Μεθοδεύουν μέσα στην γενική σύγχυση την ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων

Zougla Newsroom

 

Πολυνομοσχέδιο-σκούπα 263 άρθρων και 357 έχει κατατεθεί στη Βουλή από τον υπουργό ενέργειας Κώστα Σκρέκα. Εν όψει εκλογών ο Κώστας Σκρέκας επιχειρεί να ανοίξει διάπλατα την πόρτα στην σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των τελευταίων σοβαρών περιουσιακών στοιχείων του Κράτους, πρωτίστως δε των υδάτινων πόρων. Είναι φανερό πώς το Μαξίμου και ο αρμόδιος Υπουργός σπεύδουν να προλάβουν την επιβολή δια της σημερινής πλειοψηφίας στη Βουλή των θεσμικών αλλαγών που θα επιτρέψουν την ιδιωτικοποίηση του υδάτινου δυναμικού της χώρας. Το ζήτημα είναι το πως μεθοδεύεται  αυτή η διαδικασία την ώρα που επικρατεί πλήρης σύγχυση λόγω της τραγωδίας στα Τέμπη και ενώ έχει παγώσει στην ουσία η πολιτική ζωή του τόπου μέχρι νεωτέρας. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πραγματικός πολιτικός και άρα κοινοβουλευτικός χρόνος για την σωστή τήρηση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας σε ένα τόσο σοβαρό και κρίσιμο για την κοινωνία και τον τόπο ζήτημα.

 

16 Καθηγητές συνταγματικού δικαίου κατακεραυνώνουν τις μεθοδεύσεις με κοινή δήλωση!

Η ΑΔΑΕ δεν έχει απλώς τη δυνατότητα αλλά την υποχρέωση να ελέγχει την ΕΥΠ, τους παρόχους και κάθε άλλον εμπλεκόμενο παράγοντα για το αν κάνουν καλά τη δουλειά τους!

 

Στο θέμα της ελεγκτικής αρμοδιότητας της ΑΔΑΕ παρενέβησαν 16 καθηγητές συνταγματικού δικαίου, με κοινή τους δήλωση.

 

Το κείμενο είναι το ακόλουθο:

 

Οι υπογραφόμενοι ομότιμοι καθηγητές, εν ενεργεία καθηγητές και λοιποί διδάσκοντες Συνταγματικό Δίκαιο στις δύο παλαιότερες νομικές σχολές και τα άλλα πανεπιστήμια της χώρας, εκφράζουμε τη ζωηρή μας ανησυχία για την υπ’ αριθμ. 1/2023 γνωμοδότηση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, σε ερώτημα τηλεπικοινωνιακού παρόχου. Και τούτο διότι η γνωμοδότηση αυτή υποπίπτει σε μια σειρά σοβαρών ατοπημάτων:

 

Το ξεπούλημα των ναυπηγείων Σκαραμαγκά

– του Θόδωρου Κατσανέβα

Τα ναυπηγεία, εκτός των άλλων, διαθέτουν, μια πελώρια δεξαμενή 500.000 τόνων, τη μοναδική στη Μεσόγειο που μπορεί να δεχτεί για ναυπηγοεπισκευές τα εκατοντάδες δεξαμενόπλοια ανάλογου μεγάλου μεγέθους που υποχρεώνονται για το σκοπό αυτό να μεταβαίνουν σε ναυπηγεία της Άπω Ανατολής. Αντί για την επαναλειτουργία τους, το ιερατείο των Βρυξελλών, επιβάλλει το οριστικό τους κλείσιμο, έτσι ώστε η Ελλάδα, η πρώτη ναυτιλιακή δύναμη στον κόσμο, να μειονεκτεί ή και να αποκλειστεί και σε αυτόν τον ιστορικά δυναμικό για τη χώρα μας τομέα.

Η γενική απήχηση μιας γνώμης, δεν αποτελεί απόδειξη της ορθότητας της!

Δεν υπάρχει γνώμη, όσο παράλογη κι αν είναι που οι άνθρωποι να μην είναι έτοιμοι να την ασπαστούν μόλις πειστούν πως είναι κοινώς αποδεκτή. Το παράδειγμα των άλλων επηρεάζει τόσο τη σκέψη τους όσο και τις πράξεις τους. Είναι σαν πρόβατα που ακολουθούν τον αρχηγό του κοπαδιού όπου τους οδηγήσει. Θα προτιμούσαν να τον ακολουθήσουν στο θάνατο παρά να σκεφτούν από μόνοι τους. 

Είναι πολύ περίεργο που η γενική απήχηση μιας γνώμης έχει για τους ανθρώπους τόση βαρύτητα. Η ίδια τους η εμπειρία είναι σε θέση να τους διδάξει πως η αποδοχή μια γνώμης γίνεται ακριτα και είναι αποτέλεσμα μίμησης. Παρόλα αυτά οι ίδιοι δεν το αντιλαμβάνονται ποτέ, καθώς δεν κατέχουν αυτογνωσία . μόνο οι εκλεκτοί σύμφωνα με τον Πλάτωνα : ‘ τις πολλοίς πολλά δοκεί» , που σημαίνει πως ο κόσμος μπορεί να σκέφτεται αμέτρητες ανοησίες, και δεν είναι δυνατό ν ασχοληθούμε με όλες. 

Οι αδίστακτοι νεο-αποικιοκράτες του 21ου αιώνα

του system failure 

Η αρχή της τρέχουσας δεκαετίας αποκάλυψε το πιο αποκρουστικό πρόσωπο μιας παγκόσμιας νεο-αποικιοκρατίας. Από τη Συρία και τη Λιβύη ως την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική, οι παραδοσιακές αποικιοκρατικές δυνάμεις της Δύσης επιχείρησαν να ανακάμψουν ενάντια στο ανερχόμενο αντίπαλο μπλοκ, με επικεφαλής τη Ρωσία και την Κίνα, το οποίο απειλεί την παγκόσμια κυριαρχία τους. 

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ – 1941-44 - ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα. 

75 χρόνια μετά τη μεγαλύτερη αναδιανομή γης, ακίνητων και εισοδημάτων, από την κατοχή του 1941, η ιστορία επαναλαμβάνεται με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Φτωχούς και άνεργους, καταχρεωμένους από τη συνεχή φοροληστεία και τα χαράτσια από τη μία και μαυραγορίτες, τοκογλύφους, τραπεζίτες και το κράτος από την άλλη, στην υπηρεσία των δεύτερων, όπως και τότε, να πρωτοστατούν στη δεύτερη μεγαλύτερη απόπειρα βίαιης αναδιανομής του κόπου και του ιδρώτα εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων των δύο τελευταίων γενεών και με σχεδιασμούς που ξεπερνούν τους σημερινούς χρεοφειλέτες στις τράπεζες και το κράτος που χρησιμοποιούνται ως εμπροσθοφυλακή των σχεδιασμών που στοχεύουν στο σύνολο της λαϊκής ιδιοκτησίας που προορίζεται να αποτελέσει τη μεγάλη πηγή κερδοφορίας του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού.