Αυγερινός Κ.Χατζηχρυσός
Τα ψέμματα τελειώνουν για την Κυβέρνηση και τα Μνημόνια, το χρέος κι η Ανεργία καλπάζει, ενώ η Ανάπτυξη δεν ξεκινάει με ευχές, ούτε συνoμιλώντας με το Θεο.
«Όσες δικαστικές αποφάσεις και να βγουν, λεφτά δεν θα γεννήσουμε» είπε πάλι ο αμετροεπής Υπουργός Υγείας Σπυρίδων Αδωνις με την έπαρση που του δίνει, η προσωρινη κι απατηλή εξουσία του. Ενω στην εκπομπή Καρτάσιανς του ΑΝΤ1 παραδέχθηκε ότι είπε ψέμματα ότι θα τα καταφέρουμε, ενώ το γνώριζε ότι το Μνημόνιο είναι Καταστροφή !
Eχουμε ξαναγράψει από αυτό το βήμα που μας δίνει το ΧΩΝΙ, ότι το κράτος δικαίου, το σύνταγμα κι οι Νόμοι δεν είναι διαπραγματευσιμοι, δεν είναι a-la-carte.
Δεν εφαρμόζονται επιλεκτικά κι ανάλογα τις διαθέσεις και τις προθέσεις της εκάστοτε συγκυρίας ή Κυβέρνησης. Αν είναι να καταντήσουμε άνθρωποι των σπηλαίων και κανίβαλλοι, πετώντας στα σκουπίδια ένα πολιτισμό αιώνων, για να διορθώσουμε κάποιοα δημοσιονομικά νούμερα, δεν μας αξίζει να σωθούμε !
Εν προκειμένω, είπε ο Υπουργός ότι «οι περικοπές των μισθών και των συντάξεων δεν είναι κομμάτι του μνημονίου, διότι χρεωκοπήσαμε». Για να δούμε κατά πόσο αληθεύει αυτό με ένα παράδειγμα.
Από 1/1/2014 κόβεται το ΕΚΑΣ σε όσους είναι κάτω των 65ετων, μάλλων ως προνομιούχων, γιατί μας έλλειπαν 30εκ. Αλλά την ίδια στιγμή το ΥΠΕΚΑ βρήκε 15εκ για να βάλει γλάστρες στις Ταράτσες των σχολείων και άλλα 19εκ για να βάλει γνωστός Εργολάβος Ανεμογεννήτριες για μια θέση Εργασίας, όπως αποκάλυψε η Ραχήλ Μακρη !
Τι αξία έχει η ζωή ενός Ανθρώπου μπροστά στις γλάστρες και τις Ανεμογεννήτριες. Στο νεοφιλελευθερο παράδεισο είσαι ελεύθερος μόνο κατά το μέρος των υλικών αξιών, χωρίς το “κάτι” είσαι τίποτα. Αν είσαι Εργολάβος είσαι κάτι μάλλον για τον Υπουργό Υγείας.
Γιατί πολίτης στην Ελλάδα, της ακροδεξιάς Πολιτικής Άνοιξης, είσαι μόνον για όσο διάστημα μπορείς να αντεπεξέλθεις στο ρόλο της “καταναλωτικής δαπάνης”, μόνον όταν πληρώνεις το χρέος που άφησαν τα Μεγάλα Εργα, μόνον όσο καλύπτεις τη σωτηρία της Τράπεζας Πειραιώς, της Γιούρομπανκ, της Αλφα.
Τώρα μας κάνουν και την χάρη, μετά τους θανάτους, να επανασυνδέουν το ρεύμα σε “ευπαθείς ομάδες” που ο ίδιος ο Παπανδρέου και Σαμαράς δημιούργησαν με τους φόρους τους. Βαζουν όμως πάλι εμάς να πληρώσουμε, γιατί η “κακια” κρατική ΔΕΗ, δεν έκοβε το ρεύμα, αλλά η “καλή” ιδιωτικη δεν θελει οι μέτοχοι της να στερηθούν ουτε σεντ από τα κερδη τους ! Ενω οι επανασυνδέσεις έχουν πια και υπερβολικό κόστος για την ΔΕΗ, γιατί τις έχουν αναλάβει ημμέτεροι Εργολάβοι με το αζημείωτο.
Ο ορισμός του Πολίτη δεν ορίζεται πλέον από τον Σύνταγμα, ή ό,τι έχει απομείνει από αυτό, αλλά από την Τρόικα. Ακόμη κι ο προσδιορισμός του “φτωχού” δεν είναι πια αντικειμενικός, αλλά κι αυτός ορίζεται από το Καθεστώς ! Σε όλα τα τηλεπαράθυρα εν όψη των πλειστηριασμών, οι Κυβερνητικοί υπηρέτες του Ραιχενμπαχ, στην ερώτηση ποιοι θα εξαιρεθούν ως αδύναμοι, απαντούν “αυτό θα το δούμε”. Είσαι φτωχός, όταν σου πουν ότι είσαι. Είσαι ελεύθερος Πολίτης ανάλογα τα “εισοδηματικά κριτήρια”.
Άρα δεν έχεις και το δικαίωμα να απαιτήσεις την ελευθερία σου, αν δεν υπάρχει νόμος που να σου επιτρέπει να απαιτήσεις και υπάρχουν και τα ΜΑΤ για να σε πείσουν γι αυτό. Το Κοινωνικό Τιμολόγιο της ΔΕΗ απευθύνεται σε αυτούς που έχουν να το πληρώσουν, για το Επίδομα Πετρελαίου Θέρμανσης πρέπει να αγοράσεις πρώτα πετρέλαιο, τα Φθηνά Φάρμακα είναι εξίσου ακριβά αν είσαι άνεργος κι άρα ανασφάλιστος.
Η Ευρωπαϊκή Ενοποίηση δεν ήταν ποτέ ούτε Ευρωπαϊκή, γιατί δεν σχεδιάστηκε από τους Ευρωπαίους, αλλά από ιδιωτικές Τράπεζες, ούτε Ενοποίηση, γιατί δεν ένωσε τους ανθρώπους, αλλά τους κατακερμάτισε σε τάξεις. Ο Βορράς κι Νότος, οι Πλούσιοι κι οι χρήσιμοι εξαθλιωμένοι. Παράγωγο αυτής της πολιτικής είναι και οι αόρατοι άνθρωποι, τα βαρίδια, οι άχρηστοι άνεργοι που δεν συνεισφέρουν στην οικονομία.
Η τροφική αλυσίδα της Νεοφιλελεύθερης Ευρώπης, περιλαμβάνει στη κορυφή την πολιτική ελίτ, τους βιομηχάνους, τους εργολάβους και τους τραπεζίτες στους οποίους καταλήγουν οι φόροι, σε αφορολόγητους φυσικά οφσορ παραδείσους, την Φορολογική Βάση που είναι όσοι απασχολούνται με οποιοδήποτε τρόπο με την ψευδεπίγραφη ελευθερία των Πολιτικών δήθεν δικαιωμάτων και τέλος τα εκατομμύρια των ανέργων άνευ λοιπών δικαιωμάτων.
Είναι το Παράδοξο της Νεοφιλελεύθερης ιδεοληψίας. Είναι φίλοι της Ελευθερίας, αλλά το να είσαι “ελεύθερος” έχει προαπαιτούμενο την δουλεία του διπλανού σου.
Η Ελευθερία μπορεί να περιμένει για έναν νεοφιλ-ελεύθερο, όταν αυτό αφορά 5χρονα παιδιά στο Φαρμακονήσι.
Έτσι για να αποκτήσεις το Smart Phone σου, πρέπει να δουλέψουν παιδιά κάπου στην Κίνα με $1,00/μέρα. Έχεις δικαίωμα να αρνηθείς το Smart Phone, αλλά μπορείς να ζήσεις χωρίς Smart Phone ; Υπάρχει ζωή χωρίς αυτό; Το ίδιο με το Ευρώ και τις ιδιωτικές Τράπεζες. Άσχετα αν το ανθρώπινο είδος επιβίωσε χωρίς Ευρώ ή με Κρατικές Τράπεζες ή χωρίς ιδιώτες Εργολάβους ή χωρίς ιδιωτική Υγεία, αλλά αυτό είναι η απόλυτη Ιεροσυλία για τον νεο-ολοκληρωτισμό !
Γι αυτό οι ακροδεξιοί Νεοφιλελεύθεροι ενώ δεν συμπαθούν ούτε τους Δεξιούς, ούτε τους Σοσιαλδημοκράτες Πράσινους και μη, είναι όμως απόλυτα εχθρικοί προς οτιδήποτε Αριστερο !
Έτσι άνθρωπος που από γραφικός αστέρας της Trash TV (μαντέψατε ποιος ; στα σχόλια) , βρέθηκε χάρη στην υπερπροβολή των Εργολαβοκάναλων στον υπουργικό θώκο, μπορεί άνετα να συγκυβερνήσει με τους Συνωστισμούς και τα Υποβρύχια και θεωρεί εαυτόν αυτόκλητο εκπρόσωπο του Κράτους, δεν μπορεί όμως να συγκρατήσει το θυμικό του, ακόμη και στην υπόνοια κοινωνικού κράτους ή κοινωνικής δικαιοσύνης, σκορπίζοντας εμφυλιακά συνθήματα σε όποιον έχει την ατυχία να βρεθεί απέναντι του.
Γιατί τελικά δεν είναι οικονομική η κρίση, αν κι αφορμή και μοχλός πίεσης ήταν το χρέος, αλλά ταξική. Τα πρώτα σημάδια τα είχαμε δει στο σκάνδαλο του χρηματιστηρίου το 2000, ο έλεγχος της αναδιανομής του πλούτου το 2010 πλέον περνάει σε δυο τρεις ανθρώπους στις Βρυξέλλες σε κεντρικό επίπεδο, χωρίς τον ενοχλητικό δημοκρατικό έλεγχο, όχι ότι μέχρι τώρα είχαμε, αλλά θα γλιτώσουν τις βαλίτσες προς τα κόμματα.
Τα μαγκάλια, τα συσσίτια, οι άστεγοι, τα εκατομμύρια ανέργων και ανασφάλιστων, δεν είναι απλά μια παροδική στρέβλωση, είναι η πραγματικότητα που ήρθε για να μείνει. Ο κίνδυνος παραμονής ή όχι στο Ευρώ, θα πάρουμε ή δεν θα πάρουμε την δόση, θα ξεκινήσουν ή όχι τα μεγάλα έργα, είναι απλά ο δράκος του παραμυθιού της ανάπτυξης.
Ο ΕΟΠΥΥ πρέπει να θυσιαστεί, για να βρεθούν 200εκ για να συντηρούμε ένα άχρηστο Μέγαρο Μουσικής, δεν υπάρχουν λεφτά για μερικούς φύλακες, αλλά βρέθηκαν 400εκ για το ΜΕΤΡΟ του Πειραιά κι άλλα 500εκ για το ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης.Αλλά και τα 13δις των αποθεματικών από τα Ασφαλιστικά Ταμεία δόθηκαν με το PSI στις Τράπεζες για “σωθούν”, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν λεφτά για φάρμακα.
Μπορείς, να ζήσεις χωρίς το 13χρονο νεκρό κορίτσι από μαγγάλι, χωρίς το 2χρονο που πέθανε από καρδιοπάθεια γιατί έκλεισαν το Νοσοκομείο, χωρίς τον έμπορο που κρεμάστηκε δίπλα σου λόγω χρεών, χωρίς τον παππού που βλέπεις να επαιτεί στο Παγκάκι, χωρίς τα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία, χωρίς Φάρμακα γιατί οι εισφορές σου κατέληξαν κάπου στην Ελβετία.
Μα.. μπορείς να ζήσεις χωρίς ΜΕΤΡΟ ή ΜΕΓΑΡΟ ή Τράπεζα ;
Ο πόλεμος για την ανάκαμψη άρχισε κι η τροφή για τα κανόνια θα είσαι εσύ.
Αυγερινός Κ.Χατζηχρυσός
το κείμενο δημοσιεύθηκε Στο ΧΩΝΙ της Κυριακής, 9 Φεβρουαρίου 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου