MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Τρίτη 9 Μαΐου 2017

Κρυφό σχέδιο επιτήρησης ως το 2060!

Μηχανισμό επιτήρησης της Ελλάδας για τέσσερις ολόκληρες δεκαετίες θέλει να «κρύψει» η Γερμανία στο σχέδιο ελάφρυνσης του χρέους, που συζητείται με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως προκύπτει από «καυτό» σχετικό έγγραφο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), το οποίο αποκάλυψε η γερμανική “Handelsblatt”.

Οι ιδέες που καταγράφονται στο εν λόγω έγγραφο, δια του οποίου επιβεβαιώνεται πλήρως το δημοσίευμα του Σin, την Παρασκευή (http://www.sofokleousin.gr/archives/341384.html) φαίνεται να έχουν υπαγορευθεί από το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας, με το οποίο, ως γνωστόν, διατηρεί άριστη σχέση ο Γερμανός επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ.

Άλλωστε, η πρόταση να μετατεθούν τα μέτρα για το χρέος στο τέλος του ελληνικού προγράμματος και να εφαρμοσθούν μόνο εάν η Ελλάδα έχει αποδεδειγμένα εφαρμόσει το πρόγραμμα του τρίτου μνημονίου, είναι γνωστό ότι προήλθε από τον Β. Σόιμπλε και έγινε δεκτή παρά τις ζωηρές ενστάσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. 

Αυτήν ακριβώς την ιδέα, το ιδιότυπο conditionality της ελάφρυνσης χρέους (μέχρι τώρα είχαμε conditionality μόνο για τις εκταμιεύσεις δόσεων των δανείων) επαναφέρει ο ESM και την επεκτείνει σε χρονικό βάθος τριών δεκαετιών!

Όπως προκύπτει από το έγγραφο, η χρήση του πιο «δραστικού» φαρμάκου για την ελάφρυνση του χρέους, που δεν είναι άλλο από τη μετάθεση της πληρωμής τόκων με «πλαφόν» στο κόστος δανεισμού, προτείνεται να γίνει σταδιακά μέσα στις τέσσερις επόμενες δεκαετίες, ανάλογα και με τα εκτιμώμενο ύψος των ετήσιων πληρωμών για την εξυπηρέτηση του χρέους, που δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν το 15% έως το 2040 και το 20% ως το 2060.

Για να χορηγείται το... φάρμακο και να αποφεύγει η Ελλάδα την εκτίναξη του κόστους εξυπηρέτησης του χρέους σε δυσθεώρητα ύψη, θα πρέπει αφενός να υποδεικνύεται από τις αναλύσεις βιωσιμότητας του χρέους ότι είναι απαραίτητο και, αφετέρου, να βεβαιώνεται (από την Κομισιόν, ή από τον ίδιο τον ESM, εάν εξελιχθεί σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο κατά το σχέδιο Σόιμπλε) ότι η Ελλάδα επιτυγχάνει τους μακροπρόθεσμους δημοσιονομικούς στόχους που θα έχουν συμφωνηθεί και θα είναι αυστηρότεροι από τους αντίστοιχους που θα επιβάλλει για τη χώρα μας το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Ουσιαστικά, ο ESM διευκολύνει με τις προτάσεις του τον Β. Σόιμπλε, ώστε να βγει από τη δύσκολη θέση, στην οποία βρίσκεται εκ του γεγονότος ότι αρνείται πεισματικά τα εργαλεία αναδιάρθρωσης του χρέους με σοβαρές παρεμβάσεις στο σκέλος των τόκων, υποστηρίζοντας ότι θα έχουν τεράστιο κόστος για τους πιστωτές.

Η πρόταση του ESM δημιουργεί τόσο σοβαρές πολιτικές παρενέργειες, που ίσως η ίδια η ελληνική κυβέρνηση να δυσκολευθεί να αποδεχθεί τέτοιας μορφής ελάφρυνσης του χρέους, για μην κατηγορηθεί ότι έβαλε τη χώρα σε καθεστώς διεθνούς εποπτείας, που τη διάρκειά του ξεπερνά μόνο ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος που επιβλήθηκε στη χώρα με τη χρεοκοπία του Τρικούπη (1897) και έληξε τυπικά το 1978!

Αν γίνει δεκτή τέτοια πρόταση, ο Β. Σόιμπλε θα μπορεί να ισχυρισθεί στο εσωτερικό του ακροατήριο, για να δικαιολογήσει ότι δέχθηκε την ελάφρυνση του χρέους με ένα μέτρο που αρχικά απέρριπτε, ότι η ελάφρυνση των πληρωμών τόκων δεν δίνεται αυτόματα, αλλά σε μεγάλο βάθος χρόνου και με σκληρούς όρους για τους «απείθαρχους» Έλληνες.

Το ΔΝΤ τελευταία ελπίδα...

Ευτυχώς για την ελληνική πλευρά, πάντως, το ΔΝΤ αντιστέκεται σθεναρά σε αυτή την πρόταση, όπως σημειώνει και η “Handelsblatt”, υπογραμμίζοντας μια αυτονόητη, από οικονομική άποψη, αντίρρηση: αν δεν ενεργοποιηθούν εκ των προτέρων όλα τα μέτρα για το χρέος και υπάρχει στον ορίζοντα κίνδυνος να μη γίνει αυτό, εάν η Ελλάδα δεν τηρήσει κάποιες υποχρεώσεις, η αγορά ομολόγων θα χρηματοδοτεί τη χώρα με υψηλότερο κόστος και αυτό θα υπονομεύσει την προσπάθεια για επιτάχυνση της ανάπτυξης και ομαλή εξυπηρέτηση του χρέους.

Το Ταμείο, μάλιστα, θα μπορούσε να απεικονίσει αυτό το πρόσθετο κόστος στους υπολογισμούς για τη βιωσιμότητα του χρέους, κάτι που θα το υποχρέωνε να ζητήσει από τους Ευρωπαίους δανειστές ακόμη πιο δραστική ελάφρυνση. Πρόκειται, με άλλα λόγια, για μια πολύ δύσκολη διαπραγμάτευση και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι γερμανικές ιδέες θα «περπατήσουν»...

Πηγή: sofokleousin.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου