Ιστορικής σημασίας, νομικό προηγούμενο και δεδικασμένο ίσως να αποδειχτεί η αποκάλυψη πως η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, σε υπόθεση που αφορούσε τους Εβραίους της Αλγερίας, όχι μόνο αναγνώρισε ότι αποτελεί ως κρατική οντότητα τη «συνέχεια και το διάδοχο» κρατικά του Γ’ Ράιχ, ως προς τη νομική οντότητα διεθνώς της Γερμανίας, αλλά και ότι ανέλαβε τη συνολική πράξη ευθύνης του Γ’ Ράιχ στις πράξεις της δωσιλογικής κυβέρνησης του Γάλλου στρατάρχη Πεταίν, με το υποκατάστατο κράτος-υβρίδιο του Βισύ, που αντικατέστησε την κρατική οντότητα της Γαλλικής Δημοκρατίας μετά την κατοχή της από το Γερμανικό Στρατό το 1940, κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η είδηση, αφορά ευθέως τις ελληνικές διεκδικήσεις, που εκτείνονται από το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο προς τη Γερμανία μέχρι τις επανορθώσεις και οφειλές για καταστροφές και λεηλασίες υποδομών, προϊόντων και αρχαιολογικών θησαυρών της Ελλάδας.
Ταυτόχρονο, το δεδικασμένο πλέον για τους Εβραίους της Αλγερίας και τις νομικές παραδοχές της Γερμανίας ανοίγει νέο κεφάλαιο και στις διεκδικήσεις για τα Ολοκαυτώματα σε όλη την Ελλάδα και τις εκτελέσεις Ελλήνων πατριωτών σε αυτά.
Ο «Βολταίρος»
Την αποκάλυψη της υπόθεσης έφερε στην επιφάνεια το Διεθνές Δίκτυο «Βολταίρος«, ένα δίκτυο του αδέσμευτου Τύπου, ειδικευμένο στην ανάλυση των διεθνών σχέσεων, που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του Γάλλου διανοούμενου Τιερί Μεϊσάν (Thierry Meyssan).
Μάλιστα, όπως παραθέτει σήμερα η «Νέα Κρήτη», το συγκεκριμένο δίκτυο δημοσιοποιεί την υπόθεση στο διεθνή ιστότοπό του, με πρόσβαση σε περισσότερες από 110 γλώσσες της υφηλίου, σε κεντρική καταχώρισή του μόλις προχθές Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου. Μάλιστα, σε αυτό, όπως διατυπώνεται, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας θα καταβάλει εφάπαξ πληρωμή 2.556 ευρώ σε Εβραίους που έζησαν (ή και τους δικαιούχους απογόνους τους) στην Αλγερία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, για την περίοδο 1940-42 (περίπου 25.000 άτομα), υπό το καθεστώς της κυριαρχίας του «Γαλλικού Κράτους»- μαριονέτα των Γερμανών, αυτό του Βισύ, με επικεφαλής το Γάλλο στρατάρχη κι άλλοτε ήρωα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, Πεταίν.
Πολύ απλά, σε αυτήν την περίπτωση η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας αναγνωρίζει όχι μόνο ότι αποτελεί το διάδοχο του Γ’ Ράιχ, αλλά και αναλαμβάνει τη συνολική ευθύνη του Γ’ Ράιχ στις πράξεις της κυβέρνησης του Πεταίν, σε χώρες που ασκούσε κατοχική κυριαρχία, ως αποικίες της τότε, όπως η Αλγερία, για πληθυσμούς όπως οι Εβραίοι της Αλγερίας!!!
Η κρατική συνέχεια
Η στάση αυτή, παρότι εμφανίζει τη Γερμανία σε τέτοιες νομικές παραδοχές διεθνούς δικαίου, που ενδεχομένως προσφέρουν στις ελληνικές διεκδικήσεις ένα ακόμη δεδικασμένο, ταυτόχρονα αποκαλύπτει και την αλά καρτ αντίληψη του γερμανικού κράτους όσον αφορά στην Ελλάδα. Αφού, ενώ στην περίπτωση της Αλγερίας δε διστάζει να αναλάβει ως κρατική συνέχεια τις ευθύνες ακόμη και για τους Εβραίους της Αλγερίας και τις διώξεις που υπέστησαν από το προδοτικό καθεστώς-μαριονέτα των ναζί, του Βισύ της Γαλλίας, για την Ελλάδα ένα από τα επιχειρήματα που προβάλλει είναι και της μη κρατικής συνέχειας με το Γ’ Ράιχ, υποστηρίζοντας ότι η Συμφωνία 2+4 για την ενοποίηση της Γερμανίας τερματίζει και κάθε διεκδίκηση για χώρες όπως η Ελλάδα, αφού δεν αποτελεί κρατική συνέχεια του Γ’ Ράιχ.
Αλά καρτ, επίσης, γιατί την ώρα που η Γερμανία αναλαμβάνει ευθύνες για το Γ’ Ράιχ έναντι πληθυσμών, ακόμη και λογαριασμό δωσιλογικών κυβερνήσεων, όπως του Γάλλου Πεταίν με την κυβέρνηση του Βισύ, για την Ελλάδα, μονομερώς, διαρκώς προβάλλει τον ισχυρισμό ότι το θέμα των επανορθώσεων έχει κλείσει και νομικά, οριστικά και αμετάκλητα για τη Γερμανία!
Στο Τυμπάκι αντιπρόεδρος
Η σημερινή αποκάλυψη της «Ν.Κ.» αναμένεται να προκαλέσει αίσθηση και παρουσιάζει ενδιαφέρον αν και πώς θα τοποθετηθεί επ’ αυτής η αντιπρόεδρος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας (πρόεδρός της ο γνωστός σε όλους για την αρνητική του στάση στο θέμα, Β. Σόιμπλε), κ. Claudia Roth, που είναι και βουλευτής των Πράσινων στη Γερμανία, που έχουν ταχθεί στο παρελθόν υπέρ των επανορθώσεων στην Ελλάδα.
Η κ. Claudia Roth θα είναι επικεφαλής υπηρεσιακού κλιμακίου της γερμανικής Βουλής και ομιλήτρια στο διήμερο πρώτο συνέδριο στο Τυμπάκι, το ερχόμενο σαββατοκύριακο, ως μαρτυρική πόλη κατά τη γερμανική Κατοχή.
Το Τυμπάκι εκθεμελιώθηκε σε ποσοστό σχεδόν 100% με απόφαση της τότε Γερμανικής Στρατιωτικής Διοίκησης, ενώ οι κάτοικοί του διατάχθηκαν να εγκαταλείψουν τις οικίες τους εντός 15 ημερών το Φεβρουάριο του 1942, σε εξαιρετικά δυσμενείς καιρικές συνθήκες, για να κατασκευαστεί ένα από τα βασικότερα αεροδρόμια ανεφοδιασμού των γερμανικών στρατευμάτων που δρούσαν στη Μέση Ανατολή.
Η αποκάλυψη του διεθνούς δικτύου
Η ανάρτηση του διεθνούς δικτύου «Βολταίρος» στον παγκόσμιας αναγνωσιμότητας ιστότοπό του, μαζί με σχετική φωτογραφία Εβραίων της Αλγερίας εκείνης της περιόδου, που αποκαλύπτει σήμερα η «Ν.Κ.», με κεντρικό τίτλο «Η Γερμανία θα αποζημιώσει Εβραίους της Αλγερίας», αναφέρει χαρακτηριστικά: «Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας θα αποδώσει μια αποζημίωση εφάπαξ, των 2.556 ευρώ, στους Εβραίους που έζησαν στην Αλγερία κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (περίπου 25.000 άτομα).
Οι δικαιούχοι θα πρέπει να αποδείξουν ότι είχαν κατοικήσει στην Αλγερία ανάμεσα στη γαλλογερμανική ανακωχή της 22ας Ιουνίου 1940 και την επιχείρηση Torch (σ.σ.: συμμαχική απόβαση και στην Αλγερία μετά την κατάρρευση του μετώπου Ρόμελ στη Βόρειο Αφρική) της 8ης Νοεμβρίου 1942. Αυτήν την περίοδο, οι Γάλλοι-Εβραίοι της Αλγερίας έπεσαν θύματα διακρίσεων που είχαν διαταχθεί από το γαλλικό κράτος (που είχε υποκαταστήσει τη Γαλλική Δημοκρατία)».
Δηλαδή, πρόκειται για την προδοτική κυβέρνηση του Βισύ, υπό το στρατάρχη Πεταίν, που στη δικαιοδοσία του με γερμανικές εντολές και συνθήκες, μετά την υπογραφή της ατιμωτικής ανακωχής από την ήττα των Γάλλων, είχε και όλες τις αποικιακές και υπερπόντιες κτήσεις της καταργηθείσας πλέον Γαλλικής Δημοκρατίας, ως κρατική υπόσταση.
Όπως εξηγεί στη συνέχεια το διεθνές δίκτυο «Βολταίρος» στην ίδια ανάρτησή του, «το γαλλικό κράτος (σ.σ. το δωσιλογικό) του Philippe Ρetain (Πεταίν) είχε ανάμεσα σε άλλα καταργήσει το διάταγμα της Γαλλικής Δημοκρατίας Cremieux [που έδινε την πλήρη γαλλική υπηκοότητα (citoyennete) στους Γαλλο-Εβραίους της Αλγερίας], θεωρώντας τους πλέον ως απλούς ιθαγενείς, όπως και τους μουσουλμάνους.
Επιπλέον, οι Εβραίοι στρατιώτες που υπηρετούσαν στο στρατό του γαλλικού κράτους συνελήφθησαν και αιχμαλωτίστηκαν ως κρατούμενοι, στο στρατόπεδο του Bedeau. Τα παιδιά των Εβραίων εκτοπίστηκαν από τη δημόσια εκπαίδευση, αλλά συνέχισαν να παρακολουθούν μαθήματα στην καθολική εκπαίδευση».
Το νομικό δεδικασμένο
Κατά το διεθνές δίκτυο «Βολταίρος», όπως επισημαίνεται στην ίδια ανάρτησή του: «κάνοντας αυτό, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας τίθεται ως ο διάδοχος του 3ου Ράιχ κι αναγνωρίζει την πλήρη ευθύνη αυτού στις πράξεις/έγγραφα της κυβέρνησης-μαριονέτας του Philippe Petain (Πεταίν)».
Αντισημιτισμός και την εποχή των Συμμάχων
Στην ίδια γνωστοποίηση, το διεθνές δίκτυο «Βολταίρος» με μια διευκρίνισή του αποκαλύπτει ότι οι διώξεις Εβραίων της Αλγερίας συνεχίστηκαν και μετά την ήττα των Γερμανών στη Βόρειο Αφρική, από τους «δωσίλογους» Γάλλους τοποτηρητές του Βισύ, που ναι μεν συνθηκολόγησαν στην Αλγερία με τους Συμμάχους, αλλά συνέχισαν τη ρατσιστική τους πολιτική.
Μάλιστα, ένας εξ αυτών των αξιωματούχων, σύμφωνα με το διεθνές δίκτυο, διασώθηκε στη συνέχεια από τις ΗΠΑ, χάρη στη μεσολάβηση σε αυτούς ενός από τους αποκαλούμενους «πατέρες» της μεταπολεμικής Ευρώπης, του Γάλλου Ζαν Μονέ.
Η επίμαχη αναφορά λέει: «Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας δε θεωρείται υπεύθυνη για τις αντισημιτικές πράξεις που διαπράχθηκαν στην Αλγερία από το ναύαρχο Francois Darlan (Νταρλάν), κι έπειτα από το στρατηγό Henri Giraud (Ζιρό) – και οι δύο προστατευμένοι από τις ΗΠΑ – από το Νοέμβριο του 1942. Ο Darlan δολοφονήθηκε από τον οπαδό του Σαρλ Ντε Γκολ, Fernand Bonnier De La Chapelle, με τη βοήθεια των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών. Ο στρατηγός Ζιρό (Giraud), αντίθετα, συνδέθηκε με τον πρόεδρο Ρούσβελτ των ΗΠΑ με τη μεσολάβηση του Ζαν Μονέ».
Σημειώνεται ότι η εφάπαξ καταβολή 2.556 ευρώ σε περίπου 25 χιλιάδες Εβραίους της Αλγερίας είναι επιπρόσθετη παροχή. Ήδη, από την 1η Ιανουαρίου 2016, οι Εβραίοι που έζησαν στην Αλγερία ανάμεσα στις 22 Ιουνίου 1940 και τις 8 Νοεμβρίου 1942 δικαιούνται ένα ετήσιο επίδομα των 3.600 shekels (περίπου 866 ευρώ), εάν έχουν πάρει την ισραηλινή ιθαγένεια (nationalite).
Ρεπορτάζ: Γιώργος Σαχίνης
Πηγή : neakriti.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου