Καθώς τα κόμματα καταθέτουν τις προτάσεις τους για τη συνταγματική αναθεώρηση, καλό είναι να θυμόμαστε ποιοι ζήτησαν πρώτοι τις ριζικότερες αλλαγές: η Ε.Ε. και η μεγαλύτερη τράπεζα των ΗΠΑ, JPMorgan!
Η Έκθεση της JPMorgan, που δημοσιεύθηκε στα τέλη Μαΐου του 2013, περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες το πολιτικό μέλλον που επιφυλάσσουν για τον Ευρωπαϊκό Νότο τα διεθνή χρηματοτραπεζικά συμφέροντα. Ο διεθνής οίκος αξιολόγησης, της μεγαλύτερης σε περιουσιακά στοιχεία τράπεζας των ΗΠΑ, προβλέπει εκτεταμένη περίοδο δημοσιονομικής λιτότητας για τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας και στέλνει σαφή εντολή στους εγχώριους επιτελείς: Ξεφορτωθείτε την Δημοκρατία!
Η ανάλυση κάνει ξεκάθαρα λόγο για «δημοκρατικό πλεόνασμα» στις χώρες του Νότου και για «προβλήματα» πολιτικής και νομικής κληρονομιάς, που καθυστερούν την «επιτυχία» των επιβαλλόμενων «διαρθρωτικών»προγραμμάτων. Κατά τους συντάκτες της Έκθεσης η περαιτέρω «διαρθρωτική προσαρμογή» βρίσκει εμπόδιο σε δημοκρατικούς θεσμούς και κεκτημένα, σε εμπεδωμένες δομές του πολιτεύματος. Το συνταγματικό πλαίσιο ελευθεριών και δικαιωμάτων στις χώρες του Νότου είναι «άκρως» προοδευτικό, αντικατοπτρίζοντας τους πολιτικούς συσχετισμούς στις χώρες αυτές στην περίοδο της μεταπολίτευσης, μετά την έξοδο από φασιστικά καθεστώτα. Η «αριστερίζουσα» κρατούσα αντίληψη της δεκαετίας μετά την πτώση της Χούντας εμπέδωσε και θεσμοθέτησε θεσμούς και πρακτικές, που αποτελούν σήμερα ανάχωμα στην «δημοσιονομική εξυγίανση» της χώρας.
Η ανάγνωση αποσπασμάτων από το Σώμα της Έκθεσης προκαλεί τρόμο:
«Τα Συντάγματα των χωρών αυτών αποκρυσταλλώνουν την υπεροχή των σοσιαλιστικών και κεντροαριστερών κομμάτων, μετά την ήττα του φασισμού. Για να έχει μέλλον η μακροπρόθεσμη επιβίωση της Οικονομική και Νομισματικής Ένωση, τα «πολιτικά χαρακτηριστικά» των χωρών αυτών πρέπει να αμβλυνθούν. Όταν οι Γερμανοί πολιτικοί μιλάν για διαρκή διαδικασία προσαρμογής, προφανώς έχουν στο νού τους συνδυασμό οικονoμικών και πολιτικών αλλαγών».
Και παρακάτω:
Τα πολιτικά συστήματα της ευρωπαϊκής περιφέρειας έχουν τα εξής χαρακτηριστικά:
Αδύναμη εκτελεστική εξουσία, ισχυρές περιφερειακές δομές, συνταγματική προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων, συστήματα συναινετικών διαδικασιών που ευνοούν τις πελατειακές σχέσεις, δικαίωμα πολιτικής διαμαρτυρίας κατά «προωθούμενων» αλλαγών στο status quo.
Τα «μειονεκτήματα» (!!!!!!) αυτής της πολιτικής κληρονομιάς ανέδειξε η οικονομική κρίση. Οι κυβερνήσεις των χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου υπήρξαν μόνο μερικώς επιτυχείς στην επιβολή ατζέντας οικονομικών και δημοσιονομικών «αλλαγών», αφού ήρθαν αντιμέτωπες με «εμπόδια»(!!!!!!!!!), όπως οι εμπεδωμένοι θεσμοί στην Πορτογαλία, η ισχυρές περιφέρειες στην Ισπανία και η άνοδος των «λαϊκιστικών» κομμάτων στην Ελλάδα.
Η JP Morgan ξερνάει ωμά και απροκάλυπτα όλη την αλήθεια για όσα εξυφαίνουν για την Ελλάδα τα διεθνή και ευρωπαϊκά κέντρα εξουσίας. Στόχος είναι να ξεφορτωθούν εργασιακά κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, να πνίξουν πυρήνες αντίστασης και κινήματα και να αποτρέψουν το λαό από το να ψηφίσει τα «λάθος κόμματα».
Η συνταγή από-δημοκρατικοποίησης της χώρας, που υπαγορεύουν τα τραπεζικά και χρηματοπιστωτικά συμφέροντα στους επιτελείς τους, εκτελείται κατά γράμμα από την ελληνική κυβέρνηση. Ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών, ,στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους μετανάστες χωρίς επίσημα έγγραφα, διάλυση του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων, ανατροπή των κοινωνικών κατακτήσεων, κατάργηση των θεσμών συλλογικής εκπροσώπησης , συστηματική παραβίαση του Συνταγματικού Χάρτη της χώρας, εκφυλισμός του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, προπαγανδισμός της θεωρίας των δυο άκρων, πλήρη χειραγώγηση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Τον Μάϊο του 2013 η Έκθεση διαπίστωνε με πικρία ότι «η διαδικασία πολιτικής «αλλαγής» (βλέπε. Δημοκρατικής εκτροπής) είναι ακόμη στα σπάργανα.
Το Σεπτέμβριο του 2013 η τότε Κυβέρνηση σε ανοικτή συνεργασία με τα παγκόσμια τραστ συμφερόντων έχτιζε με προσεκτικά και μεθοδικά βήματα το σκηνικό για την αλλοίωση της δημοκρατίας στη χώρα, με πρόσχημα πάντα την διαφύλαξη της μνημονιακής «ομαλότητας».
Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες για την πλήρη αυταρχοποίηση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής στη χώρα βρίσκονται στο συρτάρι του Πρωθυπουργού απο το 2013 και στοχεύουν ευθέως στην καρδιά της δημοκρατίας.
Διαβάζοντας μάλιστα τις οκτώ προτάσεις για τη συνταγματική αναθεώρηση που κατέθεσε η Ν.Δ. θα έλεγε κανείς ότι βγήκαν αυτούσιες από την έκθεση της JP Morgan. Το γεγονός ότι το Σύνταγμα θα πρέπει, σύμφωνα με τον Κυρ. Μητσοτάκη, να περιλαμβάνει «κίνητρα για την προσέλκυση επενδύσεων με ασφαλές φορολογικό και ασφαλιστικό περιβάλλον», σε συνδυασμό φυσικά με το αίτημα για άνοιγμα των Πανεπιστημίων στην ιδιωτική αγορά, θα έκανε και τους πιο ακραιφνείς νεοφιλελεύθερους αναλυτές της JP Morgan να δακρύσουν από χαρά.
Από την πλευρά της η Φώφη Γεννηματά, αν και πολύ πιο γενικόλογη στις προτάσεις της, επισήμανε με νόημα ότι το δημοσιονομικό αδιέξοδο «δοκιμάζει τις αντοχές του σύγχρονου συνταγματικού κράτους». Και ο νοών νοείτω.
Αρκετοί φυσικά θα υποστηρίξουν (ενδεχομένως καλοπροαίρετα) ότι η ύπαρξη μιας «αριστερής» κυβέρνησης αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την εμβάθυνση της πολιτικής και οικονομικής δημοκρατίας και σε συνταγματικό επίπεδο. Δυστυχώς η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι το Σύνταγμα κάθε χώρας δεν αντικατοπτρίζει την πολιτική ταμπέλα που κρατά ο εκάστοτε κυβερνών αλλά την ισορροπία δυνάμεων ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες και τάξεις.
Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι απλό: «Εν μεγάλη Ελληνική αποικία», που θα έλεγε και ο Καβάφης, ποιες συνταγματικές αλλαγές πιστεύετε ότι θα επικρατήσουν; Αυτές της οικονομικής δημοκρατίας ή αυτές που διέταξε η JP Morgan και η Ε.Ε.;
Διαβάστε ολόκληρη την 16σέλιδη έκθεση της JP Morgan που «προέβλεψε» αρκετές από τις συνταγματικές τροποποιήσεις που προωθούνται στον ευρωπαϊκό Νότο: The Euro Area Adjustment—About Half-Way There
Επιμέλεια: www.logiosermis.net
Με πληροφορίες απο άρθρο του Άρη Χατζηστεφάνου στην Εφημερίδα των Συντακτών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου