Η κυβέρνηση και οι πυροβολαρχίες της καθεστωτικής προπαγάνδας, παίρνοντας απροσχημάτιστα θέση υπέρ (!) των όρνεων που δρουν στις διεθνείς χρηματαγορές, με απίστευτο συγχρονισμό, ρυθμό και πάθος, από το πρωί μέχρι το βράδυ, όλο το καλοκαίρι αναμηρύκαζαν: «Ευτυχώς που δεν γίναμε Αργεντινή»!
Κατ’ αρχάς - και για να εξηγούμαστε: Η στήλη για το τελευταίο που μπορεί να κατηγορηθεί είναι ότι «σαγηνεύεται», «προτιμά», «επιλέγει» ή «προτείνει» το εκμεταλλευτικό, πλουτοκρατικό και καπιταλιστικό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό «μοντέλο» της Αργεντινής. Αν, επομένως, μπαίνουμε στον πειρασμό να αποτιμήσουμε τα «επιτεύγματα» της κυβέρνησης με όρους «Αργεντινής», το κάνουμε ώστε αυτή η αποτίμηση να γίνει με τα δικά της μέτρα και σταθμά. Με τα μέτρα και τα σταθμά, δηλαδή, των ίδιων των κυβερνητικών θριαμβολογιών περί «Αργεντινής». Ίσως έτσι φανεί καλύτερα και το μέγεθος του κυβερνητικού «επιτεύγματος». Έχουμε και λέμε, λοιπόν: