Γερμανία και Τουρκία σχεδιάζουν από κοινού το χάρτη της Μέσης Ανατολής και της Α.Μεσογείου, προκαλώντας κρίσεις, ενώ το Βερολίνο ενισχύει στρατιωτικά την Άγκυρα στα σχέδια αυτά, έχοντας κατά νου τα κοινά συμφέροντα με την τουρκική πλευρά.
Η Ελλάδα όπως και όλες οι χώρες του Νότου αποτελούν εμπόδια στην αδελφική σχέση Γερμανών και Τούρκων, που θέλουν να να δουν τα σχέδια να υλοποιούνται, για αυτό και υποφέρουν και θα συνεχίσουν να υποφέρουν οικονομικά εντός της ΕΕ.
Αυτές τις τρομερές αποκαλύψεις και πολλά άλλα ανέφερε Γερμανός βουλευτής μέλος του κοινοβουλίου σε άρθρο του.
“Οι επιθέσεις του τουρκικού στρατού στο βόρειο Ιράκ για τις οποίες ευθύνεται το καθεστώς Ερντογάν, οι οποίες παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο, και η πολιτική κατοχής του στο Αφρίν καθώς και οι επιθέσεις του στη Ροζάβα θα πρέπει επιτέλους να σταματήσουν με διεθνή πολιτική πίεση. Ωστόσο, αυτή η διεθνής πίεση δεν ενισχύεται, αλλά η διεθνής κοινότητα παραμένει αδρανής", αναφέρει ο Γερμανός ειδικός Martin Dolzer.
Ο ίδιος συνεχίζοντας τονίζει " η γερμανική κυβέρνηση παίζει πλέον πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτήν την καταστροφική πολιτική.
“Στην πραγματικότητα, η γερμανική κυβέρνηση είναι επίσης από κοινού υπεύθυνη για την τήρηση του διεθνούς δικαίου και θα πρέπει ακόμη και να έχει αποφασιστική επιρροή στην επιβολή του.
Ωστόσο, το Βερολίνο κάνει ακριβώς το αντίθετο. Αυτό έγινε σαφές για άλλη μια φορά όταν η γερμανική αστυνομία σταμάτησε μια ειρηνευτική αντιπροσωπεία από το βόρειο Ιράκ , να εισέλθει στο αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ στις αρχές Ιουνίου 2021, με το πρόσχημα ότι ορισμένοι από τους ταξιδιώτες θα έθεταν σε κίνδυνο τα εξωτερικά συμφέροντα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας έναντι απέναντι στην Τουρκία.
Μέλη της εν λόγω αντιπροσωπείας ήταν επίσης τα μέλη του γερμανικού Κοινοβουλίου του Αμβούργου (Bürgerschaft), ο Andrej Hunko (DIE LINKE/Left Party) και εγώ (Martin Dolzer) ως υπάλληλος της Bundestag (Γερμανικό Κοινοβούλιο).
Η αποτροπή της αναχώρησής μας με αυτόν τον τρόπο ήταν απολύτως παράνομη και, επιπλέον, κυνική.
Η λογική πίσω από την απόφαση αυτή ανατρέπει τα γεγονότα, την ανθρώπινη συμπεριφορά και τη λογική. Τα συμφέροντα του λαού της Γερμανίας και όλων των ανθρώπων παγκοσμίως είναι η ειρήνη, ο διάλογος για την επίλυση συγκρούσεων και η τήρηση του διεθνούς δικαίου.
Και αυτό ακριβώς αποτράπηκε με την εκδίωξη της αντιπροσωπείας από το αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ, καθώς την ίδια στιγμή η τουρκική κυβέρνηση παραβιάζει συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο.
Βασικά, από την ίδρυση της γερμανικής Δημοκρατίας, όλες οι γερμανικές κυβερνήσεις συνέχισαν με συνέπεια την σχεδόν άνευ όρων αδελφότητα Γερμανών-Τούρκων σε θέματα άμυνας, όπως υπήρξε υπήρχε από τη γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων.
Η συνεργασία αυτή περιλαμβάνει παραδόσεις βαρέων όπλων, αμυντική αστυνομική συνεργασία, καθώς και συνεργασία μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών, για την κάλυψη των συστηματικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εγκλημάτων πολέμου για τα οποία είναι υπεύθυνη η τουρκική κυβέρνηση.
Ο κίνδυνος των νεο-οθωμανικών σχεδίων του Ερντογάν αγνοείται ή μάλλον γίνεται αποδεκτός. Κατά τη γνώμη μου, η έκταση του νεο-οθωμανικού σχεδίου υποτιμάται εντελώς λόγω και της αλαζονείας του Βερολίνου.
