Η παραδοχή των μαζικών εγκλημάτων του γερμανικού αποικιακού καθεστώτος έναντι των φυλών Χερέρο και Νάμα στη Ναμίμπια στις αρχές του 20ού αιώνα (1904-1908) ήρθε ως δικαίωση για την αφρικανική χώρα, που πάλεψε επί σειρά ετών με το πανίσχυρο Βερολίνο μέχρι να αναγνωριστεί η γενοκτονία.
Αντί αποζημιώσεων, όμως, η Γερμανία -για να τη βγάλει… φτηνά- προτίθεται να προχωρήσει στη χρηματοδότηση ενός αναπτυξιακού ταμείου, ύψους μόλις 2 δισ. ευρώ, κάτι που -εύλογα- δεν ικανοποιεί το Βίντχουκ αλλά και τις ενώσεις των θυμάτων.
Για το Βερολίνο δεν ήταν παρά η πιο συμφέρουσα λύση, καθώς η πληρωμή αποζημιώσεων, ένα από τα βασικά αιτήματα της Ναμίμπια, θα άνοιγε τον δρόμο, δημιουργώντας προηγούμενο, για αξιώσεις άλλων χωρών, όπως η Ελλάδα.
Αντί αποζημιώσεων, όμως, η Γερμανία -για να τη βγάλει… φτηνά- προτίθεται να προχωρήσει στη χρηματοδότηση ενός αναπτυξιακού ταμείου, ύψους μόλις 2 δισ. ευρώ, κάτι που -εύλογα- δεν ικανοποιεί το Βίντχουκ αλλά και τις ενώσεις των θυμάτων.
Για το Βερολίνο δεν ήταν παρά η πιο συμφέρουσα λύση, καθώς η πληρωμή αποζημιώσεων, ένα από τα βασικά αιτήματα της Ναμίμπια, θα άνοιγε τον δρόμο, δημιουργώντας προηγούμενο, για αξιώσεις άλλων χωρών, όπως η Ελλάδα.