Ο Ερντογάν δημιουργεί κρίση, οι Ευρωπαίοι …βλέπουν, ο Τραμπ ίσως και να ενθαρρύνει, η Ελλάδα αντιστέκεται…

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών,
Ντόναλντ Τραμπ στο Όβαλ Όφις. EPA, JIM LO SCALZO

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Το έχουμε πει άπειρες φορές αλλά οι παροικούντες στο κράτος των Αθηνών, δεν δύνανται να αντιληφθούν την πραγματικότητα: ότι ο Ταγίπ Ερντογάν είναι μία σχιζοφρενική κατάσταση, ένας πολύ απρόβλεπτος ηγέτης, τον οποίο δεν είναι εύκολο, ούτε να αναλύσουμε, ούτε να ψυχολογήσουμε.

Ιδιαίτερα όταν του αυξάνει στα ύψη το “εγώ” του, ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ… Που τις πλείστες φορές δεν αντιλαμβάνεται καν ότι τους αυταρχικούς ηγέτες δεν τους ανυψώνεις, αλλά προσπαθείς και τους κονταίνεις…

Άρα δεν μπορούμε να υπολογίσουμε πότε θα κάνει την επόμενη κίνηση. Και ούτε μπορούμε να γνωρίζουμε αν αυτή η κίνηση θα είναι επιθετική ή αμυντική, αν δηλαδή θα εκβιάσει μία πολεμική αναμέτρηση με την Ελλάδα, με τρόπο που δεν θα παραβεί τους κανόνες του ΝΑΤΟ και δεν θα στρέψει την παγκόσμια κοινή γνώμη εναντίον μου.

• Διαβάζω και ακούω μπούρδες ότι η Ελλάδα μπορούσε να κάνει κάτι το διαφορετικό για την αντιμετώπιση της μεταναστευτικής κρίσης, που δημιούργησε ο Ταγίπ Ερντογάν στη βάση σχεδίου.

• Διαβάζω ότι θα μπορούσε και να ανοίξει τα σύνορα μετά την άθλια κίνηση της Τουρκίας να μεταφέρει στην άλλη πλευρά του Έβρου μερικές χιλιάδες μετανάστες.

Όλα αυτά είναι παράλογα πράγματα και σας το λέει ένας άνθρωπος που έχει ιδιαίτερη ευαισθησία για τους κατατρεγμένους που προσπαθούν να βρουν την ελπίδα οπουδήποτε και με οποιοδήποτε τίμημα.

Η Ελλάδα δεν έχει την παραμικρή πολυτέλεια να ανοίξει τα σύνορά της, διότι δεν έχει τη δυνατότητα να αντέξει ούτε πέντε χιλιάδες επιπλέον πρόσφυγες. Ούτε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα το έκανε, αν και η βάση του αποτελείται από ψεκασμένους εθνομηδενιστές, ούτε οι σύντροφοι του ΚΚΕ θα το επιχειρούσαν, καθώς γνωρίζουν τις συνέπειες για τη χώρα. Ο πατριωτισμός εδώ θεωρώ ότι είναι πραγματικός.

Ήθελα, λοιπόν, να πω στους εσωτερικούς εχθρούς της όποιας κυβέρνησης ότι πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί διότι μερικές φορές γίνονται σύμμαχοι των εξωτερικών εχθρών. Μεταξύ τους οι πολιτικοί λένε και καμιά βλακεία (για να μην χρησιμοποιήσω άλλη λέξη) να περνά η ώρα, αλλά ας προσέχουν. Διότι καμιά φορά δίνουν όπλα στους απέναντι.

Το πρώτο και βασικό συμπέρασμα είναι ότι η Ελλάδα δέχεται επίθεση. Και ο ΣΥΡΙΖΑ να ήταν στην κυβέρνηση ο Ταγίπ Ερντογάν τα ίδια θα έκανε και χειρότερα. Μήπως ξεχάσαμε πως αντιμετωπίζει τους Έλληνες ηγέτες; Σαν μικρούς και φοβισμένους ανθρώπους, που τρομοκρατούνται μπροστά στο …μπόι του! Ο Ερντογάν δεν εκπόνησε τώρα το σχέδιο. Σχεδιάζει ο τύπος όλες τις κινήσεις του, δεν είναι σαν τους Έλληνες πολιτικούς, που αναλώνουν το χρόνο τους και το μυαλό τους για να σχεδιάσουν πως θα κτυπήσουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους στο εσωτερικό. Οι εξωτερικοί εχθροί αφήνονται ανενόχλητοι. Και φτάνουμε στη στιγμή που οι πολιτικοί μας τρέχουν και δεν προλαβαίνουν. 

Η Ευρώπη έχει τεράστιες ευθύνες για τούτη την πολύ δυσάρεστη κατάσταση για την Ελλάδα. Μην νομίζετε… Τα ίδια πράττει ο Ερντογάν και στην Κύπρο. Στέλνει και εκεί μετανάστες, κυρίως από την Αφρική. Είναι προκλητικός και θέλει να το δείχνει. Δύο χώρες της Ε.Ε., η Ελλάδα και η Κύπρος, δέχονται πραγματική επίθεση και οι Ευρωπαίοι συζητούν ήδη να δώσουν περισσότερα χρήματα στην Τουρκία. Για τους Ευρωπαίους τα είπαμε, ας μην ξοδεύουμε άλλη σκέψη.

Από την άλλη πλευρά, οι Αμερικανοί είναι οι ίδιοι και χειρότεροι. Αντί να επαναφέρουν στην τάξη τον παραβάτη Ερντογάν, τον χαϊδεύουν, όπως έκανε στην Αθήνα ο υφυπουργός Εξωτερικών, Μάθιου Πάλμερ. Αλλα οι περισσότεροι συνάδελφοι δημοσιογράφοι δεν είδαν… Δεν άκουσαν… Κρίμα. 

Εάν η αμερικανική θέση ήταν πιο σαφής και δεν πρόβαλλε τον «ποντιοπιλατισμό» της, εάν ο ίδιος ο πρόεδρος Τραμπ σήκωνε το τηλέφωνο και έλεγε δύο φωνήεντα στον Ερντογάν, είμαι βέβαιος ότι δεν θα προκαλούσε την τελευταία μεταναστευτική κρίση. Αλλά γιατί να μην συμπεριφέρεται σαν νταής όταν γνωρίζει πως δεν πρόκειται να τιμωρηθεί. 

Η υπόθεση του Έβρου, αν μη τι άλλο, αποκάλυψε πολλές αδυναμίες του Ταγίπ Ερντογάν. Κάνει τον παλληκαρά, αλλά στην πραγματικότητα είναι παλληκαράκι της φακής. Στον Έβρο, όσο και αν δεν αρέσει σε πολλούς (και δικούς μας), η Ελλάδα είναι κερδισμένη κατά κράτος. Και το ευχάριστο της υπόθεσης είναι ότι είδαμε να δρουν καλά εκπαιδευμένες Ένοπλες Δυνάμεις. Η κρίση στον Έβρο αποκάλυψε επίσης ότι οι Ευρωπαίοι όταν ζοριστούν επανέρχονται στην τάξη… 

Όσον αφορά τους Αμερικανούς δεν έχουν σκεφθεί ποτέ τι θα συμβεί στη Μεσόγειο αν για μία εβδομάδα αποφασίσουν να μην συνεργαστούν μαζί τους, σε στρατιωτικό και άλλο επίπεδο, η Ελλάδα και η Κύπρος;

Πηγή : https://hellasjournal.com