Η παρακολούθηση τηλεοπτικών συζητήσεων είναι συχνά ένας άθλος, πολύ επώδυνος για τους ακροατές.
Ο διευθύνων την συζήτηση είναι ένας ήρωας, που πάσχει επί το καθήκον, αλλά επί ματαίω.
Άλλοτε πάλι ο διευθύνων την συζήτηση είναι πρόμαχος της κυβερνητικής πολιτικής, όποια και να είναι, και συχνά δίνει την εντύπωση ότι παρακωλύει αντικυβερνητικές κρίσεις, ερωτήσεις, ενδοιασμούς και ερωτήματα.
Παρακολουθώ σήμερα μια τηλεοπτική συζήτηση, όπου ο εκπρόσωπος του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, χειμαρρώδης, επίμονος, θορυβών, φωνασκών, παρεμποδίζει την έκφραση της άποψης των συνομιλητών του, αλλά και τον διευθύνοντα την συζήτηση να κάνει την δουλειά του. Σχεδόν τον καταργεί!
Με τον τρόπο του αυτόν καθιστά την συζήτηση μάταιη, αδιέξοδη και σαν να χάνει το νόημά της.
Μάλιστα στην ορμή του να κατατροπώσει τις αντιρρήσεις, τους ενδοιασμούς και τα επιχειρήματα των συνομιλητών του, διεκδικεί για τον εαυτό του τα ανήκουστα: Απαιτεί να μην γίνεται σε βάρος του «Αντιποίηση Αρχής»!
Είναι γεγονός ότι με τούτη την κυβέρνηση, μέσα στο χάλι μας ευθυμήσαμε κιόλας! Γελάμε, μέσα στην τραγικότητα και την απελπισία μας, με τα όσα κατά καιρούς ακούμε.
Έχουν μάλιστα ακουστεί τόσοι εννοιολογικοί και πραγματιστικοί «σολοικισμοί», που πια, χάσαμε τον λογαριασμό. Όταν τους ακούς, νομίζεις πως πρέπει να τους μιλήσεις σαν σε μαθητές των πρώτων τάξεων σχολείου. Τους λείπουν έννοιες! Τους λείπει η αίσθηση του μέσου κοινωνικού ανθρώπου. Τους λείπει η εμπειρία του προσώπου του άλλου, της συμπεριφοράς δηλαδή προς τον άλλο. Αυτό, ως αποτέλεσμα έλλειψης συναισθηματικής νοημοσύνης, είναι κραυγαλέα προφανές! Απλώς, ο άλλος, δεν υπάρχει γι' αυτούς. Τους λείπει, επίσης, η εμπειρία της οργάνωσης πλάνου εργασίας και οικονομικού πλάνου στοιχειώδους διαχείρισης! Έχουν όμως πολιτικό πλάνο, παραμονής στην εξουσία, και δεν τους πειράζει που μεταστοιχειωθήκανε σε νεο-φιλελεύθερους!
Ώστε οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν πως είναι Αρχή; Και πως δεν χωρεί απέναντί τους αντίρρηση και εναντίωση δια δημοσίου λόγου; Ασφαλώς και δεν συνιστούν Αρχή οι μεμονωμένοι βουλευτές, κι ας θεσπίζουν για πάρτη τους ασυλίες σαν γίνουν υπουργοί. Αρχή είναι η Βουλή, ως διοίκηση των ζητημάτων που αφορούν την οργάνωση και την διεύθυνση των έργων του Νομοθετικού Σώματος. Όχι όμως ο βουλευτής! Αυτός είναι εντεταλμένος δια της ψήφου μας, εκπρόσωπός μας. Ο λόγος του, και η υπογραφή του δεσμεύει τον ίδιο και την πολιτική ομάδα στην οποία εντάσσεται.
Αν η δήλωση του βουλευτή (περί αντιποίησης αρχής) δεν είναι αποτέλεσμα άγνοιας, ίσως είναι μια δήλωση λανθάνοντος κοινωνικού ρατσισμού, αφού, ο βουλευτής του πάνελ της εκπομπής, θεωρεί κατωτέρους του τους (μη «άρχοντες»-) συνομιλητές του, κι επομένως υπόχρεους σε υποταγή και αδιαμαρτύρητη σιωπή.
Φαίνεται πως έχουμε ακόμη πολυυυύ δρόμο! Η κυβερνώσα αριστερά έχασε πολύ καιρό έξω από τα σχολεία. Έχει χάσει πολλά μαθήματα, και της λείπουν πολλά από τα «προαπαιτούμενα» (μαθήματα πολιτικής επιστήμης και συνταγματικής γνώσης και συμπεριφοράς) που θα έπρεπε να έχει πάρει.
Κι από πάνω καταργήσαμε και την Αντιγόνη, που μιλούσε για την σύγκρουση υψηλών καθηκόντων του ανθρώπου, γιατί εμείς εδώ, τις συγκρούσεις τις λύνουμε εύκολα, δια μιας! Πώς; Καταργούμε τον αντίπαλο!
Η διατύπωση του συριζαίου κυβερνητικού εκπροσώπου για «Αντιποίηση Αρχής», μ' έκανε να θυμηθώ τον αθυρόστομο φίλο μου, τον Κεφαλονίτη, που σαρκάζοντας κάποτε την απύθμενη βλακεία -για ασήμαντα καθημερινά πράγματα- κάποιου αποτυχόντος να εκλεγεί ως δήμαρχος, είπε: Νά άνθρωπος που ήθελε να γίνει «Αρχή δια τον τόπον!»
Πηγή : http://www.logiosermis.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου