Προσωπικά πιστεύω πως η ψοφοδεής ελληνική παρασιτική ολιγαρχία, θα προτιμούσε να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να κάνει παραχωρήσεις εθνικών συμφερόντων στον Ερντογάν μέσω μιας δήθεν “υπερήφανης” διαπραγμάτευσης και όχι να συρθεί στο τραπέζι κατόπιν μιας πολεμικής ήττας.
Στην πρώτη περίπτωση, μάλλον θεωρεί ότι μπορεί εύκολα να διαχειριστεί επικοινωνιακά το θέμα, καθηλώνοντας για μια ακόμα φορά τον εξαθλιωμένο λαό στους καναπέδες, όπως ακριβώς γίνεται με τα μνημόνια οικονομικής αφαίμαξης, αλλά και με την παραχώρηση των εθνικών μας συμφερόντων στο θέμα της Μακεδονίας μας.
Στη δεύτερη περίπτωση όμως, δηλαδή μετά από μια στρατιωτική ήττα, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να ξεσηκωθεί ανεξέλεγκτα μέρος του λαού και να ανατρέψει την ολιγαρχία.
Ο Ερντογάν και οι άλλοι της πολιτικής ελίτ της Τουρκίας γνωρίζουν πολύ καλύτερα από εμάς την ψυχοσύνθεση και τα συμφέροντα της ψοφοδεούς ελληνικής ολιγαρχίας, γι’ αυτό και (μέσα σε ένα γενικότερα ρευστό περιβάλλον) προβαίνουν σε ανήκουστες επιθετικές κινήσεις και εκφοβιστική προπαγάνδα, ώστε να την τρομάξουν και να την καθίσουν στο τραπέζι, χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου