Από όταν στη δεκαετία του 1990 άρχισε να προσλαμβάνει διαστάσεις στην
Ευρώπη ο οικονομικός εθνικισμός, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Το
φαινόμενο έχει εξαπλωθεί και σ’ αυτό έχει παίξει καταλυτικό ρόλο η
παγκοσμιοποίηση, η οποία προσδίδει υπόσταση και τροφοδοτεί την
εθνικιστική ρητορική και ευρύτερα την αμφισβήτηση. Ο δε όρος
εθνικολαϊκισμός χρησιμοποιείται από τις ελίτ για να απαξιώσουν
ιδεολογικά τους αντιπάλους τους.
Σύμφωνα
με παλαιότερη μελέτη των Italo Colantone και Piero Stanig
“Globalisation and economic nationalism”, τα κόμματα της Άκρας Δεξιάς
πετυχαίνουν τα καλύτερα εκλογικά αποτελέσματά τους σε περιοχές που είναι
περισσότερο εκτεθειμένες στις κινεζικές εξαγωγές. Σε αυτές τις περιοχές
διαπιστώνεται μια ομοιογένεια στην εκλογική συμπεριφορά των ψηφοφόρων,
ανεξάρτητα από το αν κάθε ένας από αυτούς έχει υποστεί ή όχι προσωπική
οικονομική βλάβη. Η εκλογή Τραμπ το 2016 επιβεβαίωσε το συμπέρασμα αυτής
της έρευνας.