ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ της Κλίντον η πρόεδρος του Διεθνούς Δικαστηρίου που θα δικάσει τον Πούτιν…

Όσοι βρέθηκαν στην Μπούντεσταγκ την περασμένη Κυριακή στο Βερολίνο έτριβαν κυριολεκτικά τα μάτια τους με αυτά που αντίκρισαν. Η συνεδρίαση της για τον πόλεμο στην Ουκρανία πραγματοποιήθηκε μέσα σε ένα κυριολεκτικά παραληρηματικό κλίμα εναντίον της Ρωσίας καταλήγοντας σε αποφάσεις που ανατρέπουν -για πρώτη φορά από τον Μάιο του 1949- τα δόγματα της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής και ξυπνούν εφιαλτικές μνήμες από τις δεκαετίες του 1930 και 1940.

Όπως αποδείχθηκε, αυτά ήταν απλώς τα προεόρτια αφού ακολούθησαν μέσα στο επόμενο τριήμερο ανάλογες συνεδριάσεις του Ευρωκοινοβουλίου -με τα μέλη του να χειροκροτούν όρθιοι και να αποθεώνουν τον πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι- και του Κογκρέσου των ΗΠΑ με την ομιλία του Τζο Μπάιντεν παρούσης και της πρέσβειρας της Ουκρανίας Οξάνα Μαρκάροβα στο πλευρό της συζύγου του. Ο άξονας “Ουάσινγκτον – Βερολίνο – Βρυξέλλες” είχε ήδη σχηματιστεί κατά της Μόσχας και προσωπικά κατά του “δικτάτορα”, όπως τον αποκάλεσε ο Αμερικανός πρόεδρος και όχι μόνο, Βλαδιμήρ Πούτιν…

Η σημειολογία αυτή είναι από μόνη της πολύ έντονη καθώς από την Δευτέρα αρχίζει τις συνεδριάσεις του και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για “πράξεις γενοκτονίας” από τη Ρωσική Ομοσπονδία σε βάρος της Ουκρανίας. Κι εκτός από τη γενική εικόνα για το πώς έχει λειτουργήσει κατά καιρούς το εν λόγω Δικαστήριο, άκρως ενδιαφέρον παρουσιάζει το “άγνωστο” βιογραφικό της προέδρου του Joan Donoghue η οποία, μεταξύ άλλων, πριν “μετακινηθεί” στην Χάγη είχε διατελέσει και σύμβουλος της Χίλαρι Κλίντον στο υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ έως το 2009!

Όπως φαίνεται καθαρά πλέον η Ελλάδα -και με τις πρόσφατες αποφάσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη για αποστολή πολεμικού υλικού- έχει εμπλακεί σε ένα σκηνικό διεθνούς παράνοιας όπου η Δύση θέλει πλέον το “κεφάλι” του ίδιου του Πούτιν. Ακόμη και η επικήρυξή του για 1.000.000 δολάρια, “νεκρό ή ζωντανό”, από Ρώσο επιχειρηματία μπορεί να ακούγεται αλλά δεν είναι τόσο γραφική. Ο Alexander Konanykhin που ζει τώρα στην Αμερική έγινε δισεκατομμυριούχος την (θλιβερή) εποχή Γιέλτσιν καθότι υπήρξε και χρηματοδότης του. Ήταν η εποχή στην οποία οι σκληροί της “Δύσης” επιδιώκουν να επαναφέρουν την Ρωσία. Άλλωστε στα βαθιά διπλωματικά παρασκήνια των ΗΠΑ, μετά την ήττα Τραμπ -επί των ημερών του οποίου οι σχέσεις με την Μόσχα είχαν βελτιωθεί σημαντικά- απομονώθηκε στη συνέχεια και η μετριοπαθής τάση των Δημοκρατικών που υποστήριζε ότι η Ουκρανία πρέπει να παραμείνει “ουδέτερη ζώνη” και η Ουάσινγκτον να δώσει προτεραιότητα στην αντιμετώπιση της αναδυόμενης απειλής από την Κίνα.

 

Καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτού του άξονα έπαιξε η στροφή 180 μοιρών από την Γερμανία. Το Βερολίνο μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα αμφιταλαντευόταν και φαινόταν διστακτικό ακόμη και να συμφωνήσει στον αποκλεισμό της Ρωσίας από το διεθνές διατραπεζικό σύστημα συναλλαγών Swift. O καγκελάριος Σολτς, που έχει χάσει προ πολλού την πρωτοκαθεδρία των διπλωματικών κινήσεων από τον Εμ. Μακρόν, βρέθηκε υπό ασφυκτικές πιέσεις μέσα στο περασμένο Σαββατοκύριακο. Καθοριστική υπήρξε η συνάντηση του με τον πρωθυπουργό της Πολωνίας, τον τραπεζίτη Ματέους Μοραβιέτσκι, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες έριξε διαπραγματευτικά στο τραπέζι και το ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων ύψους 685 δις που αξιώνει από το Βερολίνο η χώρα του. Επίσης φέρεται να έξυσε -κατά τρόπο ενοχικό για τον συνομιλητή του- και τις μνήμες του διαμελισμού της Πολωνίας το 1939 σε συμφωνία της ναζιστικής Γερμανίας με την τότε Σοβιετική Ένωση του Στάλιν. Αυτή ήταν άλλη μια ψηφίδα στο παζλ αναβίωσης του σκηνικού εκείνης της εποχής με τη διαφορά ότι τώρα όλες οι πλευρές βολεύονται με την ανακήρυξη του Πούτιν ως του “νέου Χίτλερ”.

Επίσης όλο το προηγούμενο διάστημα ο (καταγόμενος από την δυτική Ουκρανία) πρέσβης του Κιέβου Αντρίι Μέλνικ πίεζε επικρίνοντας με συνεχείς δηλώσεις τη διστακτικότητα του Βερολίνου με τελικό αποτέλεσμα σχεδόν όλοι οι Γερμανοί βουλευτές (έχοντας … απελευθερωθεί και οι ίδιοι) να τον αποθεώσουν- με ελάχιστες εξαιρέσεις- μόλις εμφανίστηκε στα θεωρεία της Μπούντεσταγκ την Κυριακή.

Παρατηρητές της γερμανικής πολιτικής σκηνής σημειώνουν ότι ουδέποτε μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε εκδηλωθεί ανάλογη κατάσταση στη χώρα που συνοδεύτηκε από την απόφαση για εξοπλιστικό πρόγραμμα μαμούθ ύψους 100 δις. Η πρόβλεψη για Ειδικό Ταμείο αναμένεται μάλιστα να ενσωματωθεί στο γερμανικό σύνταγμα. Ήδη ανατράπηκε ολοσχερώς το δόγμα που (με μοναδικές εξαιρέσεις τις περιπτώσεις του Αφγανιστάν και του Μάλι) ισχύει από το 1945 για την μη εμπλοκή σε πολεμικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Ενδεικτικό του κλίματος επίσης είναι ότι στη γερμανική Βουλή μέχρι και ο διάδοχος της (συγκρατημένης επί 16ετία) Άνγκελα Μέρκελ στην ηγεσία του CDU Φρίντριχ Μερτς κραύγαζε αποκαλώντας τον Πούτιν “εγκληματία πολέμου”. Είχε προηγηθεί ο κ. Σολτς ο οποίος έκανε λόγο για “πόλεμο του Πούτιν” και όχι των Ρώσων με ο,τι αυτό σημαίνει. 

Το σίγουρο είναι ότι με τη λήξη της συνεδρίασης είχε μπει ταφόπλακα στη διαχρονική γερμανική πολιτική των “ειδικών σχέσεων” που είχε εγκαινιαστεί από την εποχή του Βίλλυ Μπράντ με δυνάμεις όπως η Σοβιετική Ένωση, η Κίνα κλπ. Πλέον για το Βερολίνο “στρατηγικός στόχος” θεωρείται η εξόντωση -εάν όχι πολεμικά, μέσω των στραγγαλιστικών κυρώσεων στην πορεία- του Πούτιν, κάνοντας αρκετούς να σχολιάζουν σκωπτικά ότι η γερμανική ελίτ θέλει, με τη σημαία της Δημοκρατίας τώρα, να εκδικηθεί την Ιστορία και να αναβιώσει το “ένδοξο παρελθόν”. Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι αφού ολοκληρώθηκαν όλα αυτά, ο κ. Ζελένσκι κατέθεσε το αίτημα για άμεση ένταξη της χώρας του στην ΕΕ και η Ουκρανία έκανε την προσφυγή κατά της Ρωσίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης…

Το βιογραφικό της 65χρονης προέδρου του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης Joan Donoghue είναι αρκετά “βαρύ” αλλά και με ουκ ολίγες γκρίζες ζώνες. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι από το 2007 εργάστηκε για το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Ως κύρια αναπληρώτρια νομική σύμβουλος, τις εκπροσώπησε στο νομικό διάλογο με την Ευρωπαϊκή Ένωση, συμμετείχε στην εφαρμογή των εκτελεστικών διαταγμάτων του προέδρου Ομπάμα για τα κέντρα κράτησης στο Γκουαντάναμο και ήταν σύμβουλος της υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και του Ομπάμα σε θέματα διεθνούς δικαίου από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο του 2009. Κατά τρόπο περίεργο μάλιστα αυτό το τμήμα του βιογραφικού της δεν περιλαμβάνεται στην αγγλική έκδοση της διεθνούς ηλεκτρονικής βιβλιοθήκης Wikipedia. 

Επίσης από το 1984 έως το 1986 ήταν μέλος στο Γραφείο Διαμερικανικών Υποθέσεων στο υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ με αρμοδιότητες στην υπόθεση “Στρατιωτικές και παραστρατιωτικές δραστηριότητες στη Νικαράγουα”. Κι εξίσου ενδιαφέρον έχει ότι από 2001 έως το 2005 μετακινήθηκε ως νομικός -και υπηρέτησε ως αναπληρώτρια γενική σύμβουλος, γενική σύμβουλος και εταιρική γραμματέας- στην Τράπεζα ενυπόθηκων δανείων Freddie Mac που συνδεόταν με την γνωστή από την παγκόσμια οικονομική κατάρρευση του 2008 Lehman Brothers!

Ανδρέας Καψαμπέλης

 

Πηγή : www.dimokratia.gr
Πηγή : press-gr.com