Αμοραλισμός πολιτικής και ολιγαρχίας - Αποικία χρέους - Κίνδυνος εθνικής ήττας

Αν έχει κάτι ανάγκη η χώρα μας δεν είναι άλλο από την παλαϊκή συστράτευση των προοδευτικών, πατριωτικών δυνάμεών της. Όχι μόνο για να βγει από τα μνημόνια, την υπανάπτυξη και να πάψει να είναι αποικία χρέους, κάτι που με τη σειρά του εγκυμωνεί σοβαρούς κινδύνους ακόμα και για μια σοβαρή εθνική ήττα. Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη απλώς το ξεπέρασμα της κρίσης της. Έχει επιτακτική ανάγκη να ανοίξει έναν νέο ιστορικό κύκλο. Διαφορετικά, θα σέρνεται στη μιζέρια της και θα μετατραπεί σε σύγχρονο ραγιά. 

 

Οι δυνάμεις της προόδου δεν μπορεί παρά να είναι πατριωτικές. Είτε βρίσκονται στη Δεξιά και στην Αριστερά (εάν υπάρχουν ακόμα τέτοιου είδους σχήματα και περιχαρακώσεις), είτε στις μεγάλες μάζες που ολοένα περισσότερο αποστασιοποιούνται από τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς. 

Επικίνδυνος κακοποιός;

Εάν οι Έλληνες συναινέσουν στο τεσσαρακονταετές μνημόνιο που τους επιβλήθηκε, η ανείπωτη τραγωδία στο Μάτι θα είναι μόνο το πρελούδιο αυτών που θα ακολουθήσουν – αφού ο κρατικός μηχανισμός της Ελλάδας είναι ήδη υπό διάλυση μετά από οκτώ χρόνια εξτρεμιστικής ύφεσης, ενώ ένα μόνο μέρος της ευθύνης φέρει ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση του.

«Ο μεγαλοφυής αμοραλισμός: Αμοραλιστής δεν είναι ο ανήθικος, αλλά εκείνος που δεν έχει αίσθηση ηθικής. Δεν είναι ο κακός, ως αντίθετος του καλού, αλλά εκείνος που είναι αδιάφορος ως προς το αγαθό και το πονηρό. Αμοραλιστές ήταν οι θεοί του Ολύμπου, που έπαιζαν με τους θνητούς για το καπρίτσιο τους. Αμοραλιστής είναι ο πρωθυπουργός. 

Η Αντιποίηση της ... Βουλευτικής Αρχής!

Η παρακολούθηση τηλεοπτικών συζητήσεων είναι συχνά ένας άθλος, πολύ επώδυνος για τους ακροατές.

Ο διευθύνων την συζήτηση είναι ένας ήρωας, που πάσχει επί το καθήκον, αλλά επί ματαίω.

Άλλοτε πάλι ο διευθύνων την συζήτηση είναι πρόμαχος της κυβερνητικής πολιτικής, όποια και να είναι, και συχνά δίνει την εντύπωση ότι παρακωλύει αντικυβερνητικές κρίσεις, ερωτήσεις, ενδοιασμούς και ερωτήματα. 

Παρακολουθώ σήμερα μια τηλεοπτική συζήτηση, όπου ο εκπρόσωπος του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, χειμαρρώδης, επίμονος, θορυβών, φωνασκών, παρεμποδίζει την έκφραση της άποψης των συνομιλητών του, αλλά και τον διευθύνοντα την συζήτηση να κάνει την δουλειά του. Σχεδόν τον καταργεί! 

Ο ΑΜΟΡΑΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΕΛΙΤ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Παρότι αναγνωρίζουν ότι η Τουρκία είναι μια επικίνδυνη χώρα για την ασφάλεια της περιοχής, προτάσσουν τα οικονομικο-πολιτικά συμφέροντά τους.

Δεν εκπλήσσει βεβαίως το γεγονός ότι στην πολιτική ισχύει άλλου είδους «ηθική», η οποία δεν έχει σταθερούς κανόνες αλλά καθορίζεται ανά περίπτωση αναλόγως των συμφερόντων των εκάστοτε ισχυρών. Τα συνειδητά ψεύδη με τα οποία οι πολιτικοί παραπλανούν τον λαό για να υφαρπάσουν την ψήφο του, προς ίδιον όφελος, τα βαπτίζουν ως «κακή εκτίμηση» των γεγονότων, και απεκδύονται κάθε ευθύνης.