Η διαφαινόμενη συνεργασία των Η.Π.Α. με τη Ρωσία στη Μέση Ανατολή, δεν εμποδίζει την υπερδύναμη να την περικυκλώνει, καθώς επίσης να την προκαλεί στην Ευρώπη – σφίγγοντας τον κλοιό και απειλώντας την με πυρηνική επίθεση
Αρκετοί είχαν εκπλαγεί, όταν πριν από μερικές εβδομάδες ο Ρώσος πρόεδρος ανακοίνωσε την απόσυρση των στρατευμάτων του από τη Μέση Ανατολή, χωρίς καμία προειδοποίηση – έχοντας όμως δηλώσει πως αυτό θα αφορούσε μόνο ένα μέρος του στρατού, ενώ θα συνέχιζε να πολεμάει την τρομοκρατία στην περιοχή. Υπενθυμίζουμε εδώ πως οι Ρώσοι είχαν εγκαταστήσει διηπειρωτικούς πυραύλους μετά την κατάρριψη του αεροπλάνου τους από την Τουρκία, οι οποίοι βρίσκονται ακόμη στη Συρία.
Περαιτέρω, είχαν αναφερθεί εκτεταμένες κινήσεις στρατευμάτων (πηγή), οι οποίες τεκμηρίωναν πως η Ρωσία έστελνε περισσότερα πολεμικά μέσα από όσα απέσυρε – από τη μαύρη θάλασσα κατευθύνθηκε ένα βαρυφορτωμένο καράβι προς τη Συρία, ενώ είχαν σταλθεί δύο «μεταγωγικά» πλοία στη Μεσόγειο, ειδικά για τη μεταφορά στρατιωτών και εξοπλισμού, τα οποία όμως δεν ήταν άδεια, αλλά φορτωμένα.
Σύμφωνα πάντως με το Reuters, η Ρωσία απέσυρε τα μισά πολεμικά της αεροπλάνα, ενώ η κρατική τηλεόραση έδειχνε τη Δευτέρα την απομάκρυνση τριών μαχητικών ελικοπτέρων – υπολογίζεται όμως πως βρίσκονται ακόμη στη Συρία 36 πολεμικά τζετ, καθώς επίσης περισσότερα από 12 πλοία στη Μεσόγειο, ένα εκ των οποίων είναι εξοπλισμένο με πυραύλους ακριβείας.
Ορισμένοι αναλυτές λοιπόν υποθέτουν ότι, η ανακοίνωση της απόσυρσης της Ρωσίας ήταν ένα έξυπνο τέχνασμα του προέδρου Putin, με στόχο να παραπλανήσει την ISIS, η οποία δήλωσε αμέσως μετά πως θα επιτεθεί εναντίον της Λατάκια – με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στην παγίδα, επιτρέποντας στο συριακό στρατό να ανακτήσει την Παλμύρα με τη βοήθεια των Ρώσων, οπότε να υποστεί μία βαριά ήττα το ισλαμικό κράτος.
Αναφέρεται επίσης πως ο Putin δεν δρομολόγησε μόνος του το τέχνασμα, αλλά με τη βοήθεια του προέδρου των Η.Π.Α. – ο οποίος έχει προ πολλού τοποθετηθεί εναντίον της CIA, καθώς επίσης των νέο-συντηρητικών, θεωρώντας αποτυχημένη την ιδέα τους να αποσταθεροποιούν άλλα κράτη με τη βοήθεια μισθοφόρων. Η υπόθεση αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι, μία εβδομάδα πριν από την ανακατάληψη της Παλμύρα, ο αμερικανός υπουργός εξωτερικών ήταν συνεχώς στο Κρεμλίνο – οπότε εύλογα είχε συναποφασιστεί με τους Ρώσους η στρατηγική κατατρόπωσης της ISIS.
Θεωρείται επί πλέον πως οι δύο υπερδυνάμεις προετοιμάζονται για επίθεση στο σημαντικότερο προπύργιο, de facto πρωτεύουσα και οχυρό της ISIS (Raqqa) – ενώ επιδιώκουν το στρατιωτικό συντονισμό τους για την απελευθέρωση της πόλης της βόρειας Συρίας (πηγή: Interfax), κάτι που θα ήταν πράγματι εντυπωσιακό, έχοντας επιβεβαιωθεί και από τις δύο δυνάμεις.
Ενδιαφέρον είναι επίσης το ότι, η Ρωσία φαίνεται να συνεννοείται και με το Ισραήλ – όπως συμπεραίνεται από τις δηλώσεις ενός ισραηλινού αξιωματούχου, ο οποίος επιβεβαιώνει τη συνέχιση της παρουσίας των Ρώσων στην περιοχή, χωρίς να θεωρεί ότι συνιστούν κίνδυνο (πηγή). Διαπιστώνεται δε πως το αναπάντεχο τέχνασμα του προέδρου Putin είχε ένα ακόμη θετικό αποτέλεσμα: ενίσχυσε την αυτοπεποίθηση του συριακού στρατού, όπως τουλάχιστον φάνηκε από την ανακατάληψη της Παλμύρα.
Από την άλλη πλευρά όμως, το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε την τοποθέτηση μίας πολεμικής ταξιαρχίας στην ανατολική Ευρώπη στις αρχές του 2017 – 4.200 στρατιώτες, 250 τανκ, οβιδοβόλα, πολεμικά αυτοκίνητα και 1.700 επί πλέον οχήματα (πηγή). Η Ρωσία με τη σειρά της απάντησε λέγοντας ότι, θα χρησιμοποιήσει ασύμμετρα μέσα – ενώ μόλις την περασμένη εβδομάδα τοποθέτησε στα δυτικά σύνορα της τρεις στρατιωτικές μονάδες.
Γεγονός πάντως είναι το ότι, στα τέλη του 2017 το ΝΑΤΟ θα έχει τρεις ταξιαρχίες στην ανατολική Ευρώπη, πιθανότατα στη Βαλτική, στην Πολωνία, στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία – ενώ ο στατικός εξοπλισμός θα αποθηκεύεται σε μία ταξιαρχία εφοδιασμού στη Γερμανία, στο Βέλγιο και στην Ολλανδία.
Σύμφωνα τώρα με τον επικεφαλής στρατηγό του ΝΑΤΟ στην περιοχή (EUCOM), οι ενέργειες αυτές είναι φυσιολογικές, λόγω της επιθετικής πολιτικής της Ρωσίας στην ανατολική Ευρώπη και αλλού – ενώ ευρίσκονται σε εξέλιξη τα τελευταία δύο χρόνια, παρά το ότι η Ρωσία τις έχει χαρακτηρίσει ως μονομερείς και εχθρικές. Παράλληλα ενισχύεται η ναυτική παρουσία του ΝΑΤΟ στην δυτική θάλασσα, στη Μαύρη Θάλασσα και στη Μεσόγειο – πρόσφατα στο Αιγαίο, με το πρόσχημα των μεταναστευτικών κυμάτων και αφού είχε προηγηθεί η σύσκεψη ασφαλείας του Μονάχου (άρθρο).
Με τον τρόπο αυτό περικυκλώνεται μεθοδικά η Ρωσία, αφού το ΝΑΤΟ κλείνει ουσιαστικά όλα τα σύνορα της – υπενθυμίζοντας πως το καλοκαίρι του 2015 αμερικανικά βομβαρδιστικά, εξοπλισμένα με 20 πυραύλους πυρηνικού τύπου, έλαβαν μέρος σε μία άσκηση του ΝΑΤΟ, δίπλα στα ρωσικά σύνορα.
Υπενθυμίζουμε επίσης τις προειδοποιήσεις ενός αυστριακού πολιτικού, όταν το 2014 διενεργήθηκαν πάνω από 3.200 στρατιωτικές μεταφορές μέσω της Αυστρίας – ένα μεγάλο μέρος των οποίων αφορούσε τις Η.Π.Α. (1.310 μεταφορές πολεμικού εξοπλισμού). Τέλος, στο χάρτη που ακολουθεί την πρόσφατη παρουσία των Η.Π.Α. στην Ευρώπη (πηγή) – σε όλα τα στρατιωτικά επίπεδα (στρατός ξηράς, ναυτικό, αεροπορία, ενώσεις).
Περαιτέρω, σύμφωνα με τον αμερικανό στρατηγό Breedlove στις 26.02.16 «οι Η.Π.Α. είναι έτοιμες να πολεμήσουν στην Ευρώπη τη Ρωσία και να την νικήσουν, εάν κριθεί απαραίτητο» (πηγή) – όταν το 2015 ο Ρώσος πρόεδρος είχε δηλώσει στη γερμανική τηλεόραση ότι, μόνο ένας τρελός θα σκεφτόταν να επιτεθεί εναντίον του ΝΑΤΟ (πηγή).
Κατηγόρησε επίσης τις Η.Π.Α. λέγοντας πως ο στόχος τους είναι να απομακρύνουν την Ευρώπη από τη Ρωσία – ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι, η υπερδύναμη χρησιμοποιεί τη Γερμανία για το σκοπό αυτό, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από ένα δικό τους προτεκτοράτο.
Συμπερασματικά λοιπόν από τη μία πλευρά φαίνεται πως η Ρωσία συνεργάζεται με τις Η.Π.Α. στη Μέση Ανατολή, ενώ από την άλλη ότι, το ΝΑΤΟ προετοιμάζεται για πόλεμο εναντίον της, κάπου εντός του 2018, με πεδίο μάχης την Ευρώπη – επειδή οι Η.Π.Α. θεωρούν πως η μοναδική χώρα, η οποία μπορεί να αντισταθεί στρατιωτικά απέναντι τους είναι η Ρωσία, ενώ αρνείται να υποκύψει στην παγκόσμια ηγεμονία τους σε όλα τα επίπεδα, έχοντας επί πλέον δημιουργήσει αντίπαλες συμμαχίες (BRICS, Το σιδηρούν τρίγωνο).
Κατά την άποψη μας, ο κίνδυνος αυτός δεν είναι καθόλου υποθετικός, αφού διαφορετικά δεν θα είχαν κανένα αντικειμενικό λόγο να ενισχύουν τη στρατιωτική τους παρουσία οι Η.Π.Α. στην Ευρώπη, μέσω του ΝΑΤΟ – ενώ δεν είναι απίθανο να δέχεται πιέσεις η ελληνική κυβέρνηση, όσον αφορά την αναγνώριση του Κοσσόβου και τα Σκόπια, έτσι ώστε να μην προβάλλει βέτο στη συμμετοχή τους στο ΝΑΤΟ. Πιθανότατα με τη χρήση του μεταναστευτικού όπλου, καθώς επίσης της τουρκικής απειλής στο Αιγαίο – ενώ όλοι γνωρίζουν πως ο πραγματικός στόχος της παρουσίας του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο δεν είναι το προσφυγικό, αλλά η Ρωσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου