Ευλογιά των πιθήκων: Άνοιξαν πέντε κέντρα εμβολιασμού για μία επιδημία που δεν υπάρχει

Ούτε καν προληπτικά δικαιολογείται τέτοια «πρεμούρα»

 

Δεν έχασαν λεπτό οι τρομολάγνοι του γνώριμου σύμπλοκου φαρμακευτικών και δυτικών κυβερνήσεων, για να εκμεταλλευτούν τα αυξανόμενα κρούσματα της «ευλογιάς των πιθήκων» (ή αλλιώς MPOX) και να την παρουσιάσουν ως μία νέα επιδημία. 

 

Τι θα πρέπει να αναμένει η παγκόσμια κοινότητα αν το αφήγημα της «επιδημίας» προχωρήσει σε πολιτικές αποφάσεις;

 

Der Spiegel: Τα διδάγματα του 1919 για το 2019

Der Spiegel: Τα διδάγματα του 1919 για το 2019

Το 1919 ήταν μία τις μεγάλες, σημαντικές χρονιές της παγκόσμιας ιστορίας, ακόμα κι αν δεν συγκαταλέγεται στις ιστορικές χρονολογίες όπως το 1789 ή το 1945. Είχε μόλις τελειώσει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, η παγκόσμια τάξη είχε καταρρεύσει.

Τέσσερις μεγάλες αυτοκρατορίες είχαν εξαφανιστεί: Η Γερμανική Αυτοκρατορία, η Αυστρο-Ουγγαρία, η Τσαρική Ρωσία και η Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Ο παλιός κόσμος ήταν σε ερείπια, αλλά παράλληλα νέες, μεγάλες ελπίδες φύτρωναν: Οι μπολσεβίκοι στη Ρωσία είχαν διατυπώσει μια νέα μαγική λέξη: το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση.

Οι λαοί πρέπει να αποφασίζουν για τον εαυτό τους, σε ποιο κράτος επιθυμούν να ζήσουν.

Επανάληψη των λαθών που οδήγησαν στο «Κραχ» του 1929, διαπιστώνει ο Jeffrey Gundlach

Για μία νέα Μεγάλη Ύφεση προειδοποιεί ο «γκουρού» Jeffrey Gundlach 

Επανάληψη των λαθών που οδήγησαν στο «Κραχ» του 1929 διαπιστώνει ο «γκουρού» των διεθνών κεφαλαιαγορών, Jeffrey Gundlach, με αφορμή την ένταση στις εμπορικές σχέσεις μεταξύ της Ουάσιγκτον και των εταίρων της, ως απόρροια των πρακτικών του Donald Trump.

Όπως ανέφερε περιπαικτικά, μιλώντας στο κανάλι CNBC, έμαθε στο δημοτικό σχολείο ότι οι δασμοί προκάλεσαν τη Μεγάλη Ύφεση του, ωστόσο… «εδώ είμαστε» πάλι (here we are!).

Η μέρα της μαρμότας – Το editorial του Νόστιμον Ήμαρ

Από τον Θωμά Γιούργα 

Στην ταινία «Η μέρα της Μαρμότας», ο Φιλ Κόνορς (Μπιλ Μάρεϊ), είναι ένας αντιπαθητικός και αλαζόνας μετερεωλόγος ο οποίος παγιδεύεται στον χρόνο και ζει καθημερινά την ίδια μέρα χωρίς να μπορεί να διαφύγει από την μόνιμη επανάληψη των γεγογότων. Ούτε η αυτοκτονία δεν είναι ικανή να τον βοηθήσει να δραπετεύσει από την χρονοπαγίδα, τον βαρύ χειμώνα και το βαρετό ρεπορτάζ που καλύπτει. 

Έτσι, είναι αναγκασμένος να ξανασκεφτεί τις πράξεις, τις προτεραιότητες και την στάση ζωής του. Η επόμενη μέρα έρχεται μόνο όταν καταφέρνει να κάνει εποικοδομητική χρήση των ταλέντων και του χρόνου του. Όταν καλλιεργεί τα συναισθήματά του. Όταν στρέφει το ενδιαφέρον του προς την κοινωνία και τους ανθρώπους γύρω του. 

Mήπως η ιστορία επαναλαμβάνεται και σήμερα;

Του Son Ofeon 

Μετάφραση στα Ελληνικά από το λήμμα Creditanstalt της Βικιπαίδεια: 

“ Το 1820, ο Salomon Μayer von Rothschild ίδρυσε την πρώτη τράπεζα στη Βιέννη, που έγινε στη συνέχεια πρωτεύουσα της Aυστριακής Αυτοκρατορίας .

Κατά τη διάρκεια της πρώιμης βιομηχανικής εποχής, η τράπεζα Rothschild χρηματοδότησε μεγάλα αναπτυξιακά έργα, όπως το κτίριο του Bόρειου σιδηροδρομικού σταθμού του αυτοκράτορα Φερδινάνδου προς τις περιοχές εξόρυξης της Μοραβίας. 

Η τράπεζα Rothschild ενήργησε επίσης ως γενναιόδωρη δανειστής του (γνωστού εχθρού της Ελλάδας) αυστριακού καγκελάριου πρίγκιπα Κλέμενς φον Μέττερνιχ και χορήγησε άφθονες πιστώσεις στην Βοημική και ουγγρική αριστοκρατία.