυνάμεις που θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα αριστερό αντιμνημονιακό μέτωπο και να βοηθήσουν στους αγώνες που θα ξεσπάσουν μετά τις εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη, με τη λαίλαπα των μέτρων που έρχονται για να αποτελειώσουν την πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Οι τοποθετήσεις του Δ.Κουτσούμπα τόσο στις προεκλογικές ομιλίες του, όσο και στις συνεντεύξεις του στα ΜΜΕ είναι προκλητικές. Ντροπιάζουν το κόμμα του και την Αριστερά. Δείχνουν μια εμμονή στην άγρα ψήφων, θυσιάζοντας δυνατότητες και συμμαχίες που θα βοηθούσαν στην αντίσταση του κόσμου των «από κάτω». Μπροστά στο φόβο να χάσει ψήφους το ΚΚΕ, όλα τα άλλα υποβαθμίζονται.
Έτσι φτάσαμε να ακούμε και να διαβάζουμε τουλάχιστον περίεργα πράγματα:
Κάλεσε τον λαό να «αχρηστεύσει τις παγίδες που του στήνουν, όπως το νέο ανάχωμα, ο ΣΥΡΙΖΑ 2 του Λαφαζάνη, που υπηρετεί από άλλο πόστο τώρα, τον ίδιο στόχο, της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας».
Κατατάσσει τη ΛΑ.Ε στις «δυνάμεις του συστήματος». Ένα παράδειγμα από τον ΣΚΑΪ: «Εδώ και 25 χρόνια, από τότε που έφυγαν από το ΚΚΕ, αφού πρώτα προσπάθησαν να το διαλύσουν, έδωσαν χέρι βοηθείας στην ΕΕ, στην ΟΝΕ και συκοφαντούσαν συνεχώς τον σοσιαλισμό», είπε για τα στελέχη που συγκροτούν την πλειονότητα της ηγετικής ομάδας της ΛΑΕ και φυσικά για τον ίδιο τον Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Οι ίδιοι, πρόσθεσε ο κ. Κουτσούμπας, βοήθησαν τον ΣΥΡΙΖΑ και συνέβαλαν «στον παροπλισμό του εργατικού-λαϊκού κινήματος», αποδεχόμενοι αυταπάτες.
Κατηγορεί την ΛΑΕ ότι είναι καιροσκοπική και την ταυτίζει με ένα πρόσωπο, τον σ. Λαφαζάνη. Της λέει ότι άργησε να φύγει από τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί είχε «πιάσει στασίδια». Παριστάνει ότι αγνοεί τις μάχες που δόθηκαν τόσα χρόνια μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ από τις συντρόφισσες και τους συντρόφους της Αριστερής Πλατφόρμας (και πολλούς άλλους) για να κρατηθεί η αριστερή φυσιογνωμία και η αντισυστημική μάχη ενάντια στη λιτότητα, τα μνημόνια, την ξενοφοβία, τον σεξισμό και τον ρατσισμό.
Απαξιώνει τις προσπάθειες αλληλεγγύης στις γειτονιές, τις αντιφασιστικές πορείες όπου έπρεπε να είμαστε όλες/οι μαζί, το καθετί μικρό ή μεγάλο που χτίζει την αντίσταση από τα κάτω.
Απαξιώνει τη μάχη που έδωσαν οι σ. βουλευτές και βουλεύτριες μέσα στη Βουλή, για να μην περάσει το 3ο Μνημόνιο. Όταν δεν υπολόγισαν τα «στασίδια» τους, που λέει ο κ. Κουτσούμπας. Ούτε τα βουλευτικά, ούτε τα υπουργικά.
Απαξίωσε ακόμα και τη μάχη για το ΟΧΙ του ελληνικού λαού, διαλέγοντας την… αποχή! Η στάση του ΚΚΕ στις 5 Ιούλη, ήταν ένα παροιμιώδες λάθος: συγχέοντας τις προθέσεις του επιτελείου του Τσίπρα με τις προθέσεις της μεγάλης εργατικής και λαϊκής βάσης, το ΚΚΕ κατόρθωνε αφενός να αυτοαπομονώνεται και αφετέρου να αφήνει την ομάδα Τσίπρα χωρίς καμιά σοβαρή αριστερή «αντιπολίτευση» έξω από το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ…
Κι όμως, έστω και τώρα που ανακάλυψε η ηγεσία του ΚΚΕ (γιατί η βάση του το ξέρει από χρόνια) ότι τα μνημόνια είναι ένα τεράστιο μέτωπο όπου πρέπει να αντισταθεί ο καθένας άμεσα, χωρίς να περιμένει τη συνολική πτώση του καπιταλισμού, της ΕΕ, κλπ, αρνείται να συμπορευτεί με την αντιμνημονιακή Αριστερά του ΟΧΙ. Αρνείται να χτίσουμε μαζί την αριστερή αντιμνημονιακή αντίσταση, που ανάμεσα στα άλλα είναι και προϋπόθεση για να φράξουμε το δρόμο στους ναζήδες της ΧΑ.
Ελπίζουμε ο κόσμος του ΚΚΕ, που πήρε μέρος και στις μάχες και στο μεγαλειώδες ΟΧΙ, να συμπορευτεί μαζί μας στις δύσκολες μέρες και μάχες που έρχονται, αφήνοντας πίσω του τις μισαλλόδοξες συμπεριφορές του Δ. Κουτσούμπα και του Περισσού.
Πηγή : http://sfairika.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου