Η χώρα είναι η καταλληλότερη ως πρόσφατο παράδειγμα, όσον αφορά την υιοθέτηση του εθνικού νομίσματος εκ μέρους ενός κράτους, όπως η Ελλάδα – επειδή είναι πολύ μικρή, με ελάχιστα διαφοροποιημένη οικονομική δομή, με πολύ μεγάλη εξάρτηση από τις εισαγωγές, καθώς επίσης με τεράστια δίδυμα ελλείμματα το 2008.
«Η Ισλανδία τα κατάφερε λόγω της υποτίμησης του εθνικού της νομίσματος, της ακαριαίας απόφασης να αφήσει τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν, της έξυπνης οικονομικής πολιτικής που υιοθέτησε, της παραδειγματικής τιμωρίας των υπευθύνων, της αποφασιστικής και ψύχραιμης στάσης των Πολιτών, καθώς επίσης του πραγματικά δημοκρατικού της πολιτεύματος: της ψηφιακής άμεσης δημοκρατίας«.