MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Γιατί προκάλεσε «ταραχή» ο Δελαστίκ;

Το άρθρο του Δελαστίκ, «ΕΕ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ απειλούν τη δημοκρατία» τάραξε πάρα πολλούς και προκάλεσε και αμηχανία μέσα στους κόλπους της «αριστεράς».

Ο Δελαστίκ ένα προβεβλημένο στέλεχος αυτής της «αριστεράς» και με ισχυρό βεληνεκές επιρροής στους κόλπους της, επέφερε θανάσιμο κτύπημα στα «αντιφασιστικά» στερεότυπά της: Άνοιξε μια μεγάλη ρωγμή στην «αντιφασιστική» μυθολογία που μας κατακλύζει, σαν τυφώνας…

Ο Δελαστίκ θέτει ΕΥΘΕΩΣ το ζήτημα της δολοφονικής προβοκάτσιας στην, εν ψυχρώ, εκτέλεση του Φύσσα. 

Και όχι μόνο αυτό. Αλλά τεκμηριώνει ΠΟΛΙΤΙΚΑ και το ενδεχόμενο η προβοκάτσια αυτή να έχει οργανωθεί από υψηλά κέντρα εξουσίας, να είναι ένα «συμβόλαιο θανάτου» που εκτέλεσε ο Ρουπακιάς, έξω και υπεράνω της Χρυσής Αυγής.

Το άρθρο του Δελαστίκ, ΕΔΩ:
 
"του Γιώργου Δελαστίκ

Ο χρυσαυγίτης δολοφόνος, αυτό το ανθρωπόμορφο κτήνος που έσφαξε εν ψυχρώ στη μέση του δρόμου τον αριστερό αντιφασίστα Παύλο Φύσσα στην Αμφιάλη, έδρασε με δική του πρωτοβουλία ή εκτελούσε εντολές; Και αν εκτελούσε εντολές, από ποιους πολιτικούς κύκλους προέρχονταν οι εντολές αυτές; Ή μήπως προέρχονταν από επιχειρηματικούς κύκλους; Δεν θα παραστήσουμε φυσικά τον αστυνομικό ντετέκτιβ για να απαντήσουμε. Θα παρακολουθούμε –με εξαιρετική δυσπιστία προς ό,τι λέει η αστυνομία, είναι αλήθεια– την εξέλιξη του αστυνομικού ρεπορτάζ για να διαμορφώσουμε τελική άποψη για τα γεγονότα.

Επειδή όμως το έγκλημα είναι καθαρά πολιτικό, θα κάνουμε ορισμένες πολιτικές σκέψεις γύρω από αυτό. Ακόμη και για τα πιο στυγερά πολιτικά εγκλήματα, το θεμελιώδες αφετηριακό σημείο της ανάλυσης, ξεκινάει πάντα από τις πιθανές απαντήσεις στο ερώτημα: «Ποιος ωφελείται πολιτικά από το έγκλημα;». Αυτός που ωφελείται δεν είναι πάντα ο ένοχος, γιατί ειδικά στην πολιτική οι συνέπειες μιας δολοφονίας μπορεί να είναι διαφορετικές από αυτές που υπολόγιζαν όσοι τη σχεδίασαν. Πάντως από πολιτική σκοπιά (το υπογραμμίζουμε, από πολιτική, όχι από αστυνομική σκοπιά, γιατί μπορεί να αποδειχθούν γεγονότα που ανατρέπουν τις πολιτικές εικασίες) πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να υποθέσει ότι την εντολή δολοφονίας την έδωσαν ηγετικά στελέχη πρώτης γραμμής του κόμματος στο οποίο ανήκει ο δράστης, εκτός πια αν με κάτι τα εκβίαζαν άλλοι κύκλοι. Η Χρυσή Αυγή πάντως υφίσταται σοβαρή πολιτική ζημιά με τη δολοφονία που διέπραξε ο δράστης. Από κόμμα που εκφράζει την κοινωνική οργή και την απόγνωση πολιτικά καθυστερημένων δεξιών κυρίως ψηφοφόρων εναντίον της μνημονιακής πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μετά τη δολοφονία και την επίθεση εναντίον μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Πέραμα εμφανίζεται ως κόμμα του …«να σφάξουμε τους αριστερούς»! Η μείωση της εκλογικής απήχησης της ΧΑ μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

Η Αριστερά σε όλες τις αποχρώσεις της τίποτα δεν κερδίζει από αυτή την υπόθεση, ούτε φυσικά το κίνημα. Μια δολοφονία προκαλεί πάντοτε φόβο, είτε το ομολογεί κανείς είτε όχι. Εννοούμε φόβο στο λαό, όχι στην πρωτοπορία. Άλλο πράγμα να διαδηλώνεις και άλλο πράγμα να απειλείσαι από μαχαιροβγάλτες. Η μόνη που ωφελείται πολιτικά από τη δολοφονία είναι η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Ακριβώς όπως και στην περίπτωση της Μαρφίν, ενώ όλη η Ελλάδα απεργούσε εναντίον της κυβέρνησης, η δολοφονία υποχρέωσε δικαιολογημένα όλους τους Έλληνες να συζητούν για το έγκλημα που διέπραξε ο κτηνώδης χρυσαυγίτης. Επιπροσθέτως, μετά τη δολοφονία, η σύγχρονη εκδοχή της κυβέρνησης «Τσολάκογλου» των γερμανόδουλων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αυτοπροβάλλεται ως …«εγγύηση για την αποτροπή του εμφύλιου πολέμου μεταξύ των δύο άκρων»! «Θείο δώρο» για τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο η δολοφονία από πολιτική σκοπιά! Σαν όρνια όρμησαν να εκμεταλλευθούν πολιτικά τη δολοφονία. Πρέπει να σημειώσουμε ότι εμάς μας έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ο τρόπος που κινήθηκε ο δολοφόνος. Διέπραξε εν ψυχρώ το φόνο στο κέντρο της Αμφιάλης, με δεκάδες αυτόπτες μάρτυρες, χωρίς να προσπαθήσει έστω και με ένα κράνος μοτοσικλετιστή να καλύψει κάπως το πρόσωπό του. Δεν προσπάθησε καν να διαφύγει. Άφησε επί τόπου το μαχαίρι της δολοφονίας με τα δακτυλικά του αποτυπώματα. Όλα αυτά ενώ ήταν πασίγνωστος στην Αμφιάλη και επίσης πασίγνωστη η πολιτική του ταυτότητα.

Αυτή η συμπεριφορά υποδηλώνει άνθρωπο που δολοφονεί για να συλληφθεί, να καταδικαστεί με ισόβια και  να μπει φυλακή για πολλά χρόνια. Έχει πλήρη επίγνωση ότι η δολοφονία θα αποδοθεί και στον πολιτικό του χώρο, τη Χρυσή Αυγή. Δεν παριστάνουμε τον επιθεωρητή Κλουζό, αλλά αυτή η στάση ταιριάζει πολύ περισσότερο σε δολοφόνο που εκτελεί εντολές, παρά σε ένα κτήνος που δρα εξ ιδίας πρωτοβουλίας. Αυτός ο τρόπος δράσης και τα σίγουρα ισόβια μειώνουν επίσης δραστικά την περίπτωση να είχε πάρει ο δολοφόνος εντολή από επιχειρηματικούς και όχι πολιτικούς κύκλους. Μεγάλη οργή προκαλεί η πολιτική στάση του Σαμαρά και του Βενιζέλου μετά τη δολοφονία του 34χρονου αντιφασίστα καλλιτέχνη. Τι μας είπε ο πρωθυπουργός διά στόματος του στενότατου συνεργάτη του, Χρύσανθου Λαζαρίδη, ο οποίος φυσικά δεν θα τολμούσε ποτέ να διακηρύξει τέτοιες πολιτικές θέσεις χωρίς την έγκριση του Αντώνη Σαμαρά; Ότι η δολοφονία αποδεικνύει πως …ο ΣΥΡΙΖΑ «παραμένει εκτός συνταγματικού τόξου»!!! Αυτή είναι η θέση του Σαμαρά! Τι μας είπε ο Βενιζέλος; Ότι «το πρόβλημα δεν είναι η θεωρία των άκρων, το πρόβλημα είναι ότι μέσα στο αμάλγαμα του λεγόμενου “αντιμνημονιακού τόξου” συνυπάρχουν δυνάμεις οι οποίες ειναι ακροδεξιές, ναζιστικές, παραδοσιακά κομμουνιστικές και βεβαίως δήθεν νεοριζοσπαστικές», όπως δήλωσε στο Βήμα FM! Με άλλα λόγια, αφού και ο χρυσαυγίτης δολοφόνος και το θύμα ήταν αντιμνημονιακοί, το κατά Βενιζέλο πρόβλημα είναι ότι …«οι αντιμνημονιακοί σφάζουν ο ένας τον άλλον»!!!

Δεν είναι απλώς εξοργιστικές οι θέσεις Σαμαρά – Βενιζέλου. Το σοβαρότερο είναι ότι πυκνώνουν τις αναπόδεικτες –μέχρι στιγμής, τουλάχιστον– αμφιβολίες για το κατά πόσο ο δολοφόνος έδρασε όντως πρωτοβουλιακά ή αν σκότωσε εκτελώντας εντολές κάποιων άγνωστων σε εμάς κέντρων, διαφορετικών πάντως από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής. Ίδωμεν…

Διαβάστε εδώ την απάντηση του Γιώργου Δελαστίκ στη χυδαία επίθεση που δέχτηκε από τα μνημονιακά μέσα προπαγάνδας "


Αυτή την άποψη το ΡΕΣΑΛΤΟ την έχει διατυπώσει και αναλύσει από την πρώτη μέρα, ΕΔΩ και ΕΔΩ.
 

