Ποιες «ευρωπαϊκές αξίες»;

Το βράδυ της Δευτέρας, 8 Ιουλίου 2013, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, μίλησε στο επίσημο δείπνο που του παρέθεσε ο Πολωνός ομόλογός του, Μπρόνισλαβ Κομορόφσκι, στο Προεδρικό Μέγαρο της Βαρσοβίας.

Πριν κάνουν την εθιμοτυπική πρόποση, στην αντιφώνησή του προς τον Πολωνό ομόλογό του, ο Έλληνας Πρόεδρος προέβαλε...

....«τις κοινές ευρωπαϊκές αξίες που συνδέουν, όχι μόνο την Ελλάδα και την Πολωνία, αλλά όλες τις χώρες της Γηραιάς Ηπείρου, για την αντιμετώπιση της κρίσης».

Της κρίσης που προκάλεσε η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση σε συνεργασία με την Federal Reserve και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο;

Της κρίσης που καταστρέφει την ίδια τη χώρα του;

Ποιες είναι, τέλος πάντων, αυτές οι «ευρωπαϊκές αξίες», που καταστρέφουν τις ίδιες τις χώρες της Ευρώπης;

Του Sergei Vasilenko 
Εφημερίδα Pravda
11 Οκτωβρίου 2013 
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Πολλοί μεγαλόστομοι κήρυκες της Δύσης, οι οποίοι περιστασιακά κατηγορούν τη Ρωσία για έλλειψη της ελευθερίας του λόγου και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διατείνονται ότι τα φαινόμενα αυτά δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν στην Ευρώπη, αφού εκεί εδράζονται οι «ευρωπαϊκές αξίες». Κανείς δεν κάνει την παραμικρή σκέψη για την ουσία αυτών των «ευρωπαϊκών αξιών». Υπάρχουν όντως τέτοιες αξίες;

«Δεν υπάρχουν ευρωπαϊκές αξίες»

Αυτό δήλωσε χθες ο Υπουργός Πολιτισμού της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Vladimir Medinsky, προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις. Είναι πεπεισμένος ότι οι ευρωπαϊκές αξίες είναι απλώς το προϊόν της φαντασίας των διανοούμενων, οι οποίοι ασχολούνται με την προώθηση της πάλαι ποτέ ευρωκεντρικής και κατ’ επέκταση σήμερα βορειοατλαντικής προπαγάνδας. 

«Δεν υπάρχουν ευρωπαϊκές αξίες. Καθένας έχει τις δικές του αξίες, κάθε άνθρωπος μεμονωμένα. Εάν κάποια άτομα λειτουργούν συλλογικά, τότε είναι φυσικό να ενωθούν με βάση κάποιες από αυτές τις αξίες», είπε ο υπουργός.

Κατά την άποψη του Vladimir Medinsky, δεν είναι σωστό να μιλάμε για ένα ενιαίο σύνολο αξιών, το οποίο χαρακτηρίζει μια ολόκληρη ήπειρο και ενδείκνυται ως πρότυπο για ολόκληρο τον κόσμο.

«Ο κόσμος αποτελείται από λαούς διαφορετικούς, όπως ο Θεός τον προόρισε να είναι όταν τον δημιούργησε. Μπορεί να υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ των Αβοριγίνων της Αυστραλίας, των κατοίκων της Ελβετίας, των λαών της Κεντρικής Αφρικής, των Αρμενίων και των Ρώσων, κυρίως, από την άποψη των αξιών τους, όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο κατανοούν τι είναι καλό και τι κακό. Βάσει αυτών των απόψεων, δεν έχει κανείς δικαίωμα να πει ότι ορισμένοι έχουν δίκιο και άλλοι άδικο. Χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια ώστε τα διαφορετικά έθνη να σχηματίσουν ένα συγκεκριμένο μοτίβο ζωής και σκέψης», διευκρίνισε ο Ρώσος υπουργός .

Είπε επίσης ο Medinsky: 

«Συμβαίνει συχνά, ένα κράτος, με πρόσχημα κάποιες παγκόσμιες, δήθεν καθολικές ή ευρωπαϊκές αξίες, να προσπαθεί να επιβάλει τις δικές του αξίες σε άλλα έθνη».

Τι είναι οι ευρωπαϊκές αξίες;

Γνωρίζετε τι είναι αυτό που ονομάζουν κάποιοι «ευρωπαϊκή αξία»; Μάλλον όχι. Μην ανησυχείτε, δεν είστε μόνοι. Κανείς δεν γνωρίζει ποιες είναι οι ευρωπαϊκές αξίες, διότι απλά δεν υπάρχουν. Αυτό είναι ακριβώς άλλο ένα κλισέ που εξυπηρετεί ένα είδος προπαγάνδας, το οποίο συμφέρει σε κάποιους να χρησιμοποιείται, όταν δεν έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν, αλλά θεωρούν σκόπιμο να τραβήξουν την προσοχή της κοινής γνώμης.

Υπάρχουν πολλά τέτοια κλισέ ή ταμπέλες. Γνωρίζετε τι είναι πολιτισμένη χώρα; Διαφωτισμένη ανθρωπότητα, μήπως; Ελευθερία του λόγου; Κοινή γνώμη; Πολιτική συναίνεση; Ανθρώπινα δικαιώματα; Κοινωνία των πολιτών; Δεν υπάρχει ακριβής ορισμός όλων αυτών, αφού είναι μόνο στερεότυπα κλισέ τα οποία κάποιους εξυπηρετούν.

Για ένα διάστημα, οι εν λόγω συνδυασμοί λέξεων θεωρήθηκαν ως κάτι σοβαρό, αλλά πολύ γρήγορα εκφυλίστηκαν σε ανούσια κλισέ. Και όμως, αυτές οι φράσεις εξακολουθούν να υπάρχουν στο μυαλό πολλών ανθρώπων. Τις χρησιμοποιούν τακτικά Δυτικοί πολιτικοί, καθώς και δημοσιογράφοι, πολιτικοί επιστήμονες και ακτιβιστές υπέρ των ανθρωπίνων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίοι τις εκμεταλλεύονται κατάλληλα.

Οι ευρωπαϊκές αξίες κατέχουν μια εξέχουσα θέση σε αυτή την προπαγάνδα. Κατά τη διάρκεια της περεστρόικα και την «ανάδειξη της νέας Ρωσίας, πολλοί «δημοκράτες» της Δύσης διαλαλούσαν αυτές τις αξίες. Και εξακολουθούν να μιλούν γι 'αυτές μέχρι και σήμερα. Βλέπετε, η ευρωπαϊκή επιλογή για τη Ρωσία είναι μη αναστρέψιμη, και αυτό που υποτίθεται ότι σημαίνουν οι ευρωπαϊκές αξίες έχει μεγάλη σημασία για τη Ρωσία.

Αλλά κανείς δεν διευκρινίζει ποτέ τι είδους αξίες είναι αυτές. Έχουν μήπως οι Έλληνες και οι Γερμανοί κοινές αξίες; Καθόλου, θα έλεγα. Για να μην αναφέρουμε τις αξίες των Βρετανών και των Γερμανών, οι οποίες διαφέρουν πολύ περισσότερο. Ή ας πάρουμε, για παράδειγμα, την Ανατολική Ευρώπη - Ρουμανία, Βουλγαρία, Πολωνία, Ουγγαρία, ιδιαίτερα την τελευταία – και από τα Βαλκάνια τη Σερβία και την Κροατία. Πού έγκεινται οι ευρωπαϊκές αξίες τους; Πιο συγκεκριμένα, έχει καμία από αυτές τις χώρες ευρωπαϊκές αξίες; Μήπως οι Σέρβοι, οι οποίοι θεωρούν το σοσιαλιστικό παρελθόν τους τη χρυσή εποχή τους; Ή μήπως οι Πολωνοί, που ονειρεύονται την αποκατάσταση του παλιού πολωνικού κράτους [Rzeczpospolita] πριν την ναζιστική εισβολή, αλλά εντός καθορισμένων συνόρων;

Αλλά ας αφήσουμε την Ανατολική Ευρώπη, αφού φέρει τη σφραγίδα του «βαρέως σοβιετικού παρελθόντος». Μπορούμε να συγκρίνουμε τους Σκανδιναβούς και τους Ιταλούς. Δέχονται, για παράδειγμα, οι Σουηδοί να αποδώσουν στους Ιταλούς την ιταλική μαφία ως μία από τις «ευρωπαϊκές αξίες» τους; Σίγουρα όχι! Και αν συγκρίνουμε τους Ολλανδούς και τους Βέλγους, αποδεικνύεται ότι οι πρώτοι κουράστηκαν από καιρό να είναι οι «πρώτοι», και προτιμούν να στρέφονται στις συντηρητικές αξίες (φυσικά, αφού νομιμοποίησαν την μαριχουάνα και την πορνεία και είδαν τις συνέπειες), ενώ οι Βέλγοι έχουν επίσης υιοθετήσει άκρως ριζοσπαστικές επιλογές.

