Για στυγνή, εκδικητική και κοντόφθαλμη άσκηση της γερμανικής εξουσίαςκατά της Ελλάδας, κάνει λόγο στο Foreign Policy ο Φίλιπ Λεγκρέν, συνοψίζοντας τα όσα συνέβησαν το Σαββατοκύριακο που διεξήχθη στις Βρυξέλλες, λέγοντας πως είχε την στήριξη της εδρεύουσας στην Φρανκφούρτη, Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) που απείλησε να τραβήξει την πρίζα από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
«Δεν υπάρχει τίποτα ένδοξο στην Ευρωζώνη. Είναι μια τερατώδης κομπίνα αντιδημοκρατικών πιστωτών», αναφέρει με επιθετικό τόνο.
Η συζήτηση για το τρίτο πακέτο στήριξης οδήγησε τους Γερμανούς σε κινήσεις που διπλασιάζουν την έτσι και αλλιώς καταστροφική στρατηγική των πιστωτών κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, συμπιέζουν την ελληνική οικονομία, αυξάνουν το χρέος της και ποδοπατούν κάθε έννοια δημοκρατίας. Ακόμη και η Deutsche Bank αναφέρεται, πλέον, στην Αθήνα με όρους υποτέλειας.
Χρήσιμοι ηλίθιοι
Κατά τον Λεγκρέν, η Γερμανία αποδεικνύεται πως είναι ένας καταστροφικός ηγεμόνας σε μια ένωση που στερείται πολιτικών θεσμών. Η Ελλάδα, από τη μεριά της, κατανόησε τη ματαιότητα της αντίστασής της. Οι μικρές χώρες, όπως η Σλοβακία και η Φινλανδία συμφώνησαν με τη Γερμανία, αλλά η φωνή τους είναι ελάχιστα καθοριστική. Για τη Γερμανία, όλοι αυτοί είναι χρήσιμοι ηλίθιοι που παρέχουν κάλυψη στα απολύτως στενά συμφέροντά της. Μέσω των δανείων προς την Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να σωθούν οι τράπεζες των δύο χωρών, αλλά μόνο αυτές της Γερμανίας.
«Είναι αφελές να πιστεύουμε ότι το Βερολίνο δεν θα τους ισοπέδωνε αν βρίσκονταν στο δρόμο του»…
Ας είμαστε σαφείς. Αυτό που το Βερολίνο και η Φρανκφούρτη έκαναν στην Ελλάδα, μπορούν – και θα το κάνουν και σε άλλους. Το 2010 εκβίασαν την Ιρλανδία, το 211 έδιωξαν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, και σίγουρα θα μπορούσαν να «χτυπήσουν» και μια μελλοντική πορτογαλική κυβέρνηση. Και φυσικά θα εκφόβιζαν και την Σλοβακία και τις άλλες χώρες που τώρα τις επευφημούν.
Αυτός ήταν και ο λόγος που προχώρησαν σε ένα κτηνώδες σχέδιο στην Ελλάδα, να εμποδίσουν οποιοδήποτε άλλον ήθελε να κάνει παράκαμψη…
Τα κόμματα που αμφισβήτησαν την «Συναίνεση του Βερολίνου», θα έπρεπε να ηττηθούν με υποταγή – τίποτα λιγότερο. Κάτω από αυτό το πρίσμα, η Ευρωζώνη συγκροτείται από το φόβο.
Ο Λεγκρέν αναφέρει πως η ταπείνωση του Τσίπρα ήταν πλήρης. Καίτοι κάλεσε ένα δημοψήφισμα και πήρε με το μέρος του τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, δεν κατάφερε να έχει στα χέρια του ένα διαπραγματευτικό χαρτί έναντι των δανειστών. Δεν μπορούσε να περιμένει αναδίπλωση από μέρους τους. Έτσι, ο Τσίπρας δεν τόλμησε να αρνηθεί τις άδικες συνθήκες που του επέβαλε το Βερολίνο, μπροστά στο φόβο της εξόδου από το ευρώ και την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η επιστροφή της μισητής Τρόικας στην Αθήνα. Η ελληνική Βουλή θα πρέπει να πάρει πίσω όλους τους νόμους (…)
Υποκρισία
Το πάγιο αίτημα της Ελλάδας για ελάφρυνση χρέους πηγαίνει με υποκριτικό τρόπο, από την πλευρά των δανειστών, στο μέλλον. Αντιθέτως, απαιτείται περισσότερη λιτότητα που θα βαθύνει ακόμη περισσότερο την οικονομική τρύπα της χώρας και θα αυξήσει το δυσβάσταχτο χρέος της. Ο Λεγκρέν προβλέπει πως η ύφεση και η κοινωνική αντίδραση θα φουντώσουν όταν θα αρχίσει να σχηματοποιείται η τεχνοκρατική εικόνα που επέβαλε το Βερολίνο στην Αθήνα.
«Οι Έλληνες θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν την παραμονή τους στο ευρώ για να καταστρώσουν ένα πλάνο διαφυγής από αυτό. Να εξασφαλίσουν τις τράπεζές τους σε περίπτωση χρεοκοπίας μέσα στο ευρώ και να λειτουργήσουν με τέτοιο τρόπο που να μην μπορεί ξανά η ΕΚΤ να τους κλείσει τις τράπεζες.
Και καταλήγει: «Η Ευρωζώνη, ως σύνολο, παραμένει μια οικονομική υπόθεση και μια δημοκρατική ντροπή. Είναι παγιδευμένη σε ένα εφιαλτικό κενό όπου η πολιτική δεν επιτρέπει τη δημιουργία κοινών θεσμών που αποδυναμώνουν τη Γερμανία και την ΕΚΤ, ενώ ο φόβος αποτρέπει τα θύματά της από την αναχώρηση. Τόσο μεγάλο είναι το ευρωπαϊκό όνειρο».
Πηγή : crashonline.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου