Λαός ηλιθίων

Δεν πρόκειται μόνο για συλλογική ανοησία, αλλά για δειλία και φόβο των Ελλήνων που συνεχίζουν να αποτελούν την ντροπή της Ευρώπης – ανεχόμενοι τα πάντα με σκυμμένο κεφάλι και χωρίς την παραμικρή διαμαρτυρία. 

Επικαιρότητα 

Ένας από τους βασικότερους υπευθύνους της πολιτισμικής κατάρρευσης της χώρας μας, ο πρώτος που προσπάθησε να χειραγωγήσει τους Έλληνες ενοχοποιώντας τους για την απίστευτη πολιτική διαφθορά έτσι ώστε να μην διαμαρτύρονται και να μην εξεγείρονται, με το γνωστό «μαζί τα φάγαμε», δήλωσε πώς ένας λαός ηλιθίων δεν μπορεί να διεξάγει δημοψήφισμα για το «Μακεδονικό» (πηγή). Χαρακτήρισε δηλαδή συλλήβδην τους Έλληνες ως ηλιθίους – επειδή δεν είναι σε θέση να επιλέξουν σωστά, ψηφίζοντας για όλα όσα τους αφορούν. 

Στα πλαίσια αυτά, ακούγοντας κανείς την άποψη του συγκεκριμένου ατόμου που σχεδόν πάντοτε τάσσεται με τους ξένους, εξευτελίζοντας τους δικούς του συμπολίτες (όπως στην περίπτωση των Σκοπίων όσον αφορά τη δήλωση του υπουργού εξωτερικών τους – σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα δεν έχει το μονοπώλιο του ονόματος της «Μακεδονίας»), παραμένοντας πολιτικά ατιμώρητος και βασικός προσκεκλημένος των ΜΜΕ (άρα έχει τηλεθέαση), αναρωτιέται εάν έχει δίκιο – πόσο μάλλον όταν μαθαίνει πως τα μέσα μαζικής μεταφοράς χθες, την ημέρα δηλαδή που ψηφιζόταν το χειρότερο ίσως νομοσχέδιο των τελευταίων ετών, δεν λειτουργούσαν καθόλου! 

Ότι απεργούσαν μετά από απόφαση των συνδικαλιστών, εκείνη ακριβώς την ημέρα που η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ είχαν οργανώσει συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας – με εύλογο αποτέλεσμα να μην μπορούν οι περισσότεροι Πολίτες να συμμετέχουν καταβαίνοντας στο Σύνταγμα μπροστά από τη Βουλή! Θα μπορούσε βέβαια να πιθανολογήσει κανείς ότι, επρόκειτο για μία ανόητη απόφαση ηλιθίων – κάτι που όμως δύσκολα πείθει, αφού χωρίς τη στενή συνεργασία της ηγεσίας των συνδικαλιστικών οργανώσεων δεν θα περνούσε κανένα νομοσχέδιο της εποχής των μνημονίων. 

Ως εκ τούτου είναι δυστυχώς πιο λογικό να συνταχθεί κανείς με το χαρακτηρισμό του κ. Πάγκαλου – προσθέτοντας ίσως πως δεν πρόκειται μόνο για συλλογική ανοησία, αλλά για δειλία και φόβο των Ελλήνων που συνεχίζουν να αποτελούν την ντροπή της Ευρώπης, ανεχόμενοι τα πάντα με σκυμμένο κεφάλι, με εθελοδουλία και χωρίς την παραμικρή διαμαρτυρία. 

Αναρωτιόμαστε μήπως πού θα καταλήξουμε, συνεχίζοντας να παρακολουθούμε παθητικά τον αφελληνισμό, την εξαθλίωση και ενδεχομένως το διαμελισμό της πατρίδας μας; Εκεί που κατέληξαν οι πάμπλουτες χώρες της Λατινικής Αμερικής την πρώτη αποικιοκρατική εποχή: όπου οι νέοι ιδιοκτήτες τους έβαζαν τους ιθαγενείς να εργάζονται μέρα-νύχτα έναντι πινακίου φακής, παρακολουθώντας τους με τα μαστίγια για να παράγουν όσο το δυνατόν περισσότερο πλούτο για τους ίδιους.

Πηγή : https://analyst.gr