Η εξωτερική πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης και της ΕΕ γίνεται όλο και πιο επιθετική στον αμυντικό τομέα εδώ και 20 χρόνια και προσανατολίζεται στην καθιέρωση της ΕΕ ως μείζονος στρατιωτικής δύναμης υπό τη γερμανική και, σε πολύ πιο μικρό βαθμό, μιας γαλλο-γερμανικής ηγεμονίας.
Επιπλέον, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ισπανία μεταξύ άλλων, έχουν μείνει μόνες τους με τα τεράστια οικονομικά τους προβλήματα από τη γερμανική κυβέρνηση και την ΕΕ.
Οι πόλεμοι σε Συρία, Ροζάβα, Λιβύη, Ουκρανία και Υεμένη διαιωνίζονται, ενώ ένας νέος πόλεμος ξεκίνησε στο βόρειο Ιράκ από την Τουρκία.
Προς το παρόν, η Bundeswehr συμμετέχει σε 13 ξένες αποστολές σε τρεις ηπείρους με σχεδόν 3.500 στρατιώτες: στο Αφγανιστάν, το Κοσσυφοπέδιο, την Ιορδανία, τη Συρία, το Ιράκ, τη Μεσόγειο, το Μάλι, τον Λίβανο, τη Σομαλία στο Κέρας της Αφρικής, το Νότιο Σουδάν, στη Δυτική Σαχάρα και στην Υεμένη.
Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η ανάπτυξη του γερμανικού πολεμικού ναυτικού για την προστασία των προσφύγων στο Αιγαίο Πέλαγος.
Η Γαλλία και η Γερμανία, προωθούν επίσης τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ. Ο αμυντικός οργανισμός της ΕΕ, το European Union Institute for Security Studies (EUISS), που ιδρύθηκε με ώθηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2001, είναι κεντρικός παράγοντας σε αυτήν τη διαδικασία.
Βάσει αυτής της περιγραφόμενης αντίληψης, ο στόχος δεν είναι πλέον η δημιουργία σταθερών αποικιακά εξαρτώμενων κρατών με κυβερνήσεις «μαριονέτες», αλλά η υλοποίηση σχεδίου για νέες εθνικές οντότητες που υποδιαιρούνται βάσει εθνικών, θρησκευτικών ή φυλετικών χαρακτηριστικών. Διαίρει και βασίλευε είναι το σύνθημα σε αυτό το σχέδιο.
Κανένας από τους πολέμους εναντίον του Ιράκ, της Συρίας, της Λιβύης, του Αφγανιστάν ή του ΡΚΚ δεν αφορούσε ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά αφορούσε την ανακατανομή των πόρων και τη γεωστρατηγική δύναμη.
Στο πλαίσιο αυτό, οι πολιτικές των πρόσφατων γερμανικών κυβερνήσεων απέναντι στο καθεστώς Ερντογάν και τους Κούρδους έχουν απόλυτη σύμπλευση.
Η Τουρκία είναι μια αναδυόμενη περιφερειακή δύναμη που έχει τα δικά της αλαζονικά σχέδια. Η τουρκική κυβέρνηση είναι επίσης σύμμαχος με το Ισλαμικό Κράτος-μια πολιτοφυλακή για την αποσταθεροποίηση πολλών περιοχών του πλανήτη-που περιλαμβάνεται επίσης στη στρατηγική αυτή.
Για αυτούς και πολλούς άλλους λόγους, αξίζει να παλέψουμε στην Γερμανία, για να εφαρμόσουμε μια ειρηνική εξωτερική πολιτική, να σταματήσουμε τις εξαγωγές όπλων στην Τουρκία, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να ασκήσει περισσότερη πίεση στο καθεστώς Ερντογάν, ώστε να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο”, ανέφερε ο Martin Dolzer μεταξύ άλλων.
Η ουσία των λεγομένων του Γερμανού μας δείχνει ότι το Βερολίνο ετοιμάζει μία ακόμη “γενοκτονία” στην Μεσόγειο κατά του ελληνισμού, αλλά και άλλων χωρών, με γνώμονα τα τεράστια στρατιωτικά, ενεργειακά και οικονομικά σχέδια Βερολίνου-Άγκυρας, ενώ επικίνδυνο είναι και το σχέδιο διαχωρισμού εθνικών οντοτήτων.
Η Ελλάδα για παράδειγμα, κατά τους Γερμανούς, δεν πρέπει να έχει λόγο στην Λιβύη, τον Λίβανο, να μην συνάπτει συμμαχίες με Αίγυπτο, Ισραήλ, και τον αραβικό κόσμο, αλλά απλά να υπακούει στις εντολές της εκάστοτε γερμανικής κυβερνήσεως.Οι Γερμανοί ξανάρχονται στην Μεσόγειο με ”άλλα μέσα” πλέον και συμμάχους τους Τούρκους, οι οποίοι με την γερμανική στήριξη δημιούργησαν για παράδειγμα την “Γαλάζια Πατρίδα”, την ΑΟΖ με την Λιβύη, ενώ ετοιμάζουν ΑΟΖ με την Παλαιστίνη, και πολλά πολλά άλλα.
Πηγή : https://www.pentapostagma.gr
Ο ίδιος συνεχίζοντας τονίζει " η γερμανική κυβέρνηση παίζει πλέον πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτήν την καταστροφική πολιτική.
“Στην πραγματικότητα, η γερμανική κυβέρνηση είναι επίσης από κοινού υπεύθυνη για την τήρηση του διεθνούς δικαίου και θα πρέπει ακόμη και να έχει αποφασιστική επιρροή στην επιβολή του.
Ωστόσο, το Βερολίνο κάνει ακριβώς το αντίθετο. Αυτό έγινε σαφές για άλλη μια φορά όταν η γερμανική αστυνομία σταμάτησε μια ειρηνευτική αντιπροσωπεία από το βόρειο Ιράκ , να εισέλθει στο αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ στις αρχές Ιουνίου 2021, με το πρόσχημα ότι ορισμένοι από τους ταξιδιώτες θα έθεταν σε κίνδυνο τα εξωτερικά συμφέροντα της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας έναντι απέναντι στην Τουρκία.
Μέλη της εν λόγω αντιπροσωπείας ήταν επίσης τα μέλη του γερμανικού Κοινοβουλίου του Αμβούργου (Bürgerschaft), ο Andrej Hunko (DIE LINKE/Left Party) και εγώ (Martin Dolzer) ως υπάλληλος της Bundestag (Γερμανικό Κοινοβούλιο).
Η αποτροπή της αναχώρησής μας με αυτόν τον τρόπο ήταν απολύτως παράνομη και, επιπλέον, κυνική.
Η λογική πίσω από την απόφαση αυτή ανατρέπει τα γεγονότα, την ανθρώπινη συμπεριφορά και τη λογική. Τα συμφέροντα του λαού της Γερμανίας και όλων των ανθρώπων παγκοσμίως είναι η ειρήνη, ο διάλογος για την επίλυση συγκρούσεων και η τήρηση του διεθνούς δικαίου.
Και αυτό ακριβώς αποτράπηκε με την εκδίωξη της αντιπροσωπείας από το αεροδρόμιο του Ντίσελντορφ, καθώς την ίδια στιγμή η τουρκική κυβέρνηση παραβιάζει συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο.
Βασικά, από την ίδρυση της γερμανικής Δημοκρατίας, όλες οι γερμανικές κυβερνήσεις συνέχισαν με συνέπεια την σχεδόν άνευ όρων αδελφότητα Γερμανών-Τούρκων σε θέματα άμυνας, όπως υπήρξε υπήρχε από τη γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων.
Η συνεργασία αυτή περιλαμβάνει παραδόσεις βαρέων όπλων, αμυντική αστυνομική συνεργασία, καθώς και συνεργασία μεταξύ των μυστικών υπηρεσιών, για την κάλυψη των συστηματικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εγκλημάτων πολέμου για τα οποία είναι υπεύθυνη η τουρκική κυβέρνηση.
Ο κίνδυνος των νεο-οθωμανικών σχεδίων του Ερντογάν αγνοείται ή μάλλον γίνεται αποδεκτός. Κατά τη γνώμη μου, η έκταση του νεο-οθωμανικού σχεδίου υποτιμάται εντελώς λόγω και της αλαζονείας του Βερολίνου.
Η εξωτερική πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης και της ΕΕ γίνεται όλο και πιο επιθετική στον αμυντικό τομέα εδώ και 20 χρόνια και προσανατολίζεται στην καθιέρωση της ΕΕ ως μείζονος στρατιωτικής δύναμης υπό τη γερμανική και, σε πολύ πιο μικρό βαθμό, μιας γαλλο-γερμανικής ηγεμονίας.
Επιπλέον, η Ιταλία, η Ελλάδα και η Ισπανία μεταξύ άλλων, έχουν μείνει μόνες τους με τα τεράστια οικονομικά τους προβλήματα από τη γερμανική κυβέρνηση και την ΕΕ.
Οι πόλεμοι σε Συρία, Ροζάβα, Λιβύη, Ουκρανία και Υεμένη διαιωνίζονται, ενώ ένας νέος πόλεμος ξεκίνησε στο βόρειο Ιράκ από την Τουρκία.
Προς το παρόν, η Bundeswehr συμμετέχει σε 13 ξένες αποστολές σε τρεις ηπείρους με σχεδόν 3.500 στρατιώτες: στο Αφγανιστάν, το Κοσσυφοπέδιο, την Ιορδανία, τη Συρία, το Ιράκ, τη Μεσόγειο, το Μάλι, τον Λίβανο, τη Σομαλία στο Κέρας της Αφρικής, το Νότιο Σουδάν, στη Δυτική Σαχάρα και στην Υεμένη.
Ιδιαίτερα αξιοσημείωτη είναι η ανάπτυξη του γερμανικού πολεμικού ναυτικού για την προστασία των προσφύγων στο Αιγαίο Πέλαγος.
Η Γαλλία και η Γερμανία, προωθούν επίσης τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ. Ο αμυντικός οργανισμός της ΕΕ, το European Union Institute for Security Studies (EUISS), που ιδρύθηκε με ώθηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2001, είναι κεντρικός παράγοντας σε αυτήν τη διαδικασία.
Βάσει αυτής της περιγραφόμενης αντίληψης, ο στόχος δεν είναι πλέον η δημιουργία σταθερών αποικιακά εξαρτώμενων κρατών με κυβερνήσεις «μαριονέτες», αλλά η υλοποίηση σχεδίου για νέες εθνικές οντότητες που υποδιαιρούνται βάσει εθνικών, θρησκευτικών ή φυλετικών χαρακτηριστικών. Διαίρει και βασίλευε είναι το σύνθημα σε αυτό το σχέδιο.
Κανένας από τους πολέμους εναντίον του Ιράκ, της Συρίας, της Λιβύης, του Αφγανιστάν ή του ΡΚΚ δεν αφορούσε ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά αφορούσε την ανακατανομή των πόρων και τη γεωστρατηγική δύναμη.
Στο πλαίσιο αυτό, οι πολιτικές των πρόσφατων γερμανικών κυβερνήσεων απέναντι στο καθεστώς Ερντογάν και τους Κούρδους έχουν απόλυτη σύμπλευση.
Η Τουρκία είναι μια αναδυόμενη περιφερειακή δύναμη που έχει τα δικά της αλαζονικά σχέδια. Η τουρκική κυβέρνηση είναι επίσης σύμμαχος με το Ισλαμικό Κράτος-μια πολιτοφυλακή για την αποσταθεροποίηση πολλών περιοχών του πλανήτη-που περιλαμβάνεται επίσης στη στρατηγική αυτή.
Για αυτούς και πολλούς άλλους λόγους, αξίζει να παλέψουμε στην Γερμανία, για να εφαρμόσουμε μια ειρηνική εξωτερική πολιτική, να σταματήσουμε τις εξαγωγές όπλων στην Τουρκία, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να ασκήσει περισσότερη πίεση στο καθεστώς Ερντογάν, ώστε να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο”, ανέφερε ο Martin Dolzer μεταξύ άλλων.
Η ουσία των λεγομένων του Γερμανού μας δείχνει ότι το Βερολίνο ετοιμάζει μία ακόμη “γενοκτονία” στην Μεσόγειο κατά του ελληνισμού, αλλά και άλλων χωρών, με γνώμονα τα τεράστια στρατιωτικά, ενεργειακά και οικονομικά σχέδια Βερολίνου-Άγκυρας, ενώ επικίνδυνο είναι και το σχέδιο διαχωρισμού εθνικών οντοτήτων.
Η Ελλάδα για παράδειγμα, κατά τους Γερμανούς, δεν πρέπει να έχει λόγο στην Λιβύη, τον Λίβανο, να μην συνάπτει συμμαχίες με Αίγυπτο, Ισραήλ, και τον αραβικό κόσμο, αλλά απλά να υπακούει στις εντολές της εκάστοτε γερμανικής κυβερνήσεως.Οι Γερμανοί ξανάρχονται στην Μεσόγειο με ”άλλα μέσα” πλέον και συμμάχους τους Τούρκους, οι οποίοι με την γερμανική στήριξη δημιούργησαν για παράδειγμα την “Γαλάζια Πατρίδα”, την ΑΟΖ με την Λιβύη, ενώ ετοιμάζουν ΑΟΖ με την Παλαιστίνη, και πολλά πολλά άλλα.
Πηγή : https://www.pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου