Είναι το ευρώ… φετίχ;

Σύμφωνα με ανάλυση της Deutsche Bank ο μόνος που ευνοήθηκε από την υιοθέτηση του ευρώ ήταν η γερμανική οικονομία

Σε πρόσφατη έκθεσή της η Deutsche Bank καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο μόνος που ωφελήθηκε πραγματικά από τη δημιουργία και υιοθέτηση του ευρώ δεν είναι άλλος από τη… γερμανική οικονομία.

Εξετάζοντας στατιστικά στοιχεία των αγορών συναλλάγματος από τη δεκαετία του ’50 έως και το 1999 όπου το ευρώ κατέστη πραγματικό νόμισμα για τους πολίτες των κρατών – μελών της Ευρωζώνης, η γερμανική τράπεζα εξηγεί πώς κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα.

Όπως τονίζει πριν την υιοθέτηση του ευρώ, η γερμανική οικονομία ήταν αντιμέτωπη με το ακριβό μάρκο, το οποίο είχε την τάση να ενισχύεται έναντι όλων των άλλων εθνικών νομισμάτων (με λίγες περιόδους εξαιρέσεων και σε ό,τι αφορά την ισοτιμία του μάρκου με δολάριο και βρετανική στερλίνα).

Το ακριβό και ισχυρό γερμανικό νόμισμα αφαιρούσε μεγάλο μέρος της ανταγωνιστικότητας των εξαγωγών της χώρας, καθώς καθιστούσε τα προϊόντα της ακριβότερα.

Όμως κατέφθασε το ευρώ και ξαφνικά τα γερμανικά προϊόντα έγιναν «προσιτά» στους πολίτες των άλλων κρατών – μελών της Ευρωζώνης, οι οποίοι ζώντας (πριν το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης του 2008) σε ένα περιβάλλον απατηλής ευδαιμονίας φρόντιζαν να τα αγοράζουν.

Την ίδια ώρα που η Deutsche Bank καταλήγει στο παραπάνω συμπέρασμα, μάλλον προσφέροντας επιχειρήματα σε όσους τάσσονται κατά του ευρώ, το γερμανικό περιοδικό Spiegel αφιερώνει το νέο του τεύχος στην Ιταλία.

Στο βασικό του άρθρο το Spiegel όχι μόνο επαναλαμβάνει τα κλασσικά στερεότυπα των «τεμπέληδων» του Νότου και των «εργατικών και συνετών» του Βορρά της Ευρώπης, αλλά προχωρά ένα ακόμη βήμα πιο πέρα, μη διστάζοντας να χαρακτηρίσει τους Ιταλούς ως «τρακαδόρους που δεν έχουν ούτε καν την παιδεία να πουν ένα ευχαριστώ σε αυτούς που χρηματοδότησαν τόσα χρόνια τη dolce vita»…

Αφορμή, φυσικά, για την επίθεση του Spiegel είναι ο σχηματισμός (μετά από αρκετά εμπόδια) της νέας ιταλικής κυβέρνησης, την οποία απαρτίζουν δύο κόμματα εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους αλλά με ένα κοινό σημείο: το γεγονός ότι δεν αποκλείουν εντελώς την έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ.

Είναι ευρύτερα γνωστό ότι οι Γερμανοί διαθέτουν αρκετά θετικά χαρακτηριστικά αλλά η διπλωματία δεν είναι ένα εξ αυτών.

Το απέδειξε, πριν από το Spiegel, ο Επίτροπος Oettinger ο οποίος δεν δίστασε (αν και αναγκάστηκε να το πάρει πίσω) ουσιαστικά να πει ότι οι αγορές είναι αυτές που πρέπει να αποφασίζουν πώς θα ψηφίζουν οι πολίτες της Ευρωζώνης και εάν δεν τις υπακούν τότε θα πάθουν ότι και η Ιταλία.

Η Ιταλία η οποία έχει βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα, με τις αποδόσεις των ομολόγων της να ενισχύονται, αν και παραμένουν σε επίπεδα διαχειρίσιμα, μόνο και μόνο γιατί κάποιοι φοβούνται ότι οι «λαϊκιστές» που ανέλαβαν την εξουσία δεν θα υπακούσουν στους γερμανικούς κανόνες για δημοσιονομική σταθερότητα. 

Η Ιταλία που απ’ ότι φαίνεται δεν θεωρεί κατ’ ανάγκη ότι το ευρώ είναι το απόλυτο φετίχ και ότι μετά από αυτό θα έρθει η καταστροφή.

Το πιθανότερο είναι ότι η Ρώμη θα παραμείνει εντός της Ευρωζώνης, αλλά εάν μία στο εκατομμύριο αποφασίσει να έρθει σε κόντρα με τους γερμανικούς κανόνες, τότε μάλλον ο συντάκτης του Spiegel θα αρχίσει να νοσταλγεί τους «τρακαδόρους» του Νότου. 

Σοφία Ζαφείρη

Πηγή : www.bankingnews.gr