Μήπως οι ευρωπαϊκές αξίες ενέχουν θρησκευτικές αξίες, και όχι πολιτικές; Δοκιμάστε να το πείτε αυτό στους Ιρλανδούς, ή τους Κροάτες και τους Σέρβους. Πείτε στις στερημένες τάξεις της Ισπανίας και της Πορτογαλίας ότι οι θρησκευτικές αξίες τους συμπίπτουν με αυτές της προτεσταντικής Γερμανίας. Μήπως οι «ευρωπαϊκές αξίες» ενέχουν την ανεξιθρησκεία; Κάπου παρατηρούμε να λείπει ένας κρίκος από την σύνδεση μεταξύ αυτών των δύο. Υπάρχει ανεξιθρησκεία και σεβασμός προς τις άλλες θρησκείες στη Γαλλία, όπου απαγορεύθηκε η μαντίλα, ή μήπως στη Δανία, όπου δημοσιεύονται γελοιογραφίες που διακωμωδούν το Ισλάμ;

Ας αφήσουμε και τη θρησκεία κατά μέρος. Ας δούμε μήπως οι «ευρωπαϊκές αξίες» ενέχουν κοινές φιλοσοφικές και ιδεολογικές ιδέες που δεν έχουν συγκεκριμένες διαφορές μεταξύ τους. Γιατί άραγε οι Σουηδοί, εξαιτίας αυτών των «κοινών ιδεών», άρχισαν να σκέφτονται την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση μετά το «σκάνδαλο των συνδικαλιστικών οργανώσεων», όταν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αθώωσε μια λετονική κατασκευαστική εταιρεία, η οποία, ενώ λειτουργούσε στη Σουηδία, αρνήθηκε να καταβάλει στους εργαζόμενους τους προβλεπόμενους από την σουηδική νομοθεσία μισθούς; Γιατί το να αγνοήσει όσα προβλέπουν τα καταστατικά των συνδικάτων και ο νόμος για τους Σουηδούς «κρατιστές σοσιαλιστές» ήταν πολύ πιο σημαντικό για την ΕΕ από ό, τι οι «ευρωπαϊκές αξίες».

Μήπως μεταξύ των ευρωπαϊκών αξιών συμπεριλαμβάνεται η αξία της ειρηνικής επίλυσης των διενέξεων; Ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας σίγουρα δεν ταιριάζει σε αυτές. Για να μη θέσουμε το απλό ερώτημα, «πού γεννήθηκαν ο φασισμός και ο ναζισμός».

Δεν είναι λίγοι και εκείνοι οι οποίοι, από το ένα ή το άλλο βήμα, έχουν διακηρύξει ότι οι «ευρωπαϊκές αξίες» είναι κυρίως ταυτόσημες με μια υψηλή ποιότητα ζωής. Αλλά η υψηλή ποιότητα ζωής είναι ένα όνειρο που δεν μπορεί σχεδόν ποτέ να γίνει πραγματικότητα για όσους ζουν σήμερα στην Ανατολική Ευρώπη, στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Πορτογαλία. Ρίχνοντας μια ματιά στους δείκτες της «υψηλής ποιότητας ζωής» τους, δεν θα ήθελε κανείς σας να ενστερνιστεί καμιά από τις ευρωπαϊκές αυτές αξίες.

Είναι, επομένως, σαφές ότι δεν υπάρχουν ευρωπαϊκές αξίες. Αλλά ακούγεται τόσο εύηχος αυτός ο όρος: «ευρωπαϊκές αξίες!" Άσε που είναι εύκολο να κατηγορεί κανείς άλλες χώρες για την απουσία τους. Για παράδειγμα, εύκολα μπορεί κανείς να κατηγορήσει αυτούς που διαπληκτίζονται μέσα στο Ρωσικό Κοινοβούλιο. Ωστόσο, απαγορεύεται αυστηρά να αναφέρει κανείς το παραμικρό για το Αγγλικό Κοινοβούλιο, όπου καυγάδες, διαπληκτισμοί, ακόμη και εγκεφαλικές διασείσεις είναι κοινός τόπος. Εύκολα μπορεί κανείς επίσης να κατηγορήσει άλλες χώρες για ευρείας κλίμακας διαφθορά, τονίζοντας το πόσο απαράδεκτο είναι αυτό το φαινόμενο στο πλαίσιο των «ευρωπαϊκών αξιών». Πλην όμως, δεν επιτρέπεται να πούμε τίποτε για τη διαφθορά στην Ιταλία και τη Γαλλία σήμερα. Αυτό εννοείται.

«Ευρωπαϊκές αξίες»: αίμα και βία

Θα πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν το γεγονός ότι η λεγόμενη ευνομία και τάξη στην Ευρώπη βασίζεται σε πρωτοφανείς πρακτικές τρομοκρατίας σε μια ιστορική προοπτική, επειδή το σύνολο της ευρωπαϊκής ιστορίας απαρτίζεται από κεφάλαια συνεχών πολέμων εναντίον όλων. Πόλεμοι, γενοκτονίες και καταστολή: αυτή είναι η Ευρώπη.

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι είχαν εξοντωθεί λόγω των εθνικών και θρησκευτικών τους πεποιθήσεων επί αιώνες. Ας μην ξεχνάμε την Μεταρρύθμιση, την Ιερά Εξέταση, την αιματηρή Αλβιγενσιανή Σταυροφορία, τις υπόλοιπες σταυροφορίες και μια σειρά από κανιβαλιστικές νομοθεσίες. Οι «προοδευτικοί» Προτεστάντες έκαψαν στην πυρά χιλιάδες «μάγισσες» εκείνη την εποχή. Η Ρωσία ποτέ δεν οραματίστηκε καν τις αξίες αυτές. Δεν είχε καμιά σφαγή της νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου και καμιά αιματηρή Αλβιγενσιανή Σταυροφορία.

Δεν επιδέχονται καν σύγκριση οι ευρωπαϊκοί νόμοι με τους ρωσικούς, από άποψη απανθρωπιάς και κτηνωδίας. Στη Βρετανία, τα παιδιά οδηγούνταν στην αγχόνη τον 19ο αιώνα αν κάποιος τα συλλάμβανε να κλέβουν. Στη Ρωσία, η μέγιστη ποινή την ίδια εποχή ήταν η επιβολή σκληρής εργασίας. Στην Αγγλία, οι αγρότες δικάζονταν για ασήμαντα αδικήματα που διέπρατταν επειδή ήταν φτωχοί και άστεγοι και στη συνέχεια εκτελούνταν.

Η ευρωπαϊκή ευημερία βασίζονταν και βασίζεται στην εκμετάλλευση και την λεηλασία. Από την αρχαιότητα, οι κατ’ εξοχήν Ευρωπαίοι «δημοκράτες» της εποχής, οι Ρωμαίοι, είχαν σκλάβους, που δεν θεωρούνταν ανθρώπινα όντα. Η δημοκρατία δεν επεκτάθηκε σ 'αυτούς. Η εποχή της αποικιοκρατίας αποτέλεσε την λογική συνέχεια της αρχαίας ιστορίας, αλλά με χαρακτηριστικό την ακόμη μεγαλύτερη βαναυσότητα. Οι Ευρωπαίοι δουλέμποροι και επιχειρηματίες κατέστρεψαν την Αφρική. Λεηλατούσαν την ήπειρο αυτή επί αιώνες. Και Ευρωπαίοι άποικοι αφάνισαν τους γηγενείς πληθυσμούς της αμερικανικής ηπείρου σχεδόν ολοκληρωτικά, χάρη στα όπλα τους και τις νέες πρωτόγνωρες για την ήπειρο αυτή ασθένειες, που μετέφεραν εκεί.

Και οι απόγονοι αυτών των ίδιων Ευρωπαίων προσπαθούν σήμερα να επιβάλουν «ευρωπαϊκές αξίες» σε χώρες όπως η Ρωσία; Αν είναι ποτέ δυνατόν... 

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους