Η ψυχολογία του δύστυχου θύματος

Στο κείμενο μας «Προ των πυλών του χάους» αναφέραμε πως η διάλυση της ΕΕ, την οποία εγκαινίασε η Μ. Βρετανία, είναι μάλλον δεδομένη – πολύ περισσότερο της Ευρωζώνης, η οποία είναι αδύνατον να διατηρηθεί χωρίς την πολιτική, δημοσιονομική και τραπεζική της ένωση που όμως κανένα κράτος δεν επιθυμεί. Θεωρήσαμε δε πως η ευθύνη της προβλεπόμενης διάλυσης ανήκει στη γερμανική κυβέρνηση – η οποία, διαπιστώνοντας μεταξύ άλλων πως δεν έχει πια πολλά να κερδίσει, θα είναι ίσως η πρώτη που θα εγκαταλείψει το καράβι που βουλιάζει.

Εκτός αυτού εκφράσαμε την άποψη πως οι Γερμανοί είναι ένας «διεστραμμένος» λαός από την ιστορία του, η οποία μοιάζει με ποινικό μητρώο, με πάρα πολύ χαμηλή ευφυΐα – κάτι που έχει τεκμηριωθεί στο παρελθόν, οπότε είναι καλύτερα να το διαβάσει κανείς προτού κρίνει (ανάλυση). Ένας από τους μεγαλύτερους άλλωστε συγγραφείς τους, ο Hermann Hesse, τους περιγράφει έμμεσα ως λύκους της στέπας – γράφοντας χαρακτηριστικά τα εξής:

«Από την άλλη πλευρά, ο λύκος αρκείται στη μοναξιά του. Δείχνει να δόντια του σε όποιον τον προσεγγίζει, υπερασπίζοντας σε κάθε ευκαιρία τα αρχέγονα ένστικτα του. Θεωρεί τον εαυτό του απαγκιστρωμένο από κοινωνικές συμβάσεις και πως πνευματικά είναι κάτι ανώτερο. Η άρνηση του να μοιραστεί τις σκέψεις και τα χαρίσματα του, τον κάνουν απόμακρο και συνάμα γοητευτικό«.

Περαιτέρω, τονίσαμε πως κατορθώνουν πάντοτε να υπερισχύουν των άλλων ευρωπαϊκών κρατών, επειδή είναι εξαιρετικά μεθοδικοί και πραγματιστές, ενώ παίρνουν αποφασιστικά τη μοίρα τους στα δικά τους χέρια – χωρίς να αφήνονται στον από μηχανής Θεό, στην τύχη ή στις αποφάσεις άλλων, όπως δυστυχώς συμβαίνει με εμάς τους Έλληνες. Προτιμούν δε πάντοτε το οδυνηρό τέλος, από την οδύνη δίχως τέλος – ενώ στα δισεπίλυτα προβλήματα συμπεριφέρονται συνήθως όπως ο Μ. Αλέξανδρος με το γόρδιο δεσμό. Επίσης τα παρακάτω:

«Φυσικά η Γερμανία έχει πλήρη επίγνωση των προβλημάτων της Ευρωζώνης που, μεταξύ άλλων, η ίδια προκάλεσε με την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα – την οποία υιοθέτησε με το ρεαλισμό που τη διακρίνει, αμέσως μετά την εισαγωγή του ευρώ. Με την πολιτική όμως αυτή βοηθήθηκε έμμεσα από τις άλλες χώρες να ανταπεξέλθει με το τεράστιο κόστος της προσάρτησης της πρώην Ανατολικής Γερμανίας – το οποίο υπολογίζεται στα 150 δις € ετήσια, για πάνω από δέκα χρόνια.

Παράλληλα κατάφερε να αποδεσμευθεί από την υποχρέωση καταβολής των πολεμικών επανορθώσεων, οι οποίες έπρεπε να πληρωθούν όταν της επετράπη η ένωση της, με αντάλλαγμα τη συγκατάθεση της στη συμμετοχή της στη νομισματική ένωση –όπου όμως επέβαλλε την εγκατάσταση της καρδιάς του κυκλοφοριακού συστήματος της Ευρωζώνης, της ΕΚΤ, σε δικό της έδαφος. Φυσικά δε γνώριζε καλύτερα από κάθε άλλον ότι, το ευρώ ήταν θνησιγενές, αφού δεν είχε προηγηθεί η πολιτική, δημοσιονομική και τραπεζική ένωση των χωρών-μελών του, όπως ήταν απολύτως αναγκαίο.

Τέλος, οι ιμπεριαλιστικές της διαθέσεις δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν, ειδικά μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Απλά άλλαξε τα όπλα της από στρατιωτικά σε οικονομικά, εκμεταλλευόμενη την αμυντική προστασία που της παρείχαν οι Η.Π.Α. στη διαμάχη τους με τη Σοβιετική Ένωση – λόγω της οποίας διατήρησε σχεδόν μηδενικές τις εξοπλιστικές της δαπάνες, χρησιμοποιώντας τα χρήματα (επίσης τα κλεμμένα) για την οικονομική της ισχύ«.

Ειδικά όσον αφορά την έκφραση «κλεμμένα», οφείλουμε να γνωρίζουμε πως το γερμανικό θαύμα οφείλεται κυρίως στα χρήματα, καθώς επίσης στα περιουσιακά στοιχεία έκλεψαν οι ναζί κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, από πάρα πολλούς λαούς, σύμφωνα με δικούς τους ιστορικούς (ανάλυση) – υπενθυμίζοντας τον ελληνικό χρυσό που δανείσθηκαν και τον οποίο ποτέ δεν μας επέστρεψαν.

Συνεχίζοντας, ορισμένοι αναγνώστες μας δεν συμφώνησαν με την άποψη μας, τονίζοντας πως ο λαός αυτός είναι ευφυής, αφού έχει να επιδείξει μία σειρά μουσικών, φιλοσόφων κοκ. – όπως φαίνεται από το σχόλιο που ακολουθεί:

«Οι Γερμανοί είναι ένας λαός χαμηλής ευφυΐας; Προφανώς ο αρθρογράφος ξέρει μόνο την ιστορία της μεταπολεμικής προπαγάνδας, όπως εκπέμπεται από τα ΜΜΕ των νικητών. Δεν ξεκίνησε από τον Γουτεμβέργιο η εξάπλωση του τυπωμένου βιβλίου; Δεν ξεκίνησε από τη Γερμανία το σημερινό παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα; Δεν ήταν Γερμανική πρωτοβουλία η Χανσεατική Ένωση; Δεν ξεκίνησε ο Λούθηρος της Γερμανίας το προτεσταντικό κίνημα που έδωσε στο χριστιανικό δόγμα την αναγκαία «τροποποίηση» αποδαιμονοποίησης των υλικών αγαθών; 

Να αναφέρουμε και τα μουσικά επιτεύγματα των Γερμανών; Τη γερμανική φιλοσοφία; Τη γερμανική λογοτεχνία; Τον Γκαίτε; Τον Σίλερ; Το Χέγκελ; Τον Φόιερμπαχ; Τον Βιτγκενστάιν; Τον Νίτσε; Τον Σοπενχάουερ; Άσε που οι Αγγλοσάξονες και οι Γερμανοί κατάγονται από το ίδιο Τευτονικό φύλλο. Αν είναι ηλίθιοι οι Γερμανοί, τότε είναι και οι Αγγλοσάξονες. Αν δε αναλύσουμε τους δύο παγκόσμιους πολέμους, σχετικά με το ποιός τους ξεκίνησε και ποιός φταίει για τα έκτροπα και τις καταστροφές, και πραγματικά ψάξουμε την ιστορία, πανεύκολα φαίνεται ότι οι υπαίτιοι δεν ήταν καθόλου οι Γερμανοί. Ψάξτε το προτού αγανακτήσετε με το τελευταίο, διότι η προπαγάνδα είναι σθεναρή, συνεχής και ανεξέλεγκτη εναντίον των Γερμανών εδώ και πάνω από εκατό χρόνια.»

Ανεξάρτητα τώρα από το ότι, οι Γερμανοί και οι Εβραίοι δεν είναι το ίδιο, με την έννοια πως οι τελευταίοι «ανακάλυψαν» το τραπεζικό σύστημα, καθώς επίσης πολλά άλλα, θα θέλαμε εν πρώτοις να σημειώσουμε πως ειδικά όσον αφορά τη μουσική, καθώς επίσης τη φιλοσοφία/λογοτεχνία, πρόκειται ξανά για «κλοπές» – της μεν πρώτης από την ιταλική, γαλλική και βυζαντινή μουσική, ενώ της δεύτερης από την Ελλάδα.

Κάτι ανάλογο ισχύει επίσης για το Δίκαιο που έχουν υιοθετήσει – το οποίο προέρχεται από το ρωμαϊκό. Όλα όσα έχουν επιτύχει λοιπόν οφείλονται σε «ανακαλύψεις» άλλων λαών, τις οποίες οι Γερμανοί εξέλιξαν με τη μεθοδικότητα που τους διακρίνει, τοποθετώντας τες μέσα σε οργανωμένα πλαίσια – κάτι που δεν είναι καθόλου κακό, αλλά απλά η πραγματικότητα, ενώ είναι απόλυτα σεβαστό.

Πραγματικότητα είναι επίσης το «Ολοκαύτωμα», μία θηριωδία μοναδική στην ανθρώπινη ιστορία με θύματα τους δύστυχους Εβραίους εκείνης της εποχής – υπενθυμίζοντας την ψυχολογία του θύματος από τους δεκάδες Εβραίους που επέστρεψαν μετά τον πόλεμο στη Γερμανία για να ζητήσουν συγνώμη από τους θύτες τους!

Ελπίζουμε να μην επικρατήσει και στη χώρα μας η αντίστοιχη ψυχολογία – σύμφωνα με την οποία το δύστυχο θύμα θαυμάζει τη δύναμη του θύτη, υποκλίνεται μπροστά του και υπομένει αδιαμαρτύρητα τα βασανιστήρια, στα οποία το υποβάλλει.

Τέλος υπενθυμίζουμε πως κανένας λαός στον πλανήτη δεν έχει αρνηθεί τους προγόνους του, όπως οι Γερμανοί τους ναζί – προσποιούμενοι πως πρόκειται για έναν άλλο λαό, όταν μέσα από χιλιάδες βιβλία, πολλά από τα οποία είναι γραμμένα από τους τότε Γερμανούς «αντιφρονούντες», μπορεί να διαπιστώσει κανείς την αλήθεια. Επίσης πως δεν είναι ότι πιο έξυπνο η υπενθύμιση από τους ίδιους τους Γερμανούς στους Ευρωπαίους των εγκλημάτων του 2ου ΠΠ – μέσω της εξαιρετικά αυταρχικής πολιτικής της σημερινής τους κυβέρνησης, ιδίως του κ. Σόιμπλε, στα πλαίσια της κρίσης χρέους.

Εν τούτοις, εμείς δεν αναφερθήκαμε στη «λογική» ευφυΐα των Γερμανών, αλλά στην πολιτική – ειδικά στην έλλειψη αλληλεγγύης και γενναιοδωρίας που τους διακρίνει, λόγω της οποίας δεν κατάφεραν ποτέ να δημιουργήσουν μία αυτοκρατορία, ενώ τελικά θα διαλύσουν τόσο την Ευρωζώνη, όσο και την ΕΕ. Ορισμένοι βέβαια μας κατηγόρησαν ότι δεν τους σεβόμαστε ως δανειστές – ισχυριζόμενοι πως έπρεπε να εκτιμάμε τα δανεικά που μας έδωσαν και τα οποία υπολογίζονται στο 30% των συνολικών (κάπου στα 90 δις €).

Εν προκειμένω, αφενός μεν δεν τα έδωσαν σε εμάς αλλά στις τράπεζες τους (εξαπατώντας τους φορολογουμένους Πολίτες τους ουσιαστικά), αφετέρου έχουν λάβει πολλαπλάσια ανταλλάγματα – μεταξύ των οποίων την εθνική μας κυριαρχία, καθώς επίσης τα δημόσια και ιδιωτικά μας περιουσιακά στοιχεία, από αυτούς που υπέγραψαν το PSI.

Εκτός αυτού, τα κέρδη που αποκομίζουν από την ευρωπαϊκή κρίση χρέους που οι ίδιοι προκάλεσαν μέσω της Ελλάδας, αρνούμενοι τότε να στηρίξουν την κυβέρνηση με τα 20 δις € περίπου που απαιτούνταν, είναι κατά πολύ μεγαλύτερα από το σύνολο του χρέους μας – δηλαδή, περίπου 300 δις € ετησίως από τα εμπορικά τους πλεονάσματα λόγω της υποτίμησης του ευρώ, αρκετά δις € από τη μείωση των επιτοκίων δανεισμού τους κοκ.

Τέλος, όταν ο δανεισμός τους μας έχει κοστίσει πάνω από 1 τρις €, προκαλώντας μας ταυτόχρονα μία καταστροφή άνευ προηγουμένου, όπως φαίνεται από το γράφημα συναδέλφου που ακολουθεί, εμείς ασφαλώς δεν έχουμε λόγο να τους σεβόμαστε – εκτός εάν υιοθετήσουμε την ψυχολογία του δύστυχου θύματος, την οποία περιγράψαμε προηγουμένως.

Κλείνοντας, για την «ηθική του θύτη» δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω, αφού όλοι γνωρίζουν τις απάτες της Deutsche Bank που οι ίδιοι οι Γερμανοί χαρακτηρίζουν ως εγκληματική συμμορία, τις δωροδοκίες της Siemens, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος (ανάλυση) κοκ. – ενώ για τη «γεωπολιτική ανοησία» τους, η οποία απειλεί να διαλύσει την Ευρώπη, παραπέμπω στο κείμενο ενός εξειδικευμένου στρατηγικού αναλυτή, για όσους ελπίζουμε να έχουν την υπομονή να το διαβάσουν (κείμενο: Γερμανία, ο χρήσιμος ηλίθιος της γεωπολιτικής»).

Άρης Οικονόμου

Πηγή : http://www.analyst.gr