Ο Δελαστίκ εδώ συγκρούεται, οριζοντίως και καθέτως, με την κυρίαρχη άποψη του καθεστωτικού φασισμού και με τα γρανιτένια «αντιφασιστικά» στερεότυπα του δικού του χώρου: Της «αριστεράς» των «αντιφασιστικών» και «αντιρατσιστικών» παραληρημάτων και εκδηλώσεων… 

Ο Δελαστίκ με απλά λόγια λέει ότι ο φασισμός που επελαύνει είναι αυτός της ΕΕ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ… 

Αφήνει, βεβαίως, έξω τα δεκανίκια του: Την «αριστερά» στην οποία και αυτός ανήκει… 

Και το διατυπώνει πιο πλάγια: «ΕΕ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ απειλούν τη δημοκρατία»!!!

Ποια «δημοκρατία» απειλούν, φυσικά δεν μας λέει ο Δελαστίκ: 
Τη «δημοκρατία» των ανδρεικέλων του φασισμού του 4ου Ράιχ; 

Θα ήταν ορθότερο και μέσα στα πλαίσια της λογικής του Δελαστίκ να πει: «ΕΕ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ έχουν καταργήσει κάθε ίχνος και ικμάδα δημοκρατίας και έχουν επιβάλει τη δικτατορία του χρηματιστηριακού φασισμού: των μαφιόζων του χρήματος»… 

Αυτό είναι που «πόνεσε» στο άρθρο του Δελαστίκ: Αμφισβήτησε ευθέως την κρατούσα άποψη του κατοχικού καθεστώτος (του φασισμού των ανδρεικέλων) και τα «αντιφασιστικά» στερεότυπα και εκλογικά «υπνωτικά» της «αριστεράς»… 

Γι αυτό και το «Έθνος» (η εφημερίδα του) αφού τον άδειασε, με μια ανακοίνωση, τον καρατόμησε: Διέκοψε τη συνεργασία μαζί του. 

Διαβάστε ΕΔΩ:
(ο γράφων έχει ιδίαν πείρα από τέτοιες καρατομήσεις του «δημοκρατικού» «Έθνους»). 

Γι αυτό επίσης πολλοί επιχειρούν να αποδυναμώσουν το άρθρο του Δελαστίκ, δημαγωγώντας ελεεινά στο γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή το αξιοποίησε. 

Και τον Μαρξ τον χρησιμοποίησαν οι αντιδραστικοί, καθώς και τον Τρότσκι και άλλους μεγάλους επαναστάτες. Σημαίνει τίποτα αυτό; 

Τέτοια «επιχειρήματα» μόνο οι αγύρτες τα χρησιμοποιούν, οι άθλιοι και χυδαίοι καιροσκόποι… 

Σε αυτούς συντάσσεται και ο Καραμπελιάς ο οποίος άδραξε την ευκαιρία να ευθυγραμμιστεί ΠΛΗΡΩΣ με τα ιδεολογήματα του πλανητικού φασισμού, των κυβερνητικών ανδρεικέλων και των «νταβάδων»… 

Ανήγαγε και αυτός τη Χρυσή Αυγή σε θανάσιμη απειλή και ζητάει μάλιστα και την …κατάργησή της!!! 

Για τη στρατηγική της προβοκάτσιας και τους μηχανισμούς του παρακράτους δεν βγάζει άχνα, αν και τόσο απαστράπτουν… 

Η μπαμπεσιά όμως του Καραμπελιά είναι τούτη: Με βάση το άρθρο του Δελαστίκ κτυπάει το σύνολο της «αριστεράς» η οποία έχει ακριβώς την ίδια «αντιφασιστική» ΛΟΓΙΚΗ με τη δική του και έχει αναγάγει τη Χρυσή Αυγή σε «δαίμονα» και μεγάλη απειλή της «δημοκρατίας», σε ΚΕΝΤΡΙΚΟ πολιτικό στόχο (αυτά που λέει ο Καραμπελιάς δεν λέει και ο «Ιός», το Indymedia και οι "αντιεξουσιαστές"… 

Τα ίδια, φυσικά έλεγε ο Καραμπελιάς για το μεγάλο, διαρκές και ογκούμενο ρεύμα του ΛΑ.Ο.Σ: Η Ιστορία τον …δικαίωσε!!! 

Τώρα στηλιτεύει και τα κουκουλοφόρικα «Δεκεμβριανά» του 2008, ξεχνώντας το τι έλεγε τότε: Ότι είναι «Επανάσταση της νεολαίας»… 

Αυτός είναι ο Καραμπελιάς: Το εκκρεμές που κινείται ανάλογα με τους καιροσκοπικούς σχεδιασμούς του κάθε φορά… 

Γρήγορα θα δούμε τους σημερινούς του στόχους… 

Ο Δελαστίκ ανοίγει μια μεγάλη ρωγμή στο συναινετικό τσιμέντο του καθεστώτος, στα στερεότυπα της «αριστεράς» που υπηρετεί, αλλά και στην σκέψη που υπνωτίζεται από τα παραισθησιογόνα του νεοταξικού φασισμού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου