Ο πρόεδρος δεν πίστευε στα αυτιά του και ζητούσε εξηγήσεις. Κανείς δεν τολμούσε να του πει την πραγματική αλήθεια

Από την Τρίτη που μας πέρασε ο ίδιος ο Ερντογάν και το επιτελείο του περπατούσαν πάνω

σε αναμμένα κάρβουνα. Από την επόμενη μέρα διαφάνηκε πως η νίκη του Τζο Μπάιντεν ήταν ...εξαιρετικά πιθανή.

Κάτι τέτοιο θα σήμαινε το σπάσιμο του κρίκου της αλυσίδας που ένωνε τα συμφέροντα των δύο προεδρικών οικογενειών. Ο κρίκος αυτός ήταν η αμαρτωλή σχέση του γαμπρού του Ερντογάν Αλμπαϊράκ και του γαμπρού του Τραμπ Κουσνέρ, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια είχαν στήσει μια εξαιρετική και αποδοτική πολιτική επικοινωνία.

Το απόγευμα της Πέμπτης, δύο μέρες μετά τη διεξαγωγή των αμερικανικών εκλογών, βασικοί παράγοντες της οικονομίας και σύμβουλοι του προέδρου συναντήθηκαν στο σαράι του Σουλτάνου στην Άγκυρα.

Εκεί για πρώτη φορά ο Ερντογάν πληροφορήθηκε πως το μαξιλάρι των 100 δισεκατομμυρίων που πίστευε ότι υπήρχε στο θησαυροφυλάκιο της Κεντρικής Τράπεζας είχε κάνει φτερά.

Ο πρόεδρος δεν πίστευε στα αυτιά του και ζητούσε εξηγήσεις. Κανείς δεν τολμούσε να του πει την πραγματική αλήθεια, που είναι και ξεκάθαρη: ο πόλεμος στη Συρία και τη Λιβύη, η οργάνωση και διατήρηση ιδιωτικού στρατού στην Τουρκία,

οι παράλογοι εξοπλισμοί και τα τεράστια συμβόλαια με κατασκευαστικές εταιρείες και πολεμικές βιομηχανίες χωρίς αντίκρισμα κατέληξαν στον εκμηδενισμό του ποσού αυτού, που ήταν και η δικλείδα ασφαλείας του κράτους.

Όμως δεν ήταν μόνο αυτό. Οι αρμόδιοι παράγοντες ενημέρωσαν τον Ερντογάν πως, αν αυτή τη στιγμή προσφύγει η Τουρκία στο ΔΝΤ, θα πρέπει να βρεθούν και άλλα 40 δισεκατομμύρια, γιατί αποκαλύφθηκε ότι στην Κεντρική Τράπεζα υπάρχει και μια τρύπα αυτού του μεγέθους.

Δηλαδή το σύνολο της χασούρας δεν είναι μόνο 100 δισεκατομμύρια, αλλά 140 δισεκατομμύρια.

Ο Ερντογάν κατανόησε αμέσως ότι βρίσκεται μπροστά σε ένα αδιέξοδο το οποίο θα προκαλέσει πολιτική καταιγίδα. Την Παρασκευή το σκέφτηκε το πράγμα και το Σάββατο απέλυσε τον κεντρικό τραπεζίτη του. Την ίδια ημέρα τοποθέτησε σε αυτή τη θέση έναν παλιό του γνώριμο, τον Νατσί Αγκμπάλ, που τον γνώριζε από την εποχή που ασκούσε χρέη υπουργού Οικονομικών από το 2015 έως το 2018. Την Κυριακή ο γαμπρός του Σουλτάνου αναρτούσε ένα tweet στο διαδίκτυο ανακοινώνοντας την παραίτησή του. Αμέσως μετά, στο προεδρικό μέγαρο, σκαρφίστηκαν τη θεωρία του χακαρίσματος για να θολώσουν τα νερά.

Τη Δευτέρα το πρωί 9 Νοεμβρίου τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα. Με νέα ανάρτησή του στο Instagram αυτή τη φορά, ο γαμπρός του σουλτάνου ανακοίνωνε την παραίτησή του, καταλήγοντας σε μια αμφιλεγόμενη ευχή: «Είθε ο Αλλάχ να μας επιφυλάξει ένα καλό τέλος». Κάτι ήθελε να πει με αυτή τη φράση. Κάποιους προειδοποιούσε. Κάποιους προϊδέαζε για τα μελλούμενα.

Το βράδυ της ίδιας μέρας ο Ερντογάν αναγκαζόταν να παραδεχτεί δημόσια το συμβάν και να αποδεχτεί την παραίτηση του γαμπρού του. Πολλοί τώρα μιλούν για πρόωρες εκλογές. Άλλοι στην Άγκυρα επιμένουν πως ο Ερντογάν βρήκε το δικό του «μαύρο πρόβατο» στο οποίο θα φορτώσει όλες τις αμαρτίες του πολιτικού του συστήματος. Στην ουσία, η Κεντρική Τράπεζα της τουρκικής δημοκρατίας είναι χρεωμένη αυτή τη στιγμή με 140 δισεκατομμύρια δολάρια. Ένα ασύλληπτο ποσό.

Τη Δευτέρα τα ξημερώματα οι ασιατικές αγορές έδωσαν τον ρυθμό επιβραβεύοντας την παραίτηση του Τούρκου υπουργού Οικονομικών. Σε όλη τη διάρκεια της ίδιας ημέρας, η τουρκική λίρα κέρδιζε θέσεις σε όλες τις χρηματαγορές του κόσμου. Οι επενδυτές δηλαδή σκέφτηκαν ότι μπορεί αυτή τη φορά να εκλογικευτεί ο Σουλτάνος και να εφαρμόσει μια πολιτική η οποία θα εξομαλύνει την οικονομική κατάσταση της χώρας.

 

Thanks to Theo_k

Πηγή : https://taxalia.blogspot.com