Τα τρία γερμανικά ταμπού

Δεν έχουν κανένα λόγο οι Έλληνες να φοβούνται τη λέξη «πατριώτης», με κριτήριο την ιστορία και τον πολιτισμό τους – ενώ, αντίθετα, οι βάρβαροι λαοί που στην ουσία έχουν αλλάξει μόνο οι εξωτερικοί τους τρόποι, ενώ οι αντιλήψεις και τα πιστεύω τους παραμένουν αναλλοίωτα, έχουν κάθε λόγο να το κάνουν, με στόχο να κρύψουν το αληθινό τους πρόσωπο.

Επικαιρότητα

Το μεταναστευτικό, το Ισλάμ και ο πατριωτισμός είναι τα τρία βασικότερα ζητήματα που απασχολούν τους Γερμανούς, σύμφωνα με έρευνα ενός ινστιτούτου τους (πηγή: Deutsche Welle) – με νούμερο ένα το μεταναστευτικό, όπου για τους 7 στους δέκα θεωρείται εξαιρετικά σημαντικό. Εν τούτοις, οι έξι στους δέκα Γερμανούς πιστεύουν πως είναι επικίνδυνο να εκφράζουν δημόσια τις απόψεις τους – σύμφωνα με τις οποίες οι πρόσφυγες απολαμβάνουν υπερβολικά υψηλές παροχές που πληρώνουν οι ίδιοι κοκ. (εάν στη Γερμανία αποκαλέσεις κάποιον «Τούρκο», είναι η χειρότερη βρισιά – κάτι που δεν έχει συμβεί σήμερα, αλλά ίσχυε ανέκαθεν).

Όσον αφορά το Ισλάμ, θεωρούν πως αποτελεί απειλή για την Ευρώπη – γεγονός που σημαίνει ότι στην ουσία συμφωνούν με τους Αυστριακούς, τους Ούγγρους, τους Ιταλούς της Λίγκα του Βορά, τους Γάλλους της κυρίας Le Pen κοκ., όπως επίσης συμβαίνει με το μεταναστευτικό, αλλά απλά το αποκρύπτουν.

Τρίτο και πιο ενδιαφέρον από όλα γερμανικό ταμπού είναι η λέξη «πατριώτης» – την οποία αποφεύγει δημόσια το 41% του πληθυσμού, όταν πριν από είκοσι χρόνια απέφευγε να χαρακτηρισθεί ανάλογα μόλις το 16%. Εύλογα βέβαια, αφού έκτοτε διεξάγουν έναν σφοδρό οικονομικό πόλεμο εναντίον των Ευρωπαϊκών κρατών, με όπλα αιχμής το ευρώ, την ΕΚΤ, το μισθολογικό dumping, την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα (λιτότητας και τελευταία τα μνημόνια) κοκ. – με στόχο την οικονομική κατοχή της μίας χώρας μετά την άλλη, οπότε τη δημιουργία του 4ου Ράιχ.

Παραδόξως τώρα ο οποιοσδήποτε Έλληνας θεωρεί ως βασικότερα προβλήματα της χώρας του τα ίδια, εύλογα βέβαια αφού πρόκειται για ένα κράτος που καταλήφθηκε πρώτο από τους Γερμανούς, δρομολογήθηκε ο διαμελισμός του μέσω της Μακεδονίας, η αλλοίωση του πληθυσμού του με τους μετανάστες και η δημιουργία ήδη μουσουλμανικού κόμματος στην Ξάνθη (δεύτερο στις εκλογές) και στην Κομοτηνή (πρώτο), κατηγορείται αμέσως ως ακροδεξιός – με αποτέλεσμα να μην τολμάει καν να χρησιμοποιήσει τη λέξη «πατριώτης», παρά το ότι είναι λογικό να θεωρεί την πατρίδα του ως το σπίτι του που δέχεται επιθέσεις από παντού, οπότε είναι υποχρεωμένος να το προστατεύσει.

Εν προκειμένω, ασφαλώς δεν υπάρχουν Έλληνες ναζιστές – ούτε η Ελλάδα έχει μία ιστορία που μοιάζει περισσότερο με ποινικό μητρώο, όπως η Γερμανία. Εκτός αυτού η Ελλάδα δεν είναι ούτε η πρωταθλήτρια του ξεπλύματος μαύρου χρήματος, της απάτης και της διαφθοράς, όπως η Γερμανία, ούτε επιτέθηκε σε κανέναν – ενώ οι Έλληνες αναφέρονται πολιτικά σε έναν πατριωτικό δημοκρατικό χώρο (ανάλυση), ο οποίος δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ακροδεξιά.

Ολοκληρώνοντας, δεν είναι οι λέξεις αυτές που χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους, αλλά οι πράξεις τους – όπως στο παράδειγμα των Γερμανών που χρησιμοποιούν μεν τη φράση «άνθρωποι με μεταναστευτικό υπόβαθρο» για να αποφύγουν τη λέξη «ξένος» ή/και μετανάστης («φιλοξενούμενος εργάτης» στο παρελθόν), αλλά οι πράξεις τους είναι ξεκάθαρα επιθετικά εθνικιστικές, χωρίς την παραμικρή αμφιβολία. 

Στα πλαίσια αυτά, δεν έχουν κανένα λόγο οι Έλληνες να φοβούνται τη λέξη «πατριώτης», με κριτήριο την ιστορία και τον πολιτισμό τους – ενώ, αντίθετα, οι βάρβαροι λαοί που στην ουσία έχουν αλλάξει μόνο οι εξωτερικοί τους τρόποι, ενώ οι αντιλήψεις και τα πιστεύω τους παραμένουν ως είχαν, έχουν κάθε λόγο να το κάνουν.

Πηγή : https://analyst.gr