Ελεγχόμενοι δούλοι χωρίς περιουσία

Συνεχίζονται οι φωνές εντός κυβέρνησης που προειδοποιούν ότι η οικονομία δεν αντέχει άλλο την δυσβάσταχτη φορολογία με τα πράγματα να έχουν γίνει ασφυκτικά για την ραχοκοκαλιά της κοινωνίας, την μεσαία τάξη. Δεν είναι δυνατόν να εφαρμόζονται σοβιετικές πρακτικές από δήθεν αστικές κυβερνήσεις.

Οι φόροι σε συνδυασμό με τις μειώσεις μισθών και τα χαράτσια καθιστούν αδύνατο για πολλούς πολίτες να πληρώσουν τα δάνεια, στα οποία είχαν μαζικά σπεύσει την εποχή των παχυλών υποσχέσεων για άνετη ζωή σε βάθος χρόνου. Τότε που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι τα δανεικά θα μας γυρίσουν μια μέρα μπούμερανγκ.


Έτσι σήμερα κατάσχονται ήδη περιουσίες και, αν συνεχιστεί το «πανηγύρι», ενδέχεται να βγουν στο σφυρί χιλιάδες επί χιλιάδων σπίτια. Κάποιοι θα καταφύγουν αναγκαστικά στα ενοίκια, τα οποία έχουν μειωθεί. Οι υπόλοιποι που δεν θα έχουν ούτε για νοίκι; Θα γίνουν άστεγοι. Επομένως θα έχουμε όπως στις Η.Π.Α. τις κατηγορίες των νέο-άστεγων, τους οποίους θα πρέπει να στεγάσει το κράτος με το μυαλό να πηγαίνει στα άδεια σπίτια που θα έχουν ήδη κατασχεθεί ή σε σπίτια πολιτών που δεν χρησιμοποιούνται ή έχουν παραμείνει ανοίκιαστα.

Η κυβέρνηση εφαρμόζει λοιπόν 100% παγκοσμιοποιητική πολιτική

Στόχος η σταδιακή εξαθλίωση των ανθρώπων, προκειμένου την «λύση» να δώσει η παγκόσμια χούντα. Έτσι στα ήδη φορολογημένα κατά την αγορά σπίτια επιβάλλεται με το έτσι θέλω χαράτσι κάθε χρόνο, σαν να λέει το κράτος στους πολίτες ότι «η κατοικία δεν είναι δική σας και πρέπει να μου πληρώνετε ενοίκιο για να έχετε ακίνητη περιουσία». Παράλληλα με το χαράτσι αλλά και άλλους φόρους παίρνουν τα λεφτά από τους πολίτες που τα έχουν και τα δίνουν στους δανειστές για να αποπληρωθεί δήθεν το χρέος, το οποίο βέβαια δεν είναι βιώσιμο.

Άρα πράγματι «λεφτά υπάρχουν» αλλά στις τσέπες της μεσαίας τάξης, όπως ακόμα πολλές πολιτικές «προσωπικότητες» διατυμπανίζουν. Συνεπώς πρέπει να «φύγουν» από εκεί και να πάνε στους παγκοσμιοποιητές. Ταυτόχρονα αυξάνεται η αστυνόμευση γύρω μας, ώστε να συνηθίσουμε όλοι ότι είμαστε ελεγχόμενοι δούλοι του συστήματος, οι οποίοι χωρίς αυτό «δεν δυνάμεθα να ζήσουμε καθώς η περιουσία μας χάνεται».

Ωστόσο, οι συγκεκριμένες «ρυθμίσεις» που σε άλλες χώρες έχουν ήδη εφαρμοστεί εδώ και καιρό (χαράτσια, αστυνόμευση με διαφόρων ειδών κάμερες, drones κτλ.), μπήκαν απότομα στις ζωές μας και πολύς κόσμος βρίσκεται στα όριά του, διότι τα κουκιά δεν βγαίνουν. Ενδεχόμενη μαζική οργή του δεν θα είναι αντιμετωπίσιμη. Μήπως λοιπόν πρέπει να αναθεωρήσουν κάποιοι την παρούσα οικονομική πολιτική ή έστω τον ρυθμό επιβολής της;

Πηγή : ΠΥΓΜΗ.gr