Χώρα Καταπατημένων Δικαιωμάτων

Γράφει ο Γιάννης Λαζάρου

Έχει η Ελλάδα ανθρωπιστική κρίση;

Αποδέχεται η ελληνική συγκυβέρνηση ότι οι Έλληνες βρίσκονται στα πρόθυρα πλήρους ένδειας;

Είναι η Ελλάδα η πρώτη χώρα εν καιρώ ειρήνης ή πολέμου που δεν καλύπτει τους πολίτες της με ιατρική περίθαλψη αν αυτοί είναι ανασφάλιστοι, αλλά και ασφαλισμένοι να είναι έχει δικαίωμα να τους στερήσει ακόμα και την ζωή;

Σε όλα η απάντηση είναι ΝΑΙ.

Η ελληνική συγκυβέρνηση και όλες οι προηγούμενες πριν από την σημερινή, έχουν αποδεχθεί ότι οι Έλληνες είναι σε κατάσταση πολέμου και έχει βάλει συνειδητά το κέρδος των εντόπιων, διεθνών και Ευρωπαίων τοκογλύφων πάνω από τις ζωές των πολιτών.

Μπορεί κανείς από τους κυβερνώντες από το 2010 και μετά να μην έχει παραδεχθεί ότι έχει σκάψει τον τάφο όλων των Ελλήνων, αλλά κάποιες αποφάσεις οι οποίες έχει βάλει σε ισχύ αποδεικνύουν πως ό,τι έκαναν μέσω υπογραφής Μνημονίων το έκαναν εν πλήρη συνειδήση.

Όταν τον Σεπτέμβριο ο νέος Ευρωπαίος Επίτροπος Κατάινεν απαντούσε σε ερώτηση ευρωβουλευτών αναφορικά με την υποβάθμιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ελλήνων στο πλαίσιο των υποχρεώσεών της βάση του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, ο Φινλανδός Κατάινεν είπε την όλη αλήθεια.

Από την στιγμή που η Ελλάδα υπέγραψε Μνημόνια, τότε τα όποια αποτελέσματα φέρουν αυτά τα συμβόλαια εναντίον των δικαιωμάτων των Ελλήνων, δεν εμπίπτουν στο Δίκαιο της Ε.Ε και των Ηνωμένων Εθνών.

Με απλά λόγια, με τα υπογεγραμμένα Μνημόνια οι Έλληνες πολίτες δεν έχουν κανένα δικαίωμα ζωής, αξιοπρέπειας, περιουσίας και κανένα δικαστήριο δεν πρόκειται να δεχθεί να τους δικαιώσει.

Ποιες είναι οι κινήσεις , λοιπόν, που αποδεικνύουν ότι οι φιλοευρωπαϊκές κυβερνήσεις της χώρας ξέρουν ότι βάζουν την ζωή του Έλληνα στο τσιγκέλι;

Τα επιδόματα και οι τροπολογίες που περνάνε από την Βουλή δήθεν ως φιλολαϊκή πολιτική.

Το επίδομα εγγυημένου εισοδήματος (επίδομα φτώχειας) δεν είναι κάτι που ήρθε ξαφνικά ως ιδέα στην συγκυβέρνηση.

Η κυβέρνηση υπογράφοντας το Μνημόνιο με τους δανειστές αποδέχθηκε ότι οι Έλληνες από εκείνη την στιγμή και μετά είναι στο έλεος της μοίρας τους.

Η Ε.Ε γνωρίζοντας ότι ο λαός μέσα σε τρία χρόνια από την υπογραφή του Μνημονίου θα είναι σε ένδεια είχαν βάλει ήδη μπροστά το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.

Επίσης γνωρίζοντας ότι οι Έλληνες δεν πρόκειται ποτέ να ξαναβρούν εργασία, έβαλαν μπροστά τα επιχορηγούμενα προγράμματα απασχόλησης (5μηνα), κοινωνικό μέρισμα και επιδόματα ενίσχυσης που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να διαιωνίζουν το πρόβλημα των Ελλήνων και από την άλλη μεριά να φαίνεται ότι το πρόβλημά τους όπου να’ ναι τελειώνει.

Γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις αφού αποδέχθηκαν ότι οι Έλληνες δεν θα έχουν ίσα δικαιώματα με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους πολίτες, έκαναν νόμους του Κράτους και της Ελληνικής Δικαιοσύνης τους νόμους της Ε.Ε με συνοπτικές διαδικασίες;

Από τη μια μεριά εσύ ως πολίτης απαιτείς από την Ελληνική Δικαιοσύνη να εφαρμοστεί το Ελληνικό Σύνταγμα και η Ελληνική Δικαιοσύνη αλλά μετά την υπογραφή των Μνημονίων η αλήθεια είναι μία:

Δεν υπάρχει Δικαίωμα Δικαιοσύνης στον Έλληνα πολίτη ακόμη κι αν ζητήσει την ίδια μεταχείριση από το Ευρωπαϊκό και Διεθνές δίκαιο όπως ένας Άγγλος, Γερμανός, Ιρλανδός κ.ο.κ. 

Πώς όλοι οι φιλοευρωπαϊστές και υπέρμαχοι της πολιτικής της Ε.Ε που αποκαλούνται Έλληνες πολιτικοί κάθονται και συζητάνε για ίσα δικαιώματα μεταξύ των πολιτών της Ε.Ε από την στιγμή που έχουν αποδεχθεί ότι η ίδια η Ε.Ε πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων 10 εκατ. πολιτών για ένα Μνημόνιο που υπεγράφη ούτε καν από εκλεγμένους πολιτικούς;

Επίσης, μετά την αλήθεια που είπε ο Κατάινεν μπαίνουν ερωτήματα για την στάση της αριστερής πτέρυγας του Κοινοβουλίου.

Πώς ο αρχηγός του Σύριζα συζητάει ακόμη με την Ε.Ε μιλώντας για επαναδιαπραγμάτευση του χρέους από την στιγμή που ξέρει ότι οι υπογραφές του Μνημονίου θα είναι σε ισχύ μέχρις ότου όλες οι μεταρρυθμίσεις που ζητούν οι εταίροι πρέπει να εκτελεστούν;

Επίσης, δεν είναι καθόλου τυχαίος ο στομφώδης λόγος της Αλέκας Παπαρήγα ανήμερα της ψήφου εμπιστοσύνης της κυβέρνησης ο οποίος στόχευσε σε ένα μόνο σημείο: Δεν υπάρχει ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα επειδή υπάρχουν μόνο 20.000 άστεγοι στην χώρα.

Ξέρουν πολύ καλά όλοι τους ότι αν ξύσουν το τραύμα της ελληνικής ανθρωπιστικής κρίσης και την καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών τα πράγματα για όλους τους δεν θα είναι καλά.

Διότι ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Ε.Ε είναι εγκεκριμένος από τα Ηνωμένα Έθνη.

Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και αν πεθάνουν 1.000.000 Έλληνες τα Η.Ε δεν μπορούν να επέμβουν επειδή οι Έλληνες βάση Μνημονίων, που θα έχουν ισχύ όσο θα υπάρχουν τα χρέη της χώρας (εφαρμογή μεταρρυθμίσεων μέχρι τέλους θέλουν οι εταίροι), δεν έχουν ανθρώπινα δικαιώματα.

Το γελοίο του πράγματος είναι όταν Έλληνες ευρωβουλευτές ζητούν την απονομή δικαιοσύνης των Ελλήνων θυμάτων του Γ’ Ράιχ.

Εδώ δεν έχουν δικαίωμα οι ζωντανοί, θα έχουν δικαίωμα οι νεκροί;!

Από την στιγμή που τα Μνημόνια μπήκαν σε εφαρμογή ό,τι νόμο θέλει η κυβέρνηση να περάσει θα περάσει ως συνταγματικός και νόμιμος, εφόσον το ευρωπαϊκό δίκαιο είναι σε ισχύ χωρίς όμως δικαίωμα αντίκρουσης από τους πολίτες.

Μας κρατάνε ως λαό με τις υπογραφές Μνημονίων, ευρωπαϊκών συμβάσεων και χωρίς το δικαίωμα να επικαλεστούμε τον Χάρτη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Οι Έλληνες είναι πολίτες χωρίς θεμελιώδη δικαίωματα.

Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον κράτος.

Από την στιγμή που έχει στερηθεί νόμιμα το δικαίωμα αντίκρουσης, διεκδίκησης των κεκτημένων, υπεράσπισης της ζωής και της υγείας των πολιτών έχουν πέσει ήδη τα σύνορα.

Δεν νοείται κράτος λοιπόν χωρίς πολίτες και μάλιστα απροστάτευτους από την δικαιοσύνη, Ελληνική, Ευρωπαϊκή και Διεθνή.

Εκτός κι αν ο νόμιμα αδικημένος Έλληνας αναγκαστεί να εφαρμόσει τον ηθικό άγραφο και θεμελιώδη νόμο της αυτοδικίας υπερασπιζόμενος τα σύνορα της ζωής του και κατ' επέκταση τα σύνορα της πατρίδας του.

Πηγή : "Στον Τοίχο"