Πολλές φορές στη σύγχρονη ελληνική Ιστορία έχει χρησιμοποιηθεί
από εκλεγμένους αντιπρόσωπους του λαού η ασυγχώρητη και προσβλητική -για
το πολίτευμα- δικαιολογία της «κομματικής πειθαρχίας».
Δηλαδή βουλευτές οι οποίοι ισχυρίζονται ότι διαφωνούν με κάποιον υπό ψήφιση νόμο, άρθρο ή τροπολογία προφασίζονται ότι «έκαναν την καρδιά τους πέτρα», παραβίασαν την ίδια τους τη συνείδηση και το αξιακό σύστημά τους και υπερψήφισαν κάτι με το οποίο δεν συμφωνούσαν - για χατίρι του κόμματος!
Δηλαδή βουλευτές οι οποίοι ισχυρίζονται ότι διαφωνούν με κάποιον υπό ψήφιση νόμο, άρθρο ή τροπολογία προφασίζονται ότι «έκαναν την καρδιά τους πέτρα», παραβίασαν την ίδια τους τη συνείδηση και το αξιακό σύστημά τους και υπερψήφισαν κάτι με το οποίο δεν συμφωνούσαν - για χατίρι του κόμματος!