του ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ
Αν, με άλλα λόγια, δεν αμφισβητήσουμε το πώς φτάσαμε ως εδώ, επιμένοντας να θυμίζουμε ότι... η διαχείριση του δημόσιου χρέους, την τελευταία 4ετία τουλάχιστον, ήταν μία από πολλές δυνατές επιλογές.
Ήταν μάλιστα όχι η χειρότερη επιλογή, από άποψη αποτελεσματικότητας, αλλά και η - επιλογή των χειρότερων – όσων δηλαδή ευθύνονταν για την αύξησή του μέχρι το 2009 και έπρεπε εκ προοιμίου να έχουν αποκλειστεί από τη σχετική συζήτηση.