Ψυχολογικές επιχειρήσεις: Ο άγνωστος πόλεμος κατά της Ελλάδας;

(Αναδημοσίευση παλαιότερων άρθρων)  

 

Του Αλέξανδρου Μερκούριου

Αυτοί που ξέρουν, λένε ότι η πιο αποτελεσματική μορφή πολέμου είναι οι ψυχολογικές επιχειρήσεις. Δηλαδή το να διαλύσεις τα νεύρα και την ψυχολογία του αντίπαλου και να τον καταστήσεις ανίκανο να αντισταθεί, χωρίς να ρίξεις ούτε μια σφαίρα. Γι αυτό και οι καλύτεροι αξιωματικοί περνούν τη λεγόμενη Σχολή Ανορθοδόξου Πολέμου.


Στον (οικονομικό, αλλά όχι μόνο) πόλεμο που υφίσταται εδώ και σχεδόν δύο χρόνια η Ελλάδα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ψυχολογικές επιχειρήσεις έχουν την τιμητική τους. Εκατομμύρια τόνοι μελάνης, δισεκατομμύρια σελίδες χαρτί εφημερίδων και περιοδικών, και εκατοντάδες χιλιάδες ώρες ανταποκρίσεων και air time καναλιών ρίχτηκαν στη μάχη για να αποσταθεροποιήσουν τους Έλληνες.

Γιατί, θα ρωτήσετε;

Είναι τόσο δυσάρεστα  αυτά που συμβαίνουν και θα συμβούν (έχουμε ακόμη) που πραγματικά χρειάζεται η πλήρης αποσταθεροποίηση του ψυχικού  δυναμικού ενός λαού για να περάσουν. Να περάσουν αναίμακτα, δηλαδή, μια και αυτό είναι που επί της ουσίας επιχειρείται. Έτσι, ενώ στην μία πλευρά έχουμε το οικονομικό πείραμα της πτώχευσης μιας χώρας μέσα σε ένα οικονομικό σύστημα (ευρωζώνη) που πρέπει να βγει αλώβητο, από την άλλη έχουμε τη διαχείριση ενός λαού που θα φαλιρίσει, αλλά δεν θα πρέπει να αντιδράσει…

Κι όπως φαίνεται, αυτοί που σχεδίασαν τον ψυχολογικό πόλεμο κατά της Ελλάδας, έχουν πετύχει. Αρκετά, τουλάχιστον. Στην Γαλλία, πριν τέσσερα χρόνια, η αύξηση του ορίου  συνταξιοδότησης κατά μερικούς μήνες, στάθηκε αφορμή να καίγεται το Παρίσι για αρκετές ημέρες. Εδώ, δυστυχώς, η πρωτεύουσα καίγεται (και σίγουρα  όχι από αγνούς διαδηλωτές) ώστε να πεισθούν οι Έλληνες να δεχθούν  όχι μόνο τις  δεκαπλάσιας βαρύτητας  αλλαγές στο ασφαλιστικό τους, αλλά και την περικοπή των συντάξεων, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την απάνθρωπη φορολόγηση, το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας, την εξομοίωση της Ελλάδας  με χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, την εξανέμιση της άξιας των  ακινήτων και των προσωπικών περιουσιών, και πολλά άλλα. 

Μην έχετε αυταπάτες. Αυτοί που μελέτησαν το σχέδιο ήξεραν τι έκαναν. Κατάλαβαν την  κόπωση του ελληνικού λαού. Μετά από δεκαετίες πολέμων (Βαλκανικοί, Διχασμός, Μικρασία, δύο παγκόσμιοι, ένας εμφύλιος κι ένα Κυπριακό) οι Έλληνες κουράστηκαν. Βάλτε λίγο κι ότι έβγαλαν μερικά χρήματα στην πάντα κι έμαθαν να κλέβουν και λιγάκι. Κάπου εκεί άρχισαν να πιστεύουν ότι υπάρχει καλύτερη ζωή από τους αγώνες και τις ιδέες. Μια ζωή με εξοχικά και γερμανικά αυτοκίνητα.

Έτσι, όταν ήρθε  η ώρα των Ιμίων, οι περισσότεροι  Έλληνες προτίμησαν να προστατεύσουν τον νέο πολιτισμό τους. Και επέλεξαν τις ευχαριστίες του Σημίτη προς τους Αμερικανούς για την «ισοπαλία» στο Αιγαίο, παρά το να πάρουν τα όπλα. Ίσως να είχαν και δίκιο για την συγκεκριμένη περίσταση, όμως…

Σήμερα, που διακυβεύονται  πολλά περισσότερα από δυο  βραχονησίδες, οι Έλληνες είναι πολύ πιο κουρασμένοι, πολύ πιο καλομαθημένοι, και πολύ πιο ανήμποροι. Πως;

Οι τόνοι μελάνης  και οι ώρες των ανταποκρίσεων, που  είναι και το «υλικό» του ψυχολογικού  πολέμου, δεν τους αφήνουν να κοιμηθούν  εδώ και μήνες. Το σχέδιο μάλιστα  είναι τόσο καλά στημένο που κάθε Σαββατοκύριακο «παίζεται» και ένα  κορυφαίο διακύβευμα: Χρεωκοπία, πτώχευση, νέο μνημόνιο, νέο δάνειο, νέο  Γιούρογκρουπ. Και δώστου να αναβάλουν τις συσκέψεις και τις διαβουλεύσεις οι αρχηγοί λες και «πρέπει» σώνει και καλά να μένει όλος ο λαός ξύπνιος περιμένοντας… Γιατί;


Μα, οι περισσότεροι θα γνωρίζετε ότι η στέρηση  ύπνου και ανάπαυσης είναι  το πρώτο μαρτύριο που επιβάλλεται  σε έναν βασανιζόμενο που πρέπει να λυγίσει. Μην θεωρήσετε τυχαίο ότι τα ψυχιατρεία και οι κλινικές έχουν γεμίσει Έλληνες που δεν είχαν στο παρελθόν κανένα πρόβλημα. Κάπως έτσι, κι ενώ ο ορίζοντας είναι μαύρος, οι περισσότεροι λένε «ναι», ας τελειώνουμε, ελπίζοντας ότι στο βάθος η επόμενη μέρα θα είναι καλύτερη. Περίπου όπως κι ο βασανιζόμενος ελπίζει ότι ο βασανιστής θα τον αφήσει να κοιμηθεί… τον ύπνο του δικαίου.

---------------------------------------------------------------------

Το δεύτερο συνοδευτικό άρθρο αναφέρετε στην ομιλία του Tomas Schuman, σχετικά με την ανάλυση των ψυχολογικών επιχειρήσεων.

Στρατηγικός Ψυχολογικός Πόλεμος / Ψυχολογικές Επιχειρήσεις και Υπονόμευση

Εγχειρίδιο Ψυχολογικών Επιχειρήσεων


Ψυχολογικές Επιχειρήσεις & Υπονόμευση

“Η υπονόμευση, είναι ο όρος που περιγράφει τις δραστηριότητες που χρησιμοποιούμε για να καταστρέψουμε πράγματα όπως η πίστη, η θρησκεία, το οικονομικό και πολιτικό σύστημα μιας χώρας και συνήθως στο μυαλό μας είναι συνδεδεμένος με την κατασκοπεία και άλλα ρομαντικά πράγματα όπως η ανατίναξη γεφυρών, ο εκτροχιασμός τρένων και άλλες θεαματικές Χολιγουντιανές ενέργειες…

[...] Το μεγαλύτερο λάθος ή καλύτερα η λανθασμένη αντίληψη είναι το γεγονός ότι όποτε μιλάμε για την KGB, για κάποιον περίεργο λόγο από τους παραγωγούς ταινιών του Χόλιγουντ, μέχρι τους διδάκτορες της πολιτικής επιστήμης, και τους εντός εισαγωγικών “ειδικούς” επί των σοβιετικών θεμάτων ή “Κρεμλινολόγους” όπως αυτοαποκαλούνται, όλοι τους νομίζουν ότι η δραστηριότητα της KGB περιορίζεται στην κλοπή των σχεδίων κάποιου υπερηχητικού αεροσκάφους, την παράδοση τους στους σοβιετικούς και την πώληση τους στην σοβιετική στρατιωτική βιομηχανία.

Αυτό όμως είναι μόνο μέρος της αλήθειας….”

Ο Yuri Bezmenov (alias Tomas Schuman), ένας πρώην σοβιετικός υπονομευτής της KGB, εξηγεί λεπτομερώς τις τεχνικές που χρησιμοποιεί η KGB για να υπονομεύσει και να καταλάβει στρατιωτικά χώρες-στόχους σε μια διάλεξη του στο Los Angeles το 1983.

Ο Yuri Bezmenov ήταν προπαγανδιστής της KGB, στον οποίο ανατέθηκε αποστολή στην Ινδία, η οποία παραδόθηκε στους δυτικούς το 1970. [...]

Ο Yuri Bezmenov αυτομόλησε στην Αμερική και προφανώς τώρα εργάζεται υπηρετώντας την Αμερικανική προπαγάνδα, πράγμα που είναι εμφανές στη διάλεξη του.

Οι μέθοδοι όμως που περιγράφει, είναι πραγματικές και χρησιμοποιούνται με τον τρόπο που περιγράφονται στη διάλεξη. Οι μέθοδοι αυτές αναφέρονται στα αμερικανικά στρατιωτικά εγχειρίδια ψυχολογικού πολέμου.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ 0:00

“Η υπονόμευση, είναι ο όρος  που χρησιμoποιούμε για να περιγράψουμε τις δραστηριότητες που χρησιμοποιούμε για να καταστρέψουμε πράγματα όπως η πίστη, η θρησκεία, το οικονομικό και πολιτικό σύστημα μιας χώρας-στόχου”

ΜΥΘΟΙ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ 

Το μεγαλύτερο λάθος , καλύτερα, η λανθασμένη αντίληψη είναι το γεγονός ότι όποτε μιλάμε για την KGB, για κάποιον περίεργο λόγο, από τους παραγωγούς ταινιών του Χόλιγουντ, μέχρι τους διδάκτορες της πολιτικής επιστήμης και τους  ”ειδικούς” επί των σοβιετικών θεμάτων ή “Κρεμλινολόγους”, όπως αυτοαποκαλούνται, όλοι τους νομίζουν ότι η δραστηριότητα της KGB περιορίζεται στην κλοπή των σχεδίων κάποιου υπερηχητικού αεροσκάφους, την παράδοσή τους στους σοβιετικούς και την πώληση τους στην σοβιετική στρατιωτική βιομηχανία. Αυτό όμως είναι μόνο μέρος της αλήθειας.

Αν πάρουμε ολόκληρο τον προϋπολογισμό σε χρήμα και ανθρώπινο δυναμικό που η KGB δαπανά εκτός συνόρων της Σοβιετικής Ένωσης, θα ανακαλύψουμε (χωρίς φυσικά να υπάρχουν επίσημα στατιστικά στοιχεία) ότι η κατασκοπεία, αυτή καθ’ αυτή, λαμβάνει μόνο το 15% των χρημάτων, χρόνου και ανθρώπινου δυναμικού της δραστηριότητας της KGB.

Το υπόλοιπο 85% των πόρων δαπανάται στην υπονόμευση.

Και σε αντίθεση με όσα γράφουν τα λεξικά Αγγλικής, ο όρος υπονόμευση για την KGB σημαίνει “επιθετικές καταστρεπτικές δραστηριότητες”, που σαν σκοπό έχουν

να καταστρέψουν τη χώρα, έθνος ή γεωγραφική περιοχή του εχθρού.

  Άρα δεν υπάρχει ρομαντισμός εδώ. Καθόλου. Ούτε ανατίναξη γεφυρών, ούτε μικροφίλμ μέσα σε κουτάκια Κόκα-Κόλας, ούτε τίποτα παρόμοιο. Καμία ανοησία τύπου James Bond.Όχι.Ο υπονομευτής είναι ο φοιτητής που έρχεται στα πλαίσια ανταλλαγής φοιτητών, ο ηθοποιός, ο καλλιτέχνης, ένας δημοσιογράφος σαν κι εμένα όπως ήμουν δέκα χρόνια πριν.

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Η ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ   (0:11:29)

Η Ιαπωνική και Κινεζική πολεμική τεχνη του Τζούντο μας διδάσκουν ότι (0:11:29) πρέπει πρώτα να αποφύγουμε το χτύπημα και μετά να του πιάσουμε το χέρι και να τον ωθήσουμε προς την ίδια κατεύθυνση μέχρι να συγκρουστεί με τον τοίχο. Όπως βλέπετε, η χώρα-στόχος, προφανώς κάνει κάτι λάθος. Αν είναι μια ελεύθερη δημοκρατική χώρα, υπάρχουν πολλές διαφορετικές κινήσεις μέσα στην κοινωνία προφανώς μέσα σε μια κοινωνία υπάρχουν και άνθρωποι που είναι αντιθετοι με την ίδια την κοινωνία, απλοί εγκληματίες, ιδεολόγοι αντιθετοι με την κρατική πολιτικη και απλά ψυχωτικά άτομα που αντιτίθενται σε οτιδήποτε και τέλος μια μικρή ομάδα από πράκτορες ενός άλλου έθνους που αγοράστηκαν, υπονομεύτηκαν και στρατολογήθηκαν.

Τη στιγμή που όλες αυτές οι κινήσεις θα καθοδηγηθούν προς την ίδια κατεύθυνση (0:12:32) είναι η ώρα να “πιάσουμε” την κίνηση αυτή και να την ωθήσουμε προς την ίδια κατεύθυνση, μέχρι η κίνηση να οδηγήσει την κοινωνία σε κατάρρευση.

Σε κρίση.
Όμοια με την πολεμική τέχνη.

Δεν σταματάμε έναν εχθρό.

Τον βοηθάμε να πάει προς την κατεύθυνση που εμείς θέλουμε.

Λοιπόν. Στο στάδιο του “εκφυλισμού”, δημιουργούνται τάσεις στην κοινωνία, σε κατεύθυνση αντίθετη με τα βασικά ήθη και αξίες της κοινωνίας.

Η εκμετάλλευση και η κεφαλαιοποίηση αυτών των  τάσεων είναι ο στόχος του υπονομευτή.

Η θρησκεία, η εκπαίδευση, η κοινωνική ζωή, η πολιτική εξουσία, οι εργασιακές σχέσεις και τέλος τα σώματα ασφαλείας είναι το πεδίο εφαρμογής της υπονόμευσης

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ (0:07:23)

“Η υψηλότερη τέχνη του πολέμου είναι να μην πολεμάς καθόλου !

Αλλά, αντίθετα, να υπονομεύσεις οτιδήποτε έχει αξία στην χώρα του εχθρού σου, ώστε η αντιληψη της πραγματικότητας στο μυαλό του εχθρού σου να διαστρεβλωθεί σε τέτοιο βαθμό που να μην σε θεωρεί καν εχθρό.” Και αντίθετα να πιστέψει ότι το δικό σου σύστημα, ο δικός σου πολιτισμός και τα δικά σου ήθη αποτελούν εναλλακτικές, που όχι μόνο δεν τις απεχθάνεται, αλλά τις επιθυμεί και τις προτιμά από το να πεθάνει για τις δικές του. Αυτός είναι ο τελικός στόχος της υπονόμευσης και μέχρι εδώ μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα. Αυτό είναι στην πραγματικότητα η υπονόμευση.

Όπως είδατε, δεν είπα ούτε λέξη για ανατίναξη γεφυρών, ούτως ή άλλως οι γέφυρες δε θα προστατεύσουν τον εχθρό.

Πως επιτυγχάνονται όλα αυτά;

 Που οδηγούν;

ΤΑ ΠΕΔΙΑ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ (0:13:42)

Οι περιοχές όπου διαμορφώνεται η κοινή γνώμη είναι

η θρησκεία,

το εκπαιδευτικό σύστημα,

η κοινωνική ζωή,

η δημόσια διοίκηση,

τα σώματα ασφαλείας και φυσικά

οι σχέσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων,

η οικονομία.

Αυτά είναι τα πεδία δράσης.

Στη θρησκεία σημαίνει καταστροφή, αλλοίωση, αντικατάσταση με διάφορα σεξιστικά δόγματα, που διασπούν την προσοχή των ανθρώπων.

Δεν έχει σημασία αν είναι ανόητα ή αφελή, το σημαντικό είναι το κύριο θρησκευτικό δόγμα να διαβρωθεί σιγά-σιγά και να διαχωριστεί από την ανώτερη αποστολή της θρησκείας, που είναι να φέρει τους ανθρώπους κοντά στο Θεό.

Εκπαίδευση.

Αποπροσανατολισμός, ώστε οι μαθητές να μην μάθουν οτιδήποτε εποικοδομητικό πραγματικό, αποτελεσματικό.

Αντί για μαθηματικά, φυσική, χημεία και ξένες γλώσσες, μάθετέ τους για αστικό πόλεμο, φυσικές τροφές, οικιακή οικονομία, σεξουαλικότητα, οτιδήποτε αρκεί να σε απομακρύνει από τα σημαντικά. Μια τέτοια ομάδα είναι τα μέσα ενημέρωσης.

Κοινωνική ζωή.

Αντικατάσταση των παραδοσιακών ιδρυμάτων με ψεύτικους οργανισμούς, πάρτε την υπευθυνότητα των ατόμων και αντικαταστήστε τις σχέσεις μεταξύ ατόμων, ομάδων και της κοινωνίας με τεχνητά “δημοκρατικά” σώματα. Αντί για λειτουργικές σχέσεις μεταξύ των ατόμων της κοινωνίας, εγκαταστήστε ιδρύματα κοινωνικής εργασίας, μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, που εργάζονται και πληρώνονται από ποιον;

Την κοινωνία;

Όχι.

Οι κοινωνικοί λειτουργοί δεν ενδιαφέρονται για εσάς ή την οικογένεια σας, ούτε για την κοινωνία, ενδιαφέρονται για τον μισθό τους από την κυβέρνηση. Το αποτέλεσμα της προσφοράς τους, δεν έχει σημασία, μπορούν να σκαρφιστούν οτιδήποτε για να πείσουν την κυβέρνηση ότι είναι χρήσιμοι για την κοινωνία.

Πολιτική εξουσία.

Ο φυσικός φορέας πολιτικής εξουσίας που, παραδοσιακά, είτε εκλέγεται από το λαό, είτε διορίζεται από τους εκλεγμένους από το λαό άρχοντες, σταδιακά αντικαθίσταται από τεχνητά σώματα, ομάδες μη εκλεγμένων, που μπορεί να μην αρέσουν σε κανέναν και παρ’ όλα αυτά υπάρχουν.

(0:17:54) Πολιτική εξουσία.

Η πολιτική εξουσία διαβρώνεται σταδιακά από ανθρώπους που δεν έχουν ούτε τα προσόντα ούτε την εξουσιοδότηση για τέτοια εξουσία.

Και όμως έχουν αυτήν την εξουσία

Εργοδοτικές σχέσεις.

Σε αυτό το στάδιο των 15~20 χρόνων, καταστρέφουμε τις παραδοσιακά θεσπισμένες σχέσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων.

ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ, ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ  (0:12:31) 

Αν είναι μια ελεύθερη δημοκρατική χώρα, υπάρχουν πολλές διαφορετικές κινήσεις μέσα στην κοινωνία, προφανώς μέσα σε μια κοινωνία υπάρχουν και άνθρωποι που είναι αντίθετοι με την ίδια την κοινωνία, απλοί εγκληματίες, ιδεολόγοι αντίθετοι με την κρατική πολιτική και απλά ψυχωτικά άτομα, που αντιτίθενται σε οτιδήποτε και, τέλος, μια μικρή ομάδα από πράκτορες ενός άλλου έθνους που αγοράστηκαν, υπονομεύτηκαν και στρατολογήθηκαν.

(0:16:36) Μια τέτοια ομάδα είναι τα μέσα ενημέρωσης.

Ποιος τους ψήφισε;

Πώς γίνεται να έχουν τόση δύναμη, που επηρεάζουν το μυαλό σας, που να βιάζουν το μυαλό σας, ποιος τους εξέλεξε;

Από που αντλούν το θράσος να σας υποδεικνύουν τι είναι σωστό και τι όχι για τον εκλεγμένο από εσάς κυβερνήτη;

Ποιος τους έδωσε την εξουσία;

Ο Spyro Arniew, τον οποίον μισεί η αριστερά, τους αποκαλούσε “ένα μάτσο απατεώνες” και αυτό ακριβώς είναι. Νομίζουν ότι ξέρουν, αλλά δεν ξέρουν.

Το επίπεδο μετριότητας σε μια μεγάλη δομή όπως οι New York Times ή η κρατική τηλεόραση,

δεν απαιτεί να είσαι άριστος δημοσιογράφος. Θα πρέπει να είσαι μέτριος δημοσιογράφος για να επιβιώσεις. Δεν υπάρχει πια ανταγωνισμός, έτσι μπορείς να διατηρήσεις το καλό εισόδημα των εκατό χιλιάδων δολαρίων. Αυτό είναι. Άσχετα με το αν είσαι καλύτερος ή χειρότερος.

Αρκεί να χαμογελάς στην κάμερα και να κάνεις τη δουλειά σου.

ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ  (0:05:44)  

Ο πρώτος άνθρωπος που διαμόρφωσε τις τακτικές της υπονόμευσης ήταν ο Κινέζος στρατηγός και φιλόσοφος Σουν Τζού.

Διετέλεσε συμβουλος του αυτοκρατορικού στρατού στην αρχαία Κίνα.

Και είπε ότι για την κατάληψη του εχθρού,

ο πιο αντιπαραγωγικός, βάρβαρος τρόπος είναι ο πόλεμος στο πεδίο της μάχης.

Και ότι είναι ανόητο να διεξάγει κάποιος  πόλεμο για να επιβάλει  την κρατική του πολιτική.

Βασικά αποτελείται από τέσσερα χρονικά βήματα.

ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΟΥ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΥ  (0:08:48) 

 Η πρώτη φάση της υπονόμευσης είναι το στάδιο που ονομάζεται “εκφυλισμός” και απαιτούνται 15 με 20 χρονια για να εκφυλίσεις μια κοινωνία.

Γιατί 15 με 20 χρόνια;

Γιατί αυτό είναι το απαιτούμενο χρονικό διάστημα για να εκπαιδεύσεις μία γενιά μαθητών ή παιδιών για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο διαμορφώνεται η ιδεολογία του, η αντίληψή του για τον κόσμο και η προσωπικότητά του.

Ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο.

Η διαδικασία παίρνει 15 με 20 χρόνια.

Επιτυγχάνεται με διάφορους τρόπους, με μεθόδους προπαγάνδας, με άμεση επαφή, δεν έχει σημασία. Θα περιγράψω τις μεθόδους αργότερα.

ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ (0:32:00) 

Επόμενο βήμα:  ”Αποσταθεροποίηση”.

Πάλι αυτή η λέξη σημαίνει ακριβώς ότι σημαίνει.

Να αποσταθεροποιήσεις όλες τις σχέσεις, όλα τα ιδρύματα και τους οργανισμούς στη χώρα του εχθρού σου.

Πως το επιτυγχάνεις αυτό;

Δε χρειάζεται να στείλεις ένα σύνταγμα πρακτόρων να ανατινάξουν γέφυρες.

Όχι.

Αφήνεις τον εχθρό να το κάνει μόνος του.

Το πεδίο εφαρμογής είναι πάλι το ίδιο, με μόνη διαφορά ότι στο στάδιο του εκφυλισμού οι ενέργειες των πρακτόρων δεν γίνονται αντιληπτές.

0:34:08   Στο στάδιο της αποσταθεροποίησης, έχουμε ριζοσπαστικοποίηση.

Στο στάδιο αυτό, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε τίποτα, ακόμα και ανάμεσα στα μέλη της ίδιας οικογένειας. Ο άντρας και η γυναίκα, δεν μπορούν να συμφωνήσουν τι είναι προτιμότερο

π.χ. Ο σύζυγος θέλει τα παιδιά να τρωνε στο τραπέζι και η σύζυγος θέλει να τρωνε όπου νάναι και να γεμίζουν τον τόπο ψίχουλα.

Δεν μπορούν να συμφωνήσουν, αν δεν μαλώσουν.

Είναι αδύνατο να επιτευχθεί ένας δημιουργικός συμβιβασμός μεταξύ γειτόνων.

Θα πει π.χ. ο ένας “δε θέλω να κάνεις δουλειές την ώρα αυτή, γιατί την ώρα αυτή βγάζω το σκύλο μου βόλτα και ο θόρυβος τον εκνευρίζει”.

Δεν μπορούν να τα βρουν.

Θα πρέπει να πάνε στα δικαστήρια.

Ριζοσπαστικοποίηση των ανθρωπίνων σχέσεων.

Όχι συμβιβασμοί.

Πόλεμος, πόλεμος, πόλεμος.

Οι φυσιολογικά εγκαθιδρυμένες σχέσεις μεταξύ των μελών της κοινωνίας, αποσταθεροποιούνται.

Οι σχέσεις μεταξύ δασκάλων και μαθητών στα σχολεία και τα κολέγια.

Καυγάς.

Οι σχέσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων ριζοσπαστικοποιούνται.

Δεν υπάρχει αποδοχή των αιτημάτων των εργαζομένων.

Στο στάδιο του εκφυλισμού πριν, οι σπουδαστές που έλειπαν, τώρα επιστρέφουν από την ΕΣΣΔ πίσω εδώ ή, αν είχαν ήδη επιστρέψει, τώρα αναλαμβάνουν δράση.

Οι “ναρκωμένοι”, σηκώνονται.

Ήταν σε αδράνεια για 15 με 20 χρόνια.

Τώρα γίνονται αρχηγοί ομάδων, κήρυκες, δημόσια πρόσωπα ενεργοποιούνται πολιτικά.

Ξαφνικά βλέπετε έναν ομοφυλόφιλο, που πριν 15 χρόνια ότι έκανε κανείς δεν το μάθαινε,

να μετατρέπει τώρα την ομοφυλοφιλία σε πολιτικό θέμα.

Απαιτεί αναγνώριση, σεβασμό, ανθρώπινα δικαιώματα και επηρεάζει μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων και η βία ξεσπάει μεταξύ αυτού και της αστυνομίας, αυτού και των υπολοίπων πολιτών, δεν έχει σημασία ο λόγος. Μπορεί να είναι οι άσπροι εναντίον των μαύρων, οι κίτρινοι εναντίον των άσπρων, δεν έχει σημασία ποια είναι η διαχωριστική γραμμή.

Αρκεί οι ομάδες να έρχονται σε απ’ ευθείας σύγκρουση, ακόμα και ένοπλη.

Αυτή είναι η διαδικασία της αποσταθεροποίησης.

Οι αδρανείς πράκτορες, γίνονται ηγέτες των κινημάτων αποσταθεροποίησης.

Και δεν έστειλε ο σύντροφος Αντρόποφ τον σύντροφο Ιβανόφ.

Τα άτομα που θα κάνουν τη δουλειά, είναι ήδη εδώ.

Είναι αξιοσέβαστα μέλη της κοινωνίας.

Μερικές φορές χρηματοδοτούνται από διάφορα ιδρύματα για τον “δίκαιο αγώνα τους”.

Ανθρώπινα δικαιώματα, δικαιώματα γυναικών, δικαιώματα μεταναστών, οτιδήποτε.

Και υπάρχουν Αμερικάνοι που τους χρηματοδοτούν με δωρεές χωρίς να το καταλαβαίνουν

Η διαδικασία της αποσταθεροποίησης, οδηγεί κατ’ ευθείαν στην κρίση

Προσωπικά ασχολούμουν με αυτό το στάδιο στα αναπτυσσόμενα κράτη.

Η διαδικασία ξεκινά, όταν οι επίσημοι οργανισμοί του κράτους δεν μπορούν να λειτουργήσουν πια. Και έτσι, έχουμε τεχνητούς οργανισμούς που επιβάλλονται στην κοινωνία.

Μη εκλεγμένες επιτροπές, ΜΚΟ, περίεργες ομάδες που ισχυρίζονται ότι ξέρουν τι πρέπει να γίνει για να σωθεί η κοινωνία, έχοντας ένα μείγμα θρησκείας και ιδεολογίας.

ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ (0:41:00) 

Στο στάδιο της κρίσης, όλα αυτά τα τεχνητά σώματα διεκδικούν την εξουσία.

Και αν τους την αρνηθούν, τη διεκδικούν δια της βίας.

Στην περίπτωση του Ιράν, για παράδειγμα, ξαφνικά εμφανίστηκαν επαναστατικές επιτροπές.

Για ποια επανάσταση;

Δεν υπήρχε επανάσταση εδώ.

Και παρ’ όλα αυτά είχαν επιτροπές.

Απέκτησαν εξουσία δικαστική, την εξουσία να εκτελούν τους αντιφρονούντες, όλες αυτές τις εξουσίες σε ένα πρόσωπο, που πιθανόν σπούδασε στο Χάρβαρντ, που επέστρεψε στη χώρα του και νομίζει ότι έχει την απάντηση για όλα τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.

Κρίση έχουμε όταν η κοινωνία δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει παραγωγικά.

Και καταρρέει.

Αυτή είναι προφανώς η έννοια της κρίσης.

Και έτσι, η κοινωνία αναζητά έναν σωτήρα.

Οι ομάδες περιμένουν να έρθει ένας Μεσσίας.

Οι εργαζόμενοι λένε “έχουμε οικογένειες να θρέψουμε”.

Ας αποκτήσουμε μια ισχυρή κυβέρνηση.

Μια σοσιαλιστική, ίσως, κυβέρνηση.

Μια κυβέρνηση που να βάλει τους εργοδότες στη θέση τους και να μας ξαναδώσει δουλειά.

Χρειαζόμαστε έναν ισχυρό άντρα.

Μια ισχυρή κυβέρνηση.

Έναν ισχυρό ηγέτη.

Έναν σωτήρα.

Ο πληθυσμός έχει κουραστεί και έχει αηδιάσει με όλα αυτά που συμβαίνουν.

Και ιδού!

Έχουμε έναν σωτήρα!

Είτε έρχεται ένα άλλο έθνος, είτε οι ομάδες μαρξιστών, λενινιστών, οι σαντινίστας, ο Μουζουρέλα.... δεν έχει σημασία.

Έρχεται ο σωτήρας και λεει :

“Εγώ θα σας οδηγήσω”.

Και υπάρχουν δύο εναλλακτικές εδώ.

Ο εμφύλιος πόλεμος, και η εισβολή. (!!!)

Βλέπετε πως πάει;

Εμφύλιος, όπως στο Λίβανο, για παράδειγμα.

Εμφύλιος που επιβλήθηκε εξωτερικά από την PLO.

Εισβολή είχαμε σε πολλές χώρες όπως π.χ. στο Αφγανιστάν (μιλάει για τη Ρώσικη εισβολή),

οποιαδήποτε χώρα της ανατολικής Ευρώπης, στην οποία έγινε Ρώσικη εισβολή.

Αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΕΞΟΜΑΛΥΝΣΗΣ (0:43:55)  

Το επόμενο στάδιο είναι η εξομάλυνση.
Η λέξη εξομάλυνση χρησιμοποιείται ειρωνικά φυσικά, είναι δανεισμένη από το 1968 στην Τσεχοσλοβακία, όταν η σοβιετική προπαγάνδα και μετά από αυτούς και η New York Times δήλωναν:

“Τώρα η κατάσταση εξομαλύνθηκε”.
Δεν υπάρχει πια άνοιξη της Πράγας,

δεν υπάρχει επανάσταση,

δεν υπάρχει βία.

Όλα είναι “ομαλά” (normal).
Σε αυτό το στάδιο, οι αυτοδιορισμένοι άρχοντες της κοινωνίας, δε χρειάζονται άλλες επαναστάσεις πια.

Το στάδιο είναι το αντίθετο της αποσταθεροποίησης.

Είναι μια προσπάθεια να σταθεροποιηθεί η κατάσταση στη χώρα.

Και τώρα, όλοι αυτοί οι επαναστάτες,

οι ακτιβιστές,

οι συνδικαλιστές,

οι απελευθερωτές,

οι ομοφυλόφιλοι επαναστάτες,

οι καθηγητές,

οι μαρξιστές,

οι λενινιστές,

εξοντώνονται.

Φυσική εξόντωση μερικές φορές (θάνατος).
Έκαναν τη δουλειά μας.
Δεν τους χρειαζόμαστε πια.
Οι νέοι ηγέτες θέλουν σταθερότητα.

Για να δρέψουν τους καρπούς της νίκης τους.

Όχι άλλες επαναστάσεις, παρακαλώ.  

Η ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ (0:45:17)  

Και αυτό έχει γίνει σε πολλές χώρες.

Θυμάστε το Μπαγκλαντές;

Εκεί δραστηριοποιήθηκα εγώ.

Πρώτα είχαν τον Τζιμουραχμάντ (ή κάπως έτσι),

το 1971 ήταν ο ηγέτης του “λαϊκού κόμματος”, είχε μουστάκι σαν του Στάλιν.

Πέντε χρόνια αργότερα, δολοφονήθηκε από τους πρώην συναγωνιστές του.

Είχε εκπληρώσει την αποστολή του.

Στο Αφγανιστάν, αυτό έγινε τρεις φορές.

Πρώτα ήταν ο Οσταράκι,

μετά ο Αμίντ,

τώρα είναι ο Μπαμπράκ Αμάλ.

Αλληλοσκοτώθηκαν ο ένας μετά τον άλλον.

Ο πρώτος εκφύλισε τη χώρα,

ο δεύτερος την αποσταθεροποίησε,

ο τρίτος έφερε την κρίση.

Γεια σας σύντροφοι. Μπαμ.

Μόνο ο Μπαμπράκ Αμάλ επέστρεψε στη Ρωσία και του δόθηκε θέση εξουσίας.

Το ίδιο συνέβη στη Γρενάδα.

Ο Μορίς Μπίσοπ (μαρξιστής) δολοφονήθηκε από τον Ώστιν ή κάπως έτσι,

έναν στρατηγό που ήταν επίσης μαρξιστής.

Όχι άλλες επαναστάσεις.

Εξομάλυνση τώρα.

Όχι άλλες απεργίες, όχι άλλοι ομοφυλόφιλοι, όχι άλλα φεμινιστικά κινήματα.

Όχι άλλα κινήματα γενικώς.

Καλή σταθερή δημοκρατική προλεταριακή ελευθερία.

[...] Σημείο Βίντεο:   0:48:10

Για να αντιστρέψουμε την διαδικασία στο στάδιο της εξομάλυνσης,

απαιτείται οπωσδήποτε στρατιωτική επέμβαση.

Καμιά άλλη δύναμη στον πλανήτη δεν μπορεί να αντιστρέψει τη διαδικασία εδώ.

Στο στάδιο της κρίσης, δεν απαιτείται η χρήση στρατιωτικής βίας, απαιτούνται δραστικά μέτρα.

Όπως στην Χιλή, όπου πράκτορες της CIA εμπόδισαν την εισβολή και την δημιουργία εμφυλίου.

Συντηρητικά μέτρα. Υποστήριξη. Με χρήματα, με τεχνογνωσία,

δεν έχει σημασία, για να αποτραπεί η μετατροπή της κρίσης σε εμφύλιο ή εισβολή.

[...] Σημείο Βίντεο:  0:49:20

Τώρα, στο στάδιο της αποσταθεροποίησης, η διαδικασία μπορεί επίσης να αντιστραφεί.

Και είναι ευκολότερο να γίνει εδώ.

Χωρίς ανάμιξη της CIA.

Ξέρετε τι χρειάζεται να γίνει εδώ;

Περιορισμός κάποιων ελευθεριών των ομάδων που αυτοπροσδιορίζονται σαν αντίθετες στην κοινωνία.

Τόσο απλό.

Όμως όχι.

Τα ΜΜΕ θα πουν ότι αυτό είναι αντίθετο με το σύνταγμα της χώρας.

Πως μπορεί να γίνει;

Με τη χρήση της εξουσίας.

Να αφαιρεθούν δικαιώματα από τους εγκληματίες.

Δεν ακούγεται καλό ε;

Κι έτσι πρέπει να έχουν δικαιώματα οι εγκληματίες.

Και να συνεχίζουν το έργο καταστροφής της χώρας.

Δεν εννοώ όμως εδώ ακραία πράγματα.

Δεν εννοώ να βάλουμε όλους τους ομοφυλόφιλους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Αλλά να μην τους επιτρέψουμε να αναλάβουν πολιτική δράση.

Να μην τους εκλέξουμε σε θέσεις εξουσίας, είτε σε επίπεδο δήμου, είτε πολιτείας, είτε εθνικού. Πρέπει να καταλάβουν οι Αμερικάνοι, ότι ένα τέτοιο πρόσωπο σε θέση εξουσίας είναι εχθρός και αν δεν είναι εχθρός στο στάδιο αυτό, θα γίνει αργότερα.

Αργότερα φυσικά θα τον εκτελέσουν….

αλλά σε αυτό το σημείο είναι εχθρός.

Παρέχετε εξέχουσα υπηρεσία απλώς με το να του αρνείστε το δικαίωμα να εκλεγεί, να εξαργυρώσει τις τρελές του ιδέες και να αποκτήσει εξουσίες.

Ο περιορισμός κάποιων ελευθεριών στο σημείο αυτό

θα εμποδίσει την εξέλιξη σε κρίση και θα αντιστρέψει τη διαδικασία της αποσταθεροποίησης.

Η περιστολή του δικαιώματος απόκτησης πολιτικής εξουσίας στους ανθρώπους αυτούς

θα σώσει την οικονομία από την κατάρρευση.

Η θεσμοθέτηση νόμων που θα απαγορεύσει στις ιδιωτικές τηλεοπτικές εταιρίες να βιάζουν την κοινή γνώμη και τα μυαλά των ανθρώπων προς την κατεύθυνση του καταναλωτισμού.

Καμιά εταιρία δεν πρέπει να έχει το δικαίωμα να σας “αναγκάσει” να αγοράσετε περισσότερο αν εσείς δεν χρειάζεστε κάτι.

Θα πρέπει να υπάρχει νόμος:

“Θέλεις να διαφημίσεις το αυτοκίνητο σου; “

“Εντάξει.

Αλλά δε θα αναφέρεις ούτε μία φορά στη διαφήμιση σου:”

“τρέξε και αγόρασε τώρα και γλίτωσε χρήματα”.

Θα πρέπει να είναι αντίθετο στο νόμο να πιέζεις τον κόσμο να αγοράσει περισσότερα.

Αυτοπεριορισμός.

Πριν ξεκινήσει η διαδικασία, ο αυτοπεριορισμός ήταν αποστολή της εκκλησίας,

γιατί οι παπάδες, μας έλεγαν ότι τα υλικά αγαθά είναι καλά, αλλά δεν είναι το παν.

Ότι υπάρχει κάτι άλλο σπουδαιότερο.

Ότι οι άνθρωποι δεν γεννήθηκαν για να καταναλώνουν.

Ότι ένα τόσο περίπλοκο κατασκεύασμα όσο το ανθρώπινο σώμα πρέπει να προορίζεται για κάποιον υψηλότερο σκοπό.

Και είναι τόσο εύκολο να αποφύγεις την αποσταθεροποίηση, απλά και μόνο αρνούμενος στις άπληστες εταιρίες μια μικρή ελευθερία:

το δικαίωμα τους να σε αναγκάζουν να γίνεις καταναλωτής άχρηστων προϊόντων

που σε μετατρέπουν σε καταναλωτική μηχανή.

Σαν το σκουλήκι που μπαίνει από τη μια μεριά, τρωει το μήλο και βγαίνει από την άλλη.

Συνεπώς, η αποσταθεροποίηση μπορεί εύκολα να αναστραφεί, αν η κοινωνία με τη δική της θέληση, ή με πειθώ από τους ηγέτες της αποδεχθεί την ιδέα του αυτοπεριορισμού.

Είναι δύσκολο, αλλά πρέπει να γίνει.

Διαφορετικά, θα φτάσετε στο σημείο που,

όπως λέμε και εμείς στη Ρωσία, αν η Σαχάρα γίνει ποτέ κομουνιστικό κράτος, θα ταξινομήσουμε την άμμο.

Θα πρέπει λοιπόν να “λειάνετε” τις προσδοκίες σας σε αυτό το στάδιο πριν να είναι αργά.

Οι δυνάμεις εκφυλισμού ανατρέπονται εύκολα.

Πρώτα από όλα, περιορίζοντας την εισαγωγή προπαγάνδας.

Το πιο εύκολο πράγμα να κάνει κανείς.”

[...]

Ολόκληρο το βίντεο από το οποίο προήλθε η απομαγνητοφώνηση,

θα το βρείτε μέσα στο κείμενο, λίγο παραπάνω.