Κείμενο από το academia.edu
Πολύς κόσμος δεν έδωσε σημασία. Σου λέει μετά από 10
χρόνια λιτότητας και μνημονίων στα οποία μπήκαμε με λόγο χρέους/ ΑΕΠ
120% έχουμε λόγο χρέους/ ΑΕΠ 170% μετά από PSI και ο άλλος πανηγυρίζει.
Από μια άποψη έχουν δίκιο, πρέπει κάποιος να ζει σε μια άλλη
πραγματικότητα για να θεωρεί επίτευγμα με προεκλογική αξία μια τέτοια
επίδοση.
Όμως τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα καθότι οι
υπολογισμοί του απερχόμενου πρωθυπουργού ελέγχονται για την ακρίβειά
τους. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου οικονομικών το
αναμενόμενο ονομαστικό ΑΕΠ του 2022 είναι κάπου210 δις ευρώ περίπου.
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) το δημόσιο
χρέος στις 30/9/2022 είναι 394,5 δις ευρώ. Άρα ο λόγος χρέους/ ΑΕΠ είναι
187,6% (394,5/210,2) και όχι 168,9% όπως ανακοίνωσε ο κ. Μητσοτάκης.
Μάλιστα σε αυτό το ποσό (394,5 δις ευρώ) δεν
συμπεριλαμβάνονται τα 19 δις των εγγυήσεων του Ελληνικού δημοσίου στο
πλαίσιο του προγράμματος Ηρακλής. Πρόκειται για ένα θέμα που είναι σε
εκκρεμότητα μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου που απαγορεύει στις
εισπρακτικές εταιρείες να παίρνουν καταδιωκτικά μέτρα κατά των
δανειοληπτών. Η λογική το ελληνικού δημοσίου ήταν ότι τα ακίνητα που αντιστοιχούν στις εγγυήσεις θα εκπλειστηριαστούν
άμεσα και ως εκ τούτου οι εγγυήσεις του δημοσίου θα ακυρώνονταν. Τώρα
αυτό σενάριο μου δημόσιου μοιάζει να απομακρύνεται και τα 19 δις των
εγγυήσεων αργά ή γρήγορα θα γίνουν τμήμα του δημόσιου χρέους. Έτσι μια
ρεαλιστική μέτρηση του λόγου χρέους/ ΑΕΠ είναι 196,7 % του ΑΕΠ και όχι
168,9 όπως διατείνεται το οικονομικό επιτελείο.
Που οφείλεται αυτή η τεράστια διαφορά; Είναι προφανές ότι η
κυβέρνηση εξαίρεσε από το δημόσιο χρέος τα repos και τα έντοκα
γραμμάτια του δημοσίου καθώς και άλλες κατηγορίες δανείων. Συγκεκριμένα
εκτός από τις εγγυήσεις του σχεδίου Ηρακλής (9% του ΑΕΠ) από το δημόσιο
χρέος έχουν εξαιρεθεί: repos (10,37% ΑΕΠ), έντοκα γραμμάτια (3% του
ΑΕΠ), δάνεια του προγράμματος SURE (1,34% του ΑΕΠ), δάνεια της
Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (1,94% του ΑΕΠ) και άλλες μικρότερες
κατηγορίες δανείων.
Η εξαίρεση αυτών των κατηγοριών δανείων γίνεται συνήθως με τη δικαιολογία ότι αποτελούν ανακυκλούμενα δάνεια
και ως εκ τούτου δεν είναι μόνιμο στοιχείο του δημόσιου χρέους.
Προφανώς πρόκειται για προφάσεις εν αμαρτίες. Τα δάνεια αυτών των
κατηγοριών ανανεώνονται κάθε χρόνο σε σταθερά ή/και αυξανόμενα ποσά. Από
αυτή τη σκοπιά είναι κομμάτι του δημόσιου χρέους όπως και τα ομολογιακά
δάνεια μακρύτερης ωρίμανσης. Μάλιστα το δημόσιο για να δικαιολογήσει το
χειρισμό του βάζει κάθε χρόνο τον ΟΔΔΗΧ να
μετατρέπει μέρος αυτών των δανείων σε ομόλογα μακροχρόνιας ωρίμανσης.
Τουλάχιστον έτσι έκανε όταν η χώρα ήταν στις αγορές. Γιατί από
Σεπτέμβριο του 2022 η Ελλάδα απέχει από τις διεθνείς αγορές ομολόγων
λόγω του ύψους των επιτοκίων. Την Πέμπτη 24/11 η απόδοση (επιτόκιο) του
ελληνικού δεκαετούς είναι 4% έναντι 1,3% ένα χρόνο νωρίτερα.
Θα μου πείτε μήπως η κριτική είναι άδικη και όλα αυτά απλά
αποσκοπούν στη βελτίωση της διεθνούς εικόνας της χώρας; Εγώ νομίζω ότι
προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση. Οι οίκοι αξιολόγησης και οι
ενασχολούμενοι με τις αγορές ομολόγων ξέρουν πολύ καλά και με
λεπτομέρειες το ύψος και τη σύνθεση του Ελληνικού δημόσιου χρέους και δε
ξεγελιόνται από αυτές τις εξαγγελίες. Αντίστοιχα πιθανοί ιδιώτες
επενδυτές, που όλο αναμένονται αλλά ποτέ δεν αφικνούνται, θεωρούν ήδη
πάρα πολύ υψηλό ένα λόγο χρέους/ ΑΕΠ στο 170% για να συγκινηθούν από το
tweet του κ. Μητσοτάκη. Οι μόνοι που απομένουν λοιπόν είμαστε εμείς.
Τώρα γιατί η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανίσει την Ελλάδα
σαν ‘ένα Γαλατικό χωριό με ανοσία απέναντι στη νέα φάση όξυνσης της
κρίσης δεν μπορώ να το απαντήσω. Πάντως μου προκαλεί ανατριχίλα η
ανάμνηση ανάλογων δηλώσεων του κ. Αλογοσκούφη στις αρχές της κρίσης του
2008. Προεκλογικής περίοδος ήταν και τότε.
ΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗΣ
Διδάσκων Τ.Ο.Ε ΕΚΠΑ
Διδάσκων Τ.Ο.Ε ΕΚΠΑ
Πηγή : https://www.militaire.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου