Δέκα μύθοι και μια μισή αλήθεια για το ευρώ και τη δραχμή

Θεόδωρος Κατσανέβας

Συνεχίζεται και εντάσσεται ως συνήθως πριν πέσει η αυλαία του τέλους, η συστημική παραπληροφόρηση, η τρομολαγνία, η στρέβλωση της πραγματικότητας που στοχεύει στη δημιουργία κλίματος αδιέξοδης φοβίας ενάντια στο εθνικό μας νόμισμα, σε αντιδιαστολή με το ευρώ που όπως υποστηρίζουν οι σύγχρονοι Γκεμπελίσκοι, αποτελεί ένα σίγουρο μονόδρομο! Με λίγα λόγια και συγκεκριμένα στοιχεία που προέρχονται από επιστημονικές μας μελέτες και δημοσιεύσεις, καταρρίπτονται εδώ οι ατεκμηρίωτοι έως γελοίοι αυτοί ισχυρισμοί, οι δέκα μύθοι για το δήθεν «καλό» ευρώ και την «κακιά» δραχμή. Και προστίθεται μια υπαρκτή μισή αλήθεια.

Μύθος 1ος : Η ελληνική οικονομία παρουσίαζε πάντα αναιμική οικονομική ανάπτυξη 

Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική τουλάχιστον για όλη τη μεταπολεμική περίοδο μέχρι την ένταξή μας στην ευρωζώνη τον Ιανουάριο του 2002. Όπως φαίνεται από τα δύο ιστογράμματα 1 και 2 που παρατίθενται εδώ που προέρχονται αυτούσιοι από τους πίνακες του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας ( Pen Tables), στην μεταπολεμική διαδρομή της, η Ελλάδα με τη δραχμή, ακολουθεί μια συγκριτικά ικανοποιητική ή και καλύτερη πορεία σε σχέση με αναπτυγμένες χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, οι ΗΠΑ 

ΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑ 1

Αύξηση ΑΕΠ Ελλάδας,Μ. Βρετανίας, Γαλλίας,Γερμανίας, ΗΠΑ μεταξύ των ετών 1951-1979 

ΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑ 2

Αύξηση ΑΕΠ Ελλάδας,Μ. Βρετανίας, Γαλλίας,Γερμανίας, ΗΠΑ μεταξύ των ετών 

1981-1999

Πηγή : The Pen World Tables, University of Pennsylvania

Μύθος 2ος : Η ευρωζώνη στήριξε την ελληνική οικονομία 

Στην αρχική περίοδο της ένταξής μας στην ευρωζώνη, υπήρχε μια πλαστή ευημερία η οποία οικοδομήθηκε πάνω στον εξωτερικό και εσωτερικό τραπεζικό δανεισμό που πιεστικά επέβαλλαν οι Εταίροι και οι εδώ κυβερνητικοί τους αντιπρόσωποι, ενώ παράλληλα, οι πολιτικές της ευρωζώνης υπέσκαπταν τις παραγωγικές βάσεις της ελληνικής οικονομίας. Με την κρίση του 2008, η χώρα κατρακύλησε στα Τάρταρα, με το ΑΕΠ και τα εισοδήματα των Ελλήνων πολιτών να χάνουν περίπου το 1/3 της αξίας τους πριν από την ένταξή μας στο «σωτήριο» ευρώ.( Ιστόγραμμα 3) 

ΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑ 3 

Πορεία ΑΕΠ Ελλάδας, Γερμανίας,Ισπανίας, Πορτογαλίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Ιρλανδίας μετά την κρίση του 2008 

Πηγή : The Pen World Tables, University of Pennsylvania 

Μύθος 3ος : Η ευρωζώνη είναι ισχυρή και μόνο η Ελλάδα παραπαίει 

Η αλήθεια είναι ότι, η ευρωζώνη βρίσκεται στον πάτο της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, με την Ελλάδα να σέρνει το χορό του Ζαλόγκου και να την ακολουθούν οι άλλες περιφεριακές ευρωζωνικές χώρες, οι λεγόμενες GIPSI ( Greece, Italy,Portugal,Spain.Ireland). Και η Κύπρος μια από τις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης πριν από την ένταξή της στο ευρώ, να ακολουθεί από κοντά. Στο Ιστόγραμμα 4, απεικονίζεται η μέση ετήσια ανάπτυξη μεταξύ των ετών 2010-2015 του ΑΕΠ στην 

α) Ελλάδα, σε σχέση με τις

β) χώρες GIPSI ( (Ελλάδα,Ιταλία,Πορτογαλία,Ισπανία),

γ) με τις χώρες της ευρωζώνης στο σύνολό τους,

δ) με όλες τις χώρες διεθνώς και

στ) όλες τις χώρες διεθνώς χωρίς αυτές της ευρωζώνης. 

Στο Ιστόγραμμα 4 αυτό καθώς και στον Πίνακα 1, αναδεικνύεται η καταστροφική πορεία της Ελλάδας και των άλλων χωρών της περιφέρειας, αλλά και η αναιμική πορεία ολόκληρης της ευρωζώνης σε σχέση με την τρέχουσα διεθνή ανάπτυξη. Την ώρα που χώρες όπως η Αιθιοπία, η Μογγολία, το Τουρκμενιστάν κ.ά., αναπτύσσονται με ρυθμούς άνω του 10%, η Ελλάδα κάθε χρόνο τραβάει την κατηφόρα. 

ΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑ 4

Μέση ετήσια πορεία ΑΕΠ Ελλάδας, GIPSI, ευρωζώνης, χωρών εκτός ευρωζώνης και υπόλοιπου κόσμου διεθνώς 

Πηγή : World Bank, The Global Outlook, 2015. 

ΠΙΝΑΚΑΣ 1 

Μέση ετήσια πορεία ΑΕΠ επιλεγμένων χωρών διεθνώς μεταξύ 2010-2014

COUNTRIES	GDP Growth
Central African Ρepublic	-4,6
Greece	-4,8
Cyprus	-1,68
Portugal	-0,92
Italy	-0,52
The Netherlands	0,28
Spain	-0,5
Denmark	0,54
Finland	0,56
Czech Republic	0,84
France	1,04
Belgium	1,12
Venezuela,	1,12
Bulgaria	1,2
Iceland	1,22
Hungary	1,24
Austria	1,28
Romania	1,42
Ireland	1,44
Norway	1,44
Japan	1,5
United Kingdom	1,7
Switzerland	1,95
Germany	1,96
United States	2,2
Albania	2,22
FYROM	2,34
Luxembourg	2,37
Sweden	2,4
Malta	2,42
Canada	2,56
Slovak Republic	2,58
Australia	2,6
Egypt	2,67
Latvia/	2,7
Egypt	2,67
Latvia/	2,7
Cuba	2,7
Russia	2,82
Poland	3,02
Brazil	3,22
Lithuania	3,54
Israel	3,8
Estonia,	3,84
Argentina	4,42
Nicaragua	4,74
Uganda	5,42
Turkey	5,44
Nigeria	5,74
Indonesia	5,8
Vietnam	5,84
Kazakhstan	6,02
Kenya	6,02
Iraq	6,06
Bangladesh	6,14
Philippines	6,28
Burkina Faso	6,42
Afghanistan	6,56
Bhutan	6,6
Botswana	6,62
Tanzania	6,7
Mozambique	7,2
India	7,26
Sri Lanka	7,42
Papua New Guinea	8
Uzbekistan	8,22
Panama	8,3
Zimbabwe	8,32
Myanmar	8,35
Ghana	8,54
China	8,6
Ethiopia	10,56
Sierra Leone	10,72
Mongolia	11,08
Turkmenistan	11,1

Πηγή : World Bank, The Global Outlook, 2015 

Note : Euro zone countries, E.U.non euro zone countries 

Μύθος 4ος : Προβλέπεται ανάκαμψη 

Όλες οι προβλέψεις των λεγόμενων έγκριτων διεθνών οργανισμών, προβλέπουν ότι οι χώρες της ευρωζώνης θα συνεχίσουν να βρίσκονται στην ουρά της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης. Ο πίνακας 2 με στοιχεία της World Bank που παρατίθενται εδώ μιλά από μόνος του. Σε επίσημη ανακοίνωσή της στα τέλη Οκτωβρίου 2015, η Κομισιόν ανακοίνωσε ότι, για την ευρωζώνη προβλέπεται ανάπτυξη 1,6% το 2015, 1,8% το 2016 και 1,9% το 2017. Για την Ελλάδα προβλέπει μείωση του ΑΕΠ -1,4% το 2015, και -1,3% το 2016. Στο σχέδιο προϋπολογισμού του Ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών του 2016, προβλέπεται μείωση του ΑΕΠ κατά -2,3% το 2016 και -1,3% το 2016. Οι εκάστοτε δηλώσεις Υπουργών και Υφυπουργών για αισιόδοξες προβλέψεις που ακούγονται κατά καιρούς, προφανώς αναδεικνύουν το μέτρο της σοβαρότητάς τους. 

ΠΙΝΑΚΑΣ 2 

Προβλέψεις World Bank για πορεία ΑΕΠ επιλεγμένων περιοχών και χωρών μέχρι το έτος 2017

	2015f	2016f	2017f
ΑΕΠ
Κόσμος	2.8	3.3	3.2
Χώρες υψηλού εισοδήματος	2.0	2.4	2.2
ΗΠΑ	2.7	2.8	2.4
Ευρωζώνη	1.5	1.8	1.6[1]
Ιαπωνία	1.1	1.7	1.2
Μ. Βρετανία	2.6	2.6	2.2
Ρωσία	-2.7	0.7	2.5
Αναπτυσσόμενες χώρες	4.4	5.2	5.4
Χώρες Ανατολικής Ασίας και Ερηνικού	6.7	6.7	6.6
Κίνα	7.1	7.0	6.9

Πηγή : World Bank The Global Outlook, 2015

Μύθος 5ος : Η Ελλάδα θα ανακάμψει μετά το 2017 

Κανένας έγκριτος φορέας ή σοβαρός οικονομολόγος δεν τολμά να υποστηρίξει πλέον κάτι τέτοιο. Και ειδικότερα μετά το επανειλημμένο φιάσκο των προηγούμενων διεθνών προβλέψεων για ανάκαμψη της χώρας μας στο πρόσφατο παρελθόν. Είναι τουλάχιστον αστείο να υποστηρίζει κανείς ότι, μια χώρα που βρίσκεται σε ορμητικό σπιράλ ύφεσης, θα ανακάμψει με ακόμα περισσότερες πολιτικές ύφεσης και λιτότητας και όταν τα τοκοχρεωλύσια για το χρέος απαιτούν ετήσιες εκταμιεύσεις τουλάχιστον το 10% του ΑΕΠ, δηλ. περίπου 18-20 δις. Είναι σα να λέμε ότι πέντε και πέντε κάνουν δεκατρία. Γεγονός είναι ότι, όλες οι εκάστοτε προβλέψεις ακόμα και υποτιθέμενων σοβαρών διεθνών οργανισμών για ανάκαμψη της Ελλάδας και ειδικότερα αυτές του ΔΝΤ, έπεσαν παταγωδώς έξω. ( Βλ. Ιστόγραμμα 5). Οι ειδήμονες του ΔΝΤ παραδέχτηκαν ότι έκαναν λάθος γιατί δεν υπολόγισαν σωστά τον επιλεγόμενο πολλαπλασιαστή. Εκείνο που έγινε τελικά είναι να πολλαπλασιαστεί η φτώχεια, η μιζέρια, η ανεργία αλλά και τα πολιτικάντικα ψέματα στη χώρα μας.

ΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑ 5 

Επίσημες προβλέψεις αύξησης του ΑΕΠ σύμφωνα με το πρώτο (2010) και το δεύτερο 2012) πρόγραμμα προσαρμογής και τελική πραγματική αύξηση ΑΕΠ 

Πηγή: Darvas,Z.( 2015).Is Greece destined to grow ? Bruegel, Chionis,D.( 2015).Reform and growth or growth and reform.ICABE, 12-13 November 

Μύθος 6ος : Οι διαρθρωτικές αλλαγές που επιβάλλονται θα μας βγάλουν από την κρίση. 

Όπως έχει τεκμηριωθεί από σχετική επιστημονική ,μελέτη του ΟΟΣΑ, οι διαρθρωτικές αλλαγές, ( εκσυγχρονισμός δημόσιας διοίκησης, κατάργηση επαγγελματικών προνομίων, μονοπωλίων, φραγών στις εισαγωγές, αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις κλπ.), μπορούν να προσδώσουν θετικό πρόσημο για ποσοστό μόλις 1% του ΑΕΠ. (Buis,R., Duval,R.( 2011). Raising potential growth after the crisis : A quantitative assessment of the potential gains from structural reforms in the OECD area and beyond. OECD Economic Department. Working paper No 35).Αυτό είναι όλο και όλο το κέρδος από την κατακρεούργηση των εργασιακών σχέσεων, του συστήματος υγείας, του κράτους πρόνοιας. Χωρίς να υποστηρίζουμε φυσικά ότι δεν υπήρχαν και ζητήματα που έπρεπε να διορθωθούν. 

Μύθος 6ος : Το χρέος το κληρονομήσαμε από το παρελθόν και ειδικότερα πό τη δεκαετία του 1980 

Το χρέος της χώρας μας σε αναλογία του ΑΕΠ, κατά μέσο όρο στη δεκαετία του 1980, όπως και στη δεκαετία του 1970, ήταν κάτω από το 50%. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 αυξήθηκε στο 60% , μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990 σε 75% και περίπου σε 100% ύστερα από τα μέσα της ίδιας δεκαετίας. Όμως, το μεγάλο άλμα του χρέους σε επίπεδα του 180% γίνεται μέσα στην ευρωζώνη ύστερα από το 2008 και σήμερα ξεπερνάει αισίως το 210% του ΑΕΠ. 

ΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑ 6 

Πορεία του ελληνικού χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ από το 1970 μέχρι σήμερα 

Πηγή : Eurostat and the European Comission 

Μέσα στον «παράδεισο» της ευρωζώνης, το χρέος σχεδόν διπλασιάστηκε, συνέχισε να αυξάνεται και θα αυξάνεται παρ’ όλη την ανακεφαλαιοποίηση ή κούρεμα ( PSI) το 2012 με αφαίμαξη των ομολόγων ελληνικών δημόσιων φορέων και Ελλήνων πολιτών,την κλοπή και αφελληνισμό των ελληνικών τραπεζών το 2014, το αυθαίρετο ξεπούλημα δημόσιων περιουσιακών στοιχείων, τη ληστρική συρρίκνωση των εισοδημάτων μέσω της φορολογίας, τη μείωση συντάξεων και μισθών. Όλα αυτά φαίνονται ξεκάθαρα από το ιστόγραμμα 6 που προέρχεται από επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Eurostat

Μύθος 7ος : Αν πάμε στη δραχμή δε θα έχουμε τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα κλπ. 

Οι συστημικοί Γκαουλαίτερ πρέπει να αποφασίσουν τι τους συμφέρει να μεταφέρουν για να χειραγωγούν το ζαλισμένο πλήθος. Ότι το γενικό ισοζύγιο πληρωμών είναι σήμερα ελλειματικό ή πλεονασματικό; Δεν μπορούν να λένε και τα δύο ανάλογα με την περίσταση. 

Πίνακας 3

Ισοζύγιο συνόλου τρεχουσών συναλλαγών Ελλάδας 2014 

Γεγονός είναι πως, όπως αναφέρουν τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος ( Πίνακας 3 ) αλλά και ο κρατικός προϋπολογισμός του 2015 και 2016, το γενικό ισοζύγιο πληρωμών της χώρας μας είναι ελαφρώς έστω πλεονασματικό, σε επίπεδα της τάξης των 2 δις. Αυτό οφείλεται κυρίως στην κατακόρυφη πτώση των τιμών του πετρελαίου, του οποίου το κόστος αντιπροσωπεύει περίπου το μισό του εμπορικού μας ελλείμματος, αλλά και στις τεράστιες περικοπές και γενικότερα στις πολιτικές λιτότητας που επικρατούν στη χώρα. Εδώ τερματίζεται όποια σχετική τρομοκρατία με τις γνωστές έωλες φοβίες ότι, με τη δραχμή δε θα έχουμε να φάμε, θα μας λείψουν τα φάρμακα, τα καύσιμα κλπ.!!! Η αλήθεια είναι ότι, όσον αφορά τα τρόφιμα το ισοζύγιό εισαγωγών – εξαγωγών τροφίμων είναι ισοσκελισμένο, γεγονός που έχει αποδειχτεί και από διάφορες μελέτες και ειδικότερα αυτές της ΠΑΣΕΓΕΣ. Η ελληνική φαρμακοβιομηχανία, παρ’ όλη την συρρίκνωση της τα τελευταία χρόνια μέσα από τη συμπίεση που υφίσταται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό των πολυεθνικών και την κοινοτική και κυβερνητική πολιτική που προωθεί τον αφανισμό της, μπορεί να καλύψει το 60% των φαρμακευτικών σκευασμάτων και περίπου το 90% των ασθενειών. 

Για ορισμένα σπάνια νέα φάρμακα υπάρχει φυσικά επαρκές συνάλλαγμα. Το παράδοξο είναι ότι, τώρα με το ευρώ και όχι παλαιότερα με τη δραχμή, εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, πένονται, δεν έχουν ηλεκτρικό και θέρμανση, δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γιατί αδυνατούν να καταβάλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές, ή γιατί δεν έχουν τα απαιτούμενα χρήματα ή γιατί απλώς δεν υπάρχουν πλέον τα αναγκαία φάρμακα στα φαρμακεία και στα νοσοκομεία. Όσον αφορά τα καύσιμα, το μεγαλύτερο μέρος τους καλύπτεται από τα ελληνικά διυλιστήρια που διαθέτουν ίδιους πόρους και έχουν συνάψει μακροχρόνιες συμφωνίες με πετρελαιοπαραγωγικές χώρες, στις οποίες μάλιστα εξάγουν διυλισμένο πετρέλαιο. Παρ’ όλη τη κατακόρυφη πτώση της τιμής των καυσίμων διεθνώς, η αγοραία τιμή τους έχει μειωθεί πολύ λιγότερο, προφανώς για λόγους υψηλής φορολόγησης. Και υπενθυμίζεται ότι, με τη δραχμή, ποτέ δε μας έλειψαν τα τρόφιμα ή τα φάρμακα. Ούτε είχαμε πρόβλημα ενεργειακής επάρκειας, όπως δεν έχουν και όλες οι άλλες χώρες εκτός Ευρωζώνης ή και εκτός της Ευρώπης, όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Τουρκία, η Αίγυπτος, τα Σκόπια, η Αλβανία, κλπ. 

Μύθος 8ος : Με τη δραχμή θα μειωθεί κατακόρυφα η αγοραστική μας δύναμη λόγω του πληθωρισμού 

Η πραγματικότητα είναι ότι με την ένταξή μας στο ευρώ και τις μετέπειτα εξελίξεις, η αγοραστική μας δύναμη συρρικνώθηκε κατακόρυφα λόγω της απότομης εκτίναξης των τιμών και της βουτιάς των εισοδημάτων. Πολλοί συμπολίτες μας σήμερα ψάχνουν τρόφιμα στα σκουπίδια, η φτώχεια βρίσκονται σε πρωτοφανή επίπεδα που ποτέ δεν είχαμε ζήσει στο παρελθόν με τη δραχμή. Η Ελλάδα αναγορεύεται σε πρωταθλήτρια της ανεργίας στην Ευρώπη όπως φαίνεται στο Ιστόγραμμα 7. Από 7,8% το 2008, η ανεργία εκτοξεύθηκε στ 26,5 % το 2015, ενώ στους νέους ξεπερνά το 60%. Oι τιμές καταναλωτή εκτινάχθηκαν στα ύψη αμέσως με την ένταξή μας στην ευρωζώνη τον Ιανουάριο του 2002. Τότε η ΕΣΥΕ σταμάτησε να εκδίδει στοιχεία για τον εσωτερικό πληθωρισμό, γι’ αυτό και δεν υπάρχουν σχετικά επίσημα δεδομένα. Ο πίνακας 4.που παρατίθεται εδώ, είναι απλώς ενδεικτικός της εκτίναξης των τιμών εκείνης της περιόδου που οφείλεται κυρίως σε προσαρμογή τους στα δεδομένα της ευρωζώνης, σε πληθωριστικές προσδοκίες και στρογγυλοποιήσεις των τιμών προς τα επάνω.

Πίνακας 4 

Επιλεγμένες τιμές βασικών προϊόντων καταναλωτή πριν και μετά την ένταξη στο ευρώ

	1999		2015
Βασικός Μισθός	170.000δρχ                 €500	-4%	€480   163.000δρχ
Πετρέλαιο Θέρμανσης (1L)	62δρχ                           €0,18	400%	€0,9     306δρχ
Βενζίνη (1L)	180δρχ                          €0,52	227%	€1,80    580δρχ
Τυρόπιτα	100δρχ                         €0,29	383%	€1,4        477δρχ
Φραπές	500δρχ                         €1,47	104%	€3,00     1.022δρχ
Τσιγάρα (Πακέτο)	400δρχ                         €1,20	233%	€4,00      1.363δρχ
Νερό (O,5L)	50δρχ                           €0,15	233%	€0,5         170δρχ
Τομάτες (1κιλό)	100δρχ                         €0,30	400%	€1,5          511δρχ
Γάλα Φρέσκο (1L)	240δρχ                         €0,70	86%	€1,3          443δρχ
Τυρί Φέτα (1 κιλό)	1.700δρχ                      €5,00	100%	€10,00     3.408δρχ
Εισιτήρια Λεωφορείων	75δρχ                            €0,22	446%	€1,20       409δρχ
Αυτοκίνητο (HYUNDAI ACCENT & i30)	3.200.000δρχ            €9.391	46%	€13.650 4.651.237δρχ

Επισημαίνεται εδώ ότι, ο πληθωρισμός που αποτελεί τον μοναδικό ορατό κίνδυνο της μετάβασης στη δραχμή, μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί με σύνεση και συντεταγμένο σχέδιο. Αυτό είναι εφικτό να γίνει κυρίως με τον έλεγχο της κυκλοφορίας του χρήματος που δεν πρέπει να υπερβαίνει ένα όριο του γνωστού στα οικονομικά δείκτη Μ2. Ο δείκτης αυτός με τις σημερινές συνθήκες αποπληθωρισμού, ανενεργού οικονομικού δυναμικού και εκτεταμένης ανεργίας, μπορεί να αντιστοιχεί περίπου σε 20% του ΑΕΠ, δηλ. σε 37 δις ευρώ ετησίως. Για τη συγκράτηση του πληθωρισμού και ειδικότερα των πληθωριστικών προσδοκιών, αναγκαία είναι παράλληλα η συνετή δημοσιονομική πολιτική, με αυξήσεις στα εισοδήματα που δε θα προηγούνται αλλά θα ακολουθούν την άνοδο του ΑΕΠ και της παραγωγικότητας. Η κυβέρνηση οφείλει να ελέγχει κερδοσκοπικές καταστάσεις, να αντισταθεί σε πιέσεις συντεχνιών, επιχειρηματιών και ομάδων πίεσης, να δώσει την εικόνα σοβαρού διαχειριστή και όχι εύπλαστου πολιτικάντη. Σύμφωνα με μελέτες μας και με βάση ότι οι εισαγωγές προϊόντων αναλογούν στο 25,5% του ΑΕΠ, η μέση-σταθμισμένη αύξηση στις τιμές καταναλωτή, υπολογίζεται ότι θα ανέρχεται περίπου σε 8-10% στην αρχική φάση μιας συντεταγμένης μετάβασης στη δραχμή. Αυτό θα λειτουργήσει θετικά για την αναγκαία θέρμανση και αναπτυξιακή ώθηση της ελληνικής οικονομίας ενώ αργότερα, μπορεί να συγκρατηθεί σε επίπεδα κάτω του 6%. Σήμερα ο πληθωρισμός κινείται σε αρνητικά επίπεδα της τάξης του 1-2%, γεγονός που αποδυναμώνει την οικονομία συμβάλλοντας στο σπειροειδή κύκλο της ανακυκλούμενης ύφεσης.

Ιστόγραμμα 7 

Η ανεργία στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης 

Πηγή : Eurostat 

Μύθος 9ος : Οι Έλληνες είμαστε τεμπέληδες και ευθυνόμαστε για την καταστροφή μας 

Οι Έλληνες όχι μόνο δεν είναι τεμπέληδες αλλά εργάζονται τις περισσότερες ώρες σε όλη την Ευρώπη όπως φαίνεται από το Ιστόγραμμα 8 που παρατίθεται εδώ αλλά και είναι γνωστό σε όλους στο εξωτερικό όπου ζουν, εργάζονται σκληρά και διαπρέπουν πολλοί συμπατριώτες μας. Σύμφωνα με τα στοιχεία που προέρχονται από τον ΟΟΣΑ, οι Έλληνες δουλεύουν και βρίσκονται τρίτοι στη σειρά του σχετικού πίνακα με 2.060 ώρες το χρόνο έναντι 1.363 των Γερμανών που βρίσκονται στον πάτο του ίδιου πίνακα. 

ΙΣΤΟΓΡΑΜΜΑ 8 

Συνολικές ώρες ετήσιας απασχόλησης σε διάφορες χώρες διεθνώς 

Πηγή : ΟΟΣΑ 

Είναι αλήθεια ότι κάποιοι εξυπνάκηδες μεγαλοπαράγοντες στη χώρα μας έφαγαν πολλά, αλλά κάθε άλλο παρά ισχύει το Παγκάλειο γνωμικό ότι, «όλοι μαζί τα φάγαμε». Ναι, υπήρχαν πολλές στρεβλώσεις ως συνέπεια του πελατειακού κράτους με τη ράθυμη και αναποτελεσματική δημόσια διοίκηση, το πολλές φορές παράλογο, άδικο και πολυέξοδο ασφαλιστικό σύστημα, τις υπέρογκες δαπάνες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τις μίζες από τις κρατικές προμήθειες κλπ. Αλλά όλα αυτά και άλλα τόσα, δε δικαιολογούν την τεράστια οικονομική κατάρρευση της χώρας μας, όπως και των άλλων χωρών, κυρίως αυτών της νότιας ευρωζώνης. Και ενώ οι εδώ αργυρώνητοι Γκαουλάϊτερ μας βομβαρδίζουν συνεχώς για τα σφάλματα ή εγκλήματα που έχουμε διαπράξει σε βάρος μας και μας καλούν να αυτομαστιγωνόμαστε γι’ αυτό, ξεχνούν τις τεράστιες δαπάνες για αγορά εξοπλισμών-μετά μιζών- από τους καλούς μας τους Εταίρους, για να προστατευτούμε από τη «σύμμαχο» και υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ Τουρκία. Όπως λησμονείται από τους Εταίρους ότι, στη Γερμανία που αιματοκύλισε την Ευρώπη χαρίστηκαν τα τεράστια χρέη της από δύο παγκόσμιους πολέμους. Και στο χάρισμα αυτό το 1953 συμμετείχε και η μικρή πλην έντιμη και γαλαντόμα Ελλάδα. Για να μη μιλήσουμε για τις πολεμικές αποζημιώσεις τις οποίες οι Εταίροι, οι Γερμανοί δηλ., ούτε που τις συζητούν. Τα δικά τους δικά τους και τα δικά μας δικά τους. 

Μύθος 10ος : Οι Γερμανοί φοβούνται το Grexit και θα υποχωρήσουν στις απαιτήσεις μας 

Αυτός είναι ίσως ο μεγαλύτερος μύθος που κατέρρευσε από μόνος του ύστερα από τη μαραθώνια του διαδικασία διαπραγμάτευσης διάρκειας έξι μηνών και ένα ιστορικό δημοψήφισμα που έδινε το πράσινο φως στην κυβέρνηση για να φτάσει μέχρι και την έξοδο από το ευρώ. Η χείριστη διεθνώς πολιτική διαπραγμάτευση του έτους, όπως χαρακτηρίστηκε με σχετικό βραβείο τύπου βατόμουρου από το Χάρβαρντ,όχι μόνο δεν μας απάλλαξε από μέρος των μνημονιακών βαρών, αλλά φόρτωσε τη χώρα με περίπου 70-80 δις επί πλέον χρέος σε δανεικά. Και οδήγησε στον αφελληνισμό και κλοπή των ελληνικών τραπεζών από ξένους οίκους αρπακτικών, την καταλήστευση του ελληνικού δημοσίου με τη δημιουργία του νέου υπερταμίου υπό τον έλεγχο των δανειστών, την περαιτέρω μνημονιακή επέλαση σε συντάξεις, μισθούς, υπερφολόγηση κλπ. Τελικά οι ξένοι παίζουν τον ζουρνά και εμείς χορεύουμε πεντοζάλι, αντί να γίνει το αντίθετο, όπως μας είχε υποσχεθεί ο ΠΦΑ Πρωθυπουργός μας. 

Το Βερολίνο που κρατά τον κουμπαρά της ευρωζώνης και παραγγέλλει τη μουσική, όχι μόνο φοβάται ή απεύχεται το Grexit αλλά το επεδίωξε και το επιδιώκει. Και αυτό γιατί προωθεί τη δημιουργία μιας περιχαρακωμένης πανίσχυρης γερμανικής ευρωζώνης με αυστηρούς κανόνες και υπερτιμημένο νόμισμα, με στόχο την απόλυτη κυριαρχία και επεκτατική δυναμική του Βερολίνου. Στα σχέδιά του αυτά δε χωράει σήμερα η Ελλάδα. Αν ανατραπούν οι αυστηροί κανόνες της γερμανικής ευρωζώνης για την Ελλάδα, τότε θα πρέπει να γίνει το ίδιο για την Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία και την ίδια τη Γαλλία. Και οι φιλοδοξίες για τη γερμανική υπερκυριαρχία, που τώρα γίνεται με το υπερόπλο το ευρώ και όχι με ερπυστριοφόρα όπως στο παρελθόν, θα ανατραπούν. Αφού θέλετε το «ευρώ πάση θυσία», θα υποστείτε και όλες τις βαριές θυσίες που απαιτούνται γι’ αυτό μας λέει ο Βόλφαγκ Σόϊμπλε. Αντίθετα, η Ουάσιγκτον με τη συνηγορία του Παρισιού, επέμενε και πέτυχε την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, γιατί θέλει μεν μια αρκετά ισχυρή Γερμανία ως ανάχωμα απέναντι στη Ρωσία, αλλά όχι πανίσχυρη, σε βαθμό που θα αμφισβητήσει τη διεθνή πρωτοκαθεδρία της στο δυτικό κόσμο. Στη βάση αυτού του σκηνικού βρίσκεται ο υπόγειος πόλεμος νομισμάτων ανάμεσα στο δολάριο και το ευρώ, όπου συμμετέχει και το Κινέζικο γουάν. Και η Ελλάδα όπως και οι άλλες χώρες της νότιας ευρωζώνης κυρίως είναι τα θύματα στη μάχη αυτή των θηρίων. 

Όπως γράφει ο James Rickards στο αποκαλυπτικό βιβλίο του Currency wars, σήμερα βιώνουμε ένα νέο πόλεμο νομισμάτων με πολύ χειρότερες επιπτώσεις απ’ αυτές που αντιμετωπίστηκαν ως συνέπεια της επιβολής του χρυσού κανόνα ( gold standard), με ορισμένες χώρες να κλέβουν από την ανάπτυξη άλλων χωρών μέσω της υποτίμησης των νομισμάτων τους. Αυτό συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα όπου η υψηλή ισοτιμία του ευρώ στην οποία επιμένει το Βερολίνο, μαζί με άλλους παράγοντες κόστους όπως η μεγάλη διαφορά των επιτοκίων κλπ., καταστρέφει τη διεθνή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Μέσα στην παραζάλη του νομισματικού αυτού πολέμου, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τη χειρότερη επιλογή για τη χώρα μας, υπακούοντας στις βουλές και τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον, η οποία προσέφερε αόριστες υποσχέσεις υποστήριξης. Γι΄αυτό και το Αμερικανοκρατούμενο ΔΝΤ, πιέζει τη Γερμανία για μερική αναδιάρθρωση του χρέους, κάτι δηλ. σαν τη χορήγηση ασπιρίνης στον άρρωστο. Φτάσαμε στο σημείο όπου το ΔΝΤ,το Πρυτανείο του νεοφιλελευθερισμού, να εγκαλεί το Βερολίνο από τα αριστερά ! 

Η έξοδος από την ευρωζώνη, προσωρινή ή μόνιμη, με στήριξη για το νέο εθνικό νόμισμα από τους δανειστές, όπως προτάθηκε από το Βερολίνο, με προίκα 50 δις και κλείδωμα της ισοτιμία της νέας δραχμής με υποτίμησής της κατά 25%, μπορεί να μην ήταν η άριστη λύση, αλλά ήταν και είναι αναμφίβολα μια πολύ καλύτερη εναλλακτική διέξοδος απ’ αυτήν που υποχρεώθηκε να επιλέξει ο Αλέξης Τσίπρας, πιεζόμενος σκληρά από την Ουάσιγκτον. Το τρισχειρότερο δηλ. τρίτο μνημόνιο του «πάση θυσία στο ευρώ» που προδικάζει μια πορεία απόλυτης φτωχοποίησης και υποτέλειας της χώρας. Αποδεικνύεται δηλ. το παράδοξο γεγονός ότι, η Ουάσιγκτον και όχι το Βερολίνο μας οδήγησε και μας οδηγεί στο αδιέξοδο. 

11. Η μισή αλήθεια : Με το άναρχο Grexitυπάρχουν σοβαροί γεωπολιτικοί κίνδυνοι για τη χώρα μας 

Αυτό δυστυχώς είναι μια πραγματική μισή αλήθεια. Και ενώ κάθε άλλο παρά πρέπει να φοβόμαστε το συντεταγμένο Grexit, το άναρχο και μονομερές Grexit μπορεί να μας κοστίσει πολύ ακριβά, με δεδομένο ότι, στα ανατολικά σύνορα παραμονεύει ένας επίβουλος γείτονας. Οφείλουμε να είμαστε συνετοί και να μην υπερεκτιμούμε τις δυνάμεις μας απέναντι στην πολιτική και οικονομική υπεροπλία των δανειστών. Αν το παρακάνουμε και τραβήξουμε τα πράγματα στα άκρα όπως συμβουλεύουν ορισμένοι αντάρτες του σαλονιού, αν νομίζουμε ότι θα «χτυπάμε τον ζουρνά και οι δανειστές θα χορεύουν πεντοζάλι», τότε μπορεί να οδηγήσουμε τη χώρα σε νέα Μικρασιατική καταστροφή. Γι’ αυτό απαιτείται σύνεση και συντεταγμένο σχέδιο μετάβασης στη δραχμή. Οφείλουμε να αξιοποιήσουμε και να ελιχθούμε ανάμεσα στις αντιθέσεις των ισχυρών της γης, να διασφαλίσουμε από πριν στήριξη από διάφορες ισχυρές πλευρές, σε δύση και ανατολή για διάφορα εναλλακτικά σενάρια. Και να προχωρήσουμε σε σκληρές και όχι κούφιες διαπραγματεύσεις, μεγαλόστομους ψευτοηρωϊσμούς και πιστολιές στον αέρα. 

Στη μισή αυτή αλήθεια, πρέπει να προστεθεί και το γεγονός ότι, η δοκιμασία ή πιο σωστά η τραγωδία που υποστήκαμε ως λαός ήταν και ένα χρήσιμο μάθημα να μην εμπιστευόμαστε του ξένους ..και «δώρα φέροντας». Αλλά επιπλέον να διδαχτούμε από τα λάθη μας από την εποχή της άκοπης ευημερίας, του εύκολου πλουτισμού, της ατιμωρησίας, της κατανάλωσης περισσότερων από όσων παράγουμε, της ανοχής στο λαϊκισμό και τον πολιτικαντισμό, και πολλά άλλα σχετικά, που οφείλουμε να διαγράψουμε στο μέλλον. Το σκληρό μάθημα που πήραμε, δεν μπορεί παρά να μας άφησε και χρήσιμα διδάγματα. 

Τέλος, επειδή θεωρούμε ότι, οι διαπιστώσεις, οι μεμψιμοιρίες, οι διαμαρτυρίες, οι κινητοποιήσεις, η επαναστατική γυμναστική είναι αδιέξοδες χωρίς προτάσεις, έχουμε καταρτίσει συγκεκριμένο, σαφές ολοκληρωμένο σχέδιο συντεταγμένης μετάβασης στο εθνικό νόμισμα, που απαιτεί, εκτός των άλλων,καλή προετοιμασία, διαπραγματευτικές δεξιότητες, υπομονή και επιμονή. Ναι μπορούμε να τα καταφέρουμε, να σώσουμε τη χώρα από το βάραθρο. Αρκεί να το θέλουμε και να ενεργήσουμε σωστά, έξυπνα και δυναμικά.

Πηγή : odosdrachmis