Γης Μαδιάμ... στα ακίνητα την επόμενη διετία

Του Γιώργου Κράλογλου

 

Η «χωνεμένη», από όλους, φούσκα του χρηματιστηρίου θα δείχνει απλή «μπουρμπουλήθρα» μπροστά στο «τσουνάμι» του 2014-2016 που θα πνίξει και την σημερινή αξία των ακινήτων. Και ενώ τα «καιρικά» αυτά φαινόμενα είναι ορατά στην Τράπεζα της Ελλάδος και στις εμπορικές Τράπεζες η κυβέρνηση τραβάει όλα τα σωσίβια που προσφέρονται και ανοίγει νέα ποτάμια. 

Αλλά και εμείς ενώ βλέπουμε την επερχόμενη καταστροφή που η Τράπεζα της Ελλάδος την εκτιμά σε ποσοστά 50% και άνω παίζουμε με τις λέξεις και τα παραπλανητικά φαινόμενα.

Εξετάζουμε μάλλον αναλυτικά και όχι με την ανάλογη ανησυχία το γεγονός ότι στην καμένη γη που θα παραδώσει η κυβέρνηση είναι και το «κάψιμο» της αξίας της ακίνητης περιουσίας όπως ακριβώς και το κάψιμο της αξίας των χαρτιών του χρηματιστηρίου ή το κάψιμο των καταθέσεων σε ομόλογα του δημοσίου στα οποία οι δικαιούχοι εμπιστεύθηκαν τις οικονομίες τους και παρέλαβαν αξίες ικανές για να αγοράσουν κουλούρι και τυρί...

Συμπεραίνουμε ότι οι τιμές των ακινήτων είναι ακόμη σε υψηλά αγνοώντας ότι εργολάβοι και ιδιοκτήτες τρώνε το τελευταίο «λίπος» μετρητών που διαθέτουν και δεν ψάχνουμε να βρούμε εάν γίνονται πράξεις και εάν γίνονται πόσες ανταποκρίνονται τις υψηλές (ακόμη) τιμές που προσφέρονται τα ακίνητα. Αλλά και τι μορφή έχουν οι διακανονισμοί στις υψηλές αυτές πράξεις.

Μιλάμε για φούσκα στα ακίνητα και μάλλον αδιαφορούμε για την πιθανή ύπαρξη ακόμη και κάποιου (έστω και τραβηγμένου) σχεδίου συνδυασμένου με κίνητρα για την αγορά ακινήτων από αλλοδαπούς και με το ενδιαφέρον «κορακιών» για εξαγορά παγίων εγκαταστάσεων επιχειρήσεων μέσα από την εξαγορά χρεών τους προς τράπεζες. Σχέδιο που επιβάλλει και στις δύο περιπτώσεις, ισχυρή πτώση των τιμών. 

Αισιοδοξούμε ότι ίσως γυρίσει η αγορά όταν τα οικονομικά μας παρουσιάζουν πλεόνασμα και δεν βλέπουμε την φορολογική επιδρομή στο όνομα... του Ενιαίου Φόρου Ακινήτων με τους δύο αισχρούς και εγκληματικούς στόχους του. 

Αισχρούς στόχους, γιατί αφορούν ακόμη και τις ιδιοκτησίες των ανέργων και αυτών που έχουν μοναδικό έσοδο 300-400 ευρώ σύνταξη προκειμένου να μαζευτούν μέσα στο 2014 μέχρι και 5 δισ. ευρώ αν είναι εφικτό και χωρίς συμβιβασμό για κάτω από τα 3 δισ. ευρώ. 

Και εγκληματικούς στόχους γιατί με τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων θεμελιώνονται οι πλέον φρικτές «φορολογικές παγίδες» στην ιστορία φορολόγησης ακινήτων, ξεκινώντας ότι την φορολόγηση κάθε ακινήτου και όχι κάθε φορολογούμενου κατόχου ακινήτων όπως μέχρι σήμερα. 

Από εκεί και πέρα το πλιάτσικο στα ακίνητα με το σύστημα της φορολογικής πολιτικής θα ακολουθήσει τον δοκιμασμένο μηχανισμό που ακούει στο όνομα «φορολογικοί συντελεστές και κλιμάκια».

Το «τυράκι» για να περάσει η μεγάλη κλοπή των ακινήτων με το σύστημα των φορολογικών συντελεστών και των κλιμακίων θα είναι το αρχικό χαμηλό τους επίπεδο.

Η «φάκα» όμως θα είναι η μόνιμη δυνατότητα των κυβερνήσεων να αυξάνουν τους συντελεστές κατά βούληση με μια υπουργική απόφαση. 

Φορολογικοί συντελεστές  θα μπουν από την μονοκατοικία και το διαμέρισμα μέχρι το οικόπεδο, το χωράφι και το χωριάτικο αχούρι.

Από το «κόλπο-γκρόσοο» της φορολογικής επιδρομής δεν θα ξεφύγουν ούτε τα ακίνητα των επιχειρήσεων, η επαγγελματική στέγη, ούτε οι πάγιες εγκαταστάσεις της μεταποίησης σε όλα τα μεγέθη της.

Σημειώστε δε ότι όλα αυτά θα συμβαίνουν μαζί με την έναρξη των πλειστηριασμών των Τραπεζών ακόμη και της πρώτης κατοικίας. 

Η απώλεια της αξίας της περιουσίας των ακινήτων σε ποσοστά άνω του 60% σε όλες τις περιοχές και σε όλα τα επίπεδα της αγοράς ακινήτων θα είναι το πρώτο θύμα σφαγής. Γιατί η σημερινή βεβαιωμένη πτώση του 40-50% δεν έχει μεγάλη απόσταση από το νέο γκρέμισμα. 

Ο γνωστός δε αντίλογος για φούσκα υψηλών τιμών των ακινήτων δεν είναι ισχυρός. Γιατί στην Ελλάδα (παραδοσιακά) κανείς δεν αγόρασε ακίνητο υπολογίζοντας ότι θα χάσει. Αυτό σημαίνει ότι η αλλαγή των συνθηκών στην αγορά, με είσοδο και του ρίσκου, δεν μπορεί να εγκαινιαστεί με μια καταστροφή της μέχρι σήμερα ακίνητης περιουσίας. 

Η σφαγή όμως θα έχει και άλλα θύματα. 

Κατ΄ αρχάς την βιομηχανία οικοδομικών υλικών αφού κανείς δεν θα βάζει ή δεν θα αγοράζει κεραμίδι. Η συνέχιση δε της εξαθλίωσης του κλάδου σημαίνει απολύσεις στους πάνω από 100.000 εργάτες και υπαλλήλους που απασχολούνται σήμερα στις μονάδες του. 

Την πώληση ιδιόκτητων παγίων εγκαταστάσεων επιχειρήσεων όσο-όσο με σκοπό να σταματήσουν παραπέρα απώλεια περιουσιακής αξίας, να αποκτήσουν ρευστό και να νοικιάσουν προσφερόμενες εγκαταστάσεις επίσης σε τιμές όσο-όσο. 

Και όλα αυτά γιατί; Γιατί το κράτος-τέρας του ελληνικού σοβιέτ πρέπει όχι μόνο να συντηρηθεί αλλά και να ανανεωθεί επειδή έχει βαθύ μέλλον στην Ελλάδα είτε με οικονομική κρίση είτε χωρίς οικονομική κρίση.

george.kraloglou@capital.gr