Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επισκέφθηκε τη Μόσχα στις 5 Μαρτίου με αντιπροσωπεία υψηλού επιπέδου. Λίγες μέρες αργότερα, η ρωσική κρατική τηλεόραση δημοσίευσε υλικό που έδειχνε ότι η Τουρκική αντιπροσωπεία περίμεναν στην πόρτα του Ρώσου προέδρου. Το βίντεο δείχνει τις συνθήκες υπό τις οποίες πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη. Προφανώς πλέον, ο Ερντογάν φάνηκε ότι στην συνάντηση δεν κατείχε κανένα διπλωματικό χαρτί πολιτικής και διαπραγματευτικής αξίας.
Putin'le görüşmeye giden Erdoğan ve heyetinin Kremlin koridorlarindaki beklentişleri.. pic.twitter.com/F9hcRsYXPd
— Amed Dicle (@ameddicleT) March 8, 2020
Όπως αναφέρει στο προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter o κουρδικής καταγωγής δημοσιογράφος Amed Dicle: Ο Ερντογάν και η αντιπροσωπεία του, που πήγε να συναντηθεί με τον Πούτιν, περίμεναν στους διαδρόμους του Κρεμλίνου.
Μετά από συνολικά πέντε ώρες και σαράντα λεπτά συνομιλιών, δημοσιεύθηκε μια δήλωση που αποτελείται από τρεις παραγράφους. Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, προσκείμενα στον Τούρκο πρόεδρο, απεικόνισαν τη συνάντηση ως «νίκη». Η τουρκική πλευρά μίλησε για κατάπαυση του πυρός και για την εξασφάλιση των παρατηρητηρίων στην Ιντλίμπ.
Από την άλλη, η ρωσική πλευρά, επεσήμανε ότι δεν είχε γίνει διαπραγμάτευση κατάπαυσης του πυρός, αλλά ότι οι “στρατιωτικές δραστηριότητες είχαν προσωρινά ανασταλεί”.
Το πρόβλημα του Ερντογάν δεν είναι μόνο στην Ιντλίμπ, αλλά το ρωσικό σχέδιο να απελάσει την Τουρκία βήμα προς βήμα από τα κατεχόμενα εδάφη της Afrin, Azaz, al-Bab και Jarablus και να επιστρέψει ολόκληρη την περιοχή στη συριακή κυβέρνηση. Επειδή ο Ερντογάν το γνωρίζει αυτό, έχει δηλώσει πόλεμο στην Ιντλίμπ. Τα όνειρά του θάβονται εκεί προς το παρόν.
Λιγότερο από μια εβδομάδα μετά τη συνάντηση στη Μόσχα, οι παρατηρητές υποθέτουν ότι δεν συζητήθηκε μόνο η Ιντλίμπ, αλλά και οι Κούρδοι στη Ροζάβα.
Μία θεωρία είναι ότι ο Ερντογάν κάλεσε τον Πούτιν να σταματήσει τους Κούρδους στη Συρία, διότι διαφορετικά θα ξεκινήσει μια διαδικασία που θα μπορούσε να οδηγήσει στη διαίρεση της Τουρκίας. Αυτή η υπόθεση υποστηρίζεται και από τις συνεχιζόμενες τουρκικές επιθέσεις κατοχής σε όλα τα μέρη του Κουρδιστάν.
Μετά την επίσκεψή του στη Ρωσία, ο Ερντογάν ταξίδεψε στις Βρυξέλλες. Πηγές αναφέρουν ότι εκτός από το θέμα του μεταναστευτικού, οι συνομιλίες διεξήχθησαν και για την κατάσταση στην Συρία και ζητήθηκε η εμπλοκή της Ευρώπης στην περιοχή με βοήθεια προς την Τουρκία.
Το γεγονός ότι ο Ερντογάν έφυγε ξανά πριν από την προγραμματισμένη κοινή συνέντευξη Τύπου υποδηλώνει ότι δεν έλαβε την επιθυμητή υποστήριξη εναντίον των Κούρδων.
Για τον Ερντογάν εξακολουθεί να είναι θέμα κατοχής και προσάρτησης των κουρδικών εδαφών και παρεμπόδιση των Κούρδων να αποκτήσουν πολιτική θέση με κάθε κόστος. Παρά τις διπλωματικές προσπάθειες του, τόσο στην Ρωσία, όσο και στις Βρυξέλλες και την πίεση που άσκησε στην Ελλάδα για να πετύχει τον σκοπό του δεν κατάφερε κάτι απτό!
Επίσης το Ιράν, ως η τρίτη εγγυητική δύναμη στη Συρία, αποκλείστηκε από τις διμερείς συνομιλίες μεταξύ του Ερντογάν και του Πούτιν για την Ιντλίμπ. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών του Ιράν Kamal Kharazi κατηγορεί τον Πρόεδρο Hassan Rouhani, ο οποίος έχει συντονίσει τη πολιτική της Συρίας με τη Ρωσία και την Τουρκία. Ο Kharazi ήταν υπουργός Εξωτερικών μεταξύ 1997 και 2005 και θεωρείται από τα κορυφαία στελέχη της ιρανικής κυβέρνησης.
Προς το παρόν η κατάσταση στην Ιντλίμπ είναι κάπως πιο ήρεμη.
Η Τουρκία και η Ρωσία ήδη κατηγορούν ο ένας τον άλλον ότι παραβιάζουν την “εκεχειρία” ή την “αναστολή των στρατιωτικών δραστηριοτήτων” που διαπραγματεύτηκαν στη Μόσχα.
Εν τω μεταξύ, η Τουρκία συνεχίζει την εξάπλωση των στρατευμάτων της στην Ιντλίμπ. Το Ιράν εξακολουθεί επίσης να δραστηριοποιείται στην περιοχή. Πολυάριθμα αραβικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν τις μετεγκαταστάσεις της υπέρ-ιρανικής Χεζμπολάχ κοντά στην Ιντλίμπ. Ο συριακός στρατός συγκεντρώνει επίσης περισσότερα στρατεύματα στην περιοχή. Η Ρωσία παρατηρεί μόνο τις εξελίξεις που συμβαίνουν. Η συγκέντρωση διαφόρων δυνάμεων στην περιοχή υποδηλώνει ότι οι μάχες θα επαναληφθούν με υψηλό δυναμικό βίας μόλις λήξει ο “αναπνευστικός” χώρος που διαπραγματεύθηκε στη Μόσχα ο Ερντογάν.
Πιθανώς, το Ιράν, το οποίο αποκλείεται από τη Μόσχα, θα θελήσει να διεκδικήσει την ύπαρξή του με την εντατικοποίηση των προσπαθειών του επί τόπου. Αυτό υποδηλώνουν οι προετοιμασίες. Δείχνουν επίσης ότι ο πόλεμος εναντίον του συριακού στρατού και κυβέρνησης, που διακηρύσσεται από την Τουρκία με το όνομα “Άνοιξη Ασπίδα”, θα ξεκινήσει πολύ σύντομα.
Φαίνεται ότι σε περίπτωση ανανεωμένων συγκρούσεων, το Ιράν θα διαδραματίσει ενεργό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Η Ρωσία συμμετείχε στις μάχες με αεροπορική υποστήριξη πριν από τη συνάντηση στη Μόσχα. Η συνάντηση με την τουρκική αντιπροσωπεία στη Μόσχα δείχνει ότι η Ρωσία θα λάβει επίσης πιο ενεργό θέση σε περίπτωση ανανεωμένων συγκρούσεων.
Εάν ο Ερντογάν είχε λάβει την επιθυμητή υποστήριξη στις Βρυξέλλες, θα μπορούσε να ξεκινήσει τον πόλεμο χωρίς να περιμένει μια επίθεση,των υπέρ του Ιράν δυνάμεων και του συριακού στρατού. Αλλά δεν έχει σημασία από ποια πλευρά δίνεται το σήμα εκκίνησης, αυτός ο πόλεμος φαίνεται αναπόφευκτος, διότι η μοίρα του Ερντογάν εξαρτάται από αυτό. Έχει χάσει αυτόν τον πόλεμο και θεωρεί ότι μια απόσυρση από την Ιντλίμπ χωρίς αγώνα θα σήμαινε την απώλεια εξουσίας γι ‘αυτόν.
Αυτός ο πόλεμος είναι επίσης αποφασιστικός για την τύχη των Κούρδων και την αυτόνομη περιοχή της βορειοανατολικής Συρίας. Εάν ο Ερντογάν, αντίθετα από τις προσδοκίες, κερδίσει τον πόλεμο και κρατήσει ένα μέρος της Συρίας τότε θα έχει φτιάξει μια ζώνη κατοχής, θα εξαλείψει τους Κουρδικούς θύλακες, θα αλλοιώσει τον πληθυσμό και θα κάνει ένα βήμα προς την κατεύθυνση της εφαρμογής των νεο-οθωμανικών σχεδίων επέκτασής του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα θα ξεφύγει από τους σχεδιασμούς του. Το δόγμα περί “Στρατηγικού βάθους της Τουρκίας” περνάει μέσα από την διεύρυνση της στην θάλασσα στην περιοχή που έχει ορίσει με το τουρκολυβικό “μνημόνιο” αλλά και με τον πλήρη έλεγχο της Κύπρου.
Αλλά και στην Θράκη εκμεταλλευόμενος την Ελληνική μουσουλμανική μειονότητα. Επίσης στέλνοντας μουσουλμανικούς θύλακες από όλο τον κόσμο και εγκαθιστώντας τους στην Ελλάδα, με μια διπλωματική νίκη στο Αιγαίο και στην Κύπρο από μια φοβική Ελλάδα που θα δώσει “γη και ύδωρ”, η συνέχεια είναι να μπει πολιτικά στην Ελλάδα εκμεταλλευόμενος τους εδώ πλέον μετανάστες μουσουλμάνους. Αυτά τα σχέδια δεν μπορεί να τα επιτρέψει το έθνος μας.
Επίσης, στη Λιβύη τα αποτελέσματα για τον Τούρκο πρόεδρο δεν είναι καλά.
Στις 9 Μαρτίου 2020 ο λογαριασμός του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) στο Twitter αποκάλυψε ότι ο συνέταιρος του Ρ.Τ. Ερντογάν στην Λιβύη, διορισμένος Φαγιέζ αλ Σαράτζ είναι Τούρκος υπήκοος και δισεκατομμυριούχος με σπίτια σε Λονδίνο και Παρίσι αξίας 15 εκατομμυρίων δολαρίων καθώς και καταθέσεις 36 δισεκατομμυρίων στην Αγία Λουκία της Καραϊβικής! Προφανώς, η μυθική αυτή περιουσία αποτελεί το «τίμημα» του διάτρητου «μνημονίου» Τουρκίας – Λιβύης! Είχε προηγηθεί (3 Μαρτίου 2020) η ανακοίνωση της λειτουργίας πρεσβείας της παράταξης του στρατηγού Χ. Χαφτάρ στην Δαμασκό με ταυτόχρονο κάλεσμα για «κοινό μέτωπο κατά της Τουρκίας».
Αλλά και η Αίγυπτος σε συνεργασία με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, δημιούργησαν ειδικές ναυτικές δυνάμεις Λιβύων, με στόχο να επιτίθενται σε τουρκικά πλοία στις ακτές της Λιβύης. Ο στρατηγός Χαφτάρ σήμερα δήλωσε την αμέριστη συμπαράσταση του προς την χώρα μας και έκλεισε το μήνυμα του ως εξής:”σας εύχομαι να βγείτε νικητές για το καλό της ειρήνης και ολόκληρης της ανθρωπότητας”. Οι εξελίξεις στη Συρία και τη Λιβύη θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό και τις εξελίξεις στην Ελλάδα.
Ο Ερντογάν είναι στριμωγμένος διπλωματικά, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας του. Μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες σε Ρωσία και Βρυξέλες (διπλωματικά), σε Συρία (πόλεμος), Λιβύη (πόλεμος), και Ελλάδα (υβριδικός πόλεμος), έχει θέμα και με την οικονομία της Τουρκίας. Η τουρκική λίρα επανήλθε στη καθοδική της πορεία – μόνο τον τελευταίο μήνα (12/2/2020-12/3/2020) υποτιμήθηκε κατά 6,7% περίπου απέναντι στο ευρώ με την ισοτιμία ενός ευρώ να ξεπερνά τις 7 τουρκικές λίρες (7,0350) έναντι 6,592 της 12ης Φεβρουαρίου 2020.
Θεωρούμε ότι ο πόλεμος είναι η μόνη λύση για τα αδιέξοδα του και θα κάνει το βήμα προς τα “εμπρός” για να λύσει τα εσωτερικά του αδιέξοδα αλλά και τις γεωπολιτικές βλέψεις στην περιοχή.
Η στρατηγική με την οποία θα το κάνει, το μέρος που θα επιλέξει και με ποια ένταση, θα φανεί το επόμενο διάστημα και με τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων.
Τα τελευταία γεγονότα στον Έβρο δείχνουν μια αυξανόμενη κλιμάκωση η οποία στόχο έχει την αποσταθεροποίηση της Ελλάδος, ακόμα και με θύμα από ελληνικής πλευράς, ώστε να διαπραγματευτεί ξανά από άλλη θέση με τις διεθνείς δυνάμεις και κυρίως με την Ευρώπη.
Το σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι έτοιμη στρατιωτικά για όλα τα ενδεχόμενα. Διπλωματικά και πολιτικά θα πρέπει να έρθει πολύ κοντά με τους λαούς που αντιστέκονται στα σχέδια του αλλά και με τις διεθνείς δυνάμεις και τους στρατηγικούς σχεδιασμούς που έχουν στην περιοχή.
Τα ερωτήματα σήμερα είναι τα ακόλουθα:
α) κατά πόσο οι τουρκικές πρακτικές εντάσσονται στο πλαίσιο των στρατηγικών σχεδιασμών των υπερδυνάμεων και άλλων εμπλεκόμενων κρατών και αν αυτό διαμορφώνει επιπλέον αρνητικούς συσχετισμούς σε βάρος της χώρας μας
β) κατά πόσο η Τουρκία είναι έτοιμη να διεξάγει πόλεμο με την χώρα μας, όταν έχει τόσα ανοιχτά μέτωπα.
γ) κατά πόσο η Τουρκία μπορεί να διεξάγει 2,5 επιτυχείς πολέμους ταυτόχρονα στην περιοχή.
δ) εάν εμείς έχουμε στρατηγικό σχέδιο ως χρήσιμη χώρα στους σχεδιασμούς των υπερδυνάμεων στην περιοχή.
Ο χρόνος και μπορεί και ο πόλεμος να καθορίσει την τύχη όλων των λαών και των θρησκευτικών κοινοτήτων που ζουν στην περιοχή!
ΥΓ: Ο πόλεμος αποτελεί εξέλιξη που ξεκινά από προθέσεις και κλιμακώνεται με απειλές, κρίσεις χαμηλής έντασης και έτσι καταλήγει τελικά σε ένοπλη σύρραξη.
Πηγή : Ελεύθερος Αρθρογράφος
Πηγή : Ελεύθερος Αρθρογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου