Επειδή ο οικονομικός πόλεμος είναι αθέατος, σε αντίθεση με το συμβατικό, είναι εύλογη η δειλία της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων – ειδικά όταν η χώρα έχει δεθεί χειροπόδαρα και οι Πολίτες μοιάζουν με φυλακισμένους που δέχονται τεράστιες πιέσεις από έναν παντοδύναμο κατασταλτικό μηχανισμό.
«Δεν μπορώ πια να βλέπω την αξία να ζητιανεύει, τα μηδενικά να κορδώνονται από ξιπασιά, την τιμή περιφρονημένη, την αρετή εμπορευμένη, την τελειότητα παραπεταμένη, την δύναμη σακατεμένη, το τάλαντο να παίρνει μαθήματα από την βλακεία, την αλήθεια γελοιοποιημένη, το καλό υποδουλωμένο στο κακό. Τα λόγια αυτά αποδίδονται στο Σαίξπηρ, χωρίς να προσδιορίζεται όμως σε ποιο από τα έργα του αναφέρονται.
