Η αυταπάτη της ελευθερίας του λόγου

Ενώ η καταστολή στις δικτατορίες είναι προφανής, λόγω της χρήσης βίας, στη Δύση διενεργείται χειρουργικά, με «νυστέρι» – επειδή είναι σημαντικό να παρέχεται στους ψηφοφόρους η ψευδαίσθηση ότι, η ελευθερία της έκφρασης υπάρχει και βασίζεται στην ελευθερία της σκέψης. Εν προκειμένω, τα δυτικά ΜΜΕ είναι εξαιρετικά αποτελεσματικά ως «παραισθησιογόνα» – οπότε πολύ σωστά τα επικροτεί ο οποιοσδήποτε λάτρης του τσίρκου..

«Η χώρα παράγει περισσότερη διαφθορά και διαπλοκή από όση μπορεί να καταναλώσει»! Παν.Γερογλής

Γράφει ο

Παναγιώτης Γερογλής

ΕΝΑ, ΔΥΟ, ΠΕΝΤΕ ΣΤΑΧΥΑ ΤΑ ΞΕΡΙΖΩΝΕΙΣ…ΜΙΑ ΘΥΜΩΝΙΑ ΟΧΙ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ !!…(παλιά ινδιάνικη παροιμία..)….

 

Για άλλη μια φορά η χώρα γίνεται διεθνώς ρεζίλι….Εξ άλλου όπως έχω ξαναπεί αυτή η χώρα δεν μπορεί να λογίζεται ως σοβαρή χώρα…ούτε στο εσωτερικό , ούτε στο εξωτερικό…

 

Σε κάθε διεθνή σύγκριση με θετική χροιά , η χώρα καταλαμβάνει σταθερά τις τελευταίες θέσεις, ενώ αντίθετα πρωτεύει με διαφορά σε συγκρίσεις με αρνητικό χαρακτήρα…

 

Σοκ – Κορυφαίος Γερμανός ιατρός ζητάει νεκροψίες βλέπει συγκάλυψη θανάτων από εμβόλια – Centre for Constitutional Freedoms: Λάθος ο υποχρεωτικός εμβολιασμός

Κορυφαίος Γερμανός Ιατρός ζητάει νεκροψίες βλέπει συγκάλυψη θανάτων από εμβόλια

Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά με τα εμβόλια.

 
Όταν κορυφαίοι ιατροί ανά τον κόσμο θέτουν ερωτήματα, ξαφνικά φιμώνονται.

 
Σε ένα κανονικό κόσμο κάτι τέτοιο δεν θα έπρεπε να συμβαίνει, κάθε ερώτημα, κάθε απορία θα τύγχανε αποδοχής και έρευνας.

 
Αντιθέτως στον παραλογισμό που κυριαρχεί μια απίστευτη ομερτά σιωπής κυριαρχεί, κάθε διαφορετική φωνή φιμώνεται, παραγκωνίζεται και αυτό αποτελεί απόδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά με τα εμβόλια. 

 
Δεν μπορεί 3-4 φαρμακευτικές εταιρίες να ελέγχουν κυβερνήσεις και τον κόσμο.

 
Δεν μπορεί να πιστεύουν όλοι αφελώς ότι μόνο τα εμβόλια σώζουν ζωές όταν φθάσαμε να μιλάμε για 4η δόση.

 
Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά με τα εμβόλια, το αφήγημα ότι μόνο μια λύση υπάρχει είναι δυστοπική και ασύμβατη με την λογική.

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ : ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΔΥΣΤΟΠΙΑ

Ο Μέντορας των συνταγματολόγων κ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ στην ERTOPEN Radio.

Συνέντευξη στην Εύα Μαυρογένη πάνω στην δυστοπία που αντιμετωπίζουμε σαν κοινωνία

Οι δυστοπικές εξελίξεις προάγγελος της τυραννίας

Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι πόσα γνωρίζουμε πραγματικά για τον ιό – καθώς επίσης εάν μπορούμε να εμπιστευθούμε αυτά που μας λένε οι υγειονομικές αρχές, οι κυβερνήσεις και τα διατεταγμένα ΜΜΕ που τις υπηρετούν «χρηματιζόμενα». Στα πλαίσια αυτά, όλοι γνωρίζουμε πως η ουσία της επιστήμης είναι η συζήτηση – όπου ένας επιστήμονας οποιουδήποτε κλάδου προτείνει μία υπόθεση, η οποία στη συνέχεια δοκιμάζεται με πειραματισμούς. Εν προκειμένω, εάν τα δεδομένα από το εκάστοτε πείραμα τείνουν να επιβεβαιώσουν την υπόθεση, τότε αποκτούν ευρύτερη αποδοχή – ενώ εάν τείνουν να διαψεύσουν την υπόθεση, εγκαταλείπονται υπέρ μίας άλλης, νέας υπόθεσης. Εάν είναι ασαφή, συνεχίζονται τα πειράματα – όπου όμως ταυτόχρονα άλλοι επιστήμονες μπορούν είτε να αμφισβητήσουν την υπόθεση, είτε να προτείνουν μία δική τους. Διαφορετικοί βέβαια εμπειρογνώμονες μπορούν να αμφισβητήσουν τα πειράματα ή/και την ερμηνεία των πειραματικών δεδομένων – ενώ όλες αυτές οι ιδέες και τα αποτελέσματα δημοσιεύονται σε ακαδημαϊκά περιοδικά και τις κρίνουν εξειδικευμένοι κριτές. Σε κάθε περίπτωση, η συζήτηση συνεχίζεται έως ότου επιτευχθεί κάποια συναίνεση – όπου όμως, ακόμη και τότε, η συναίνεση μπορεί να διαρκέσει μέχρι να υπάρξει κάποια καλύτερη άποψη κοκ. Έτσι λειτουργεί η επιστήμη, ενώ όποιος ισχυρίζεται πως για ένα συγκεκριμένο θέμα είναι «διευθετημένη», παγιωμένη και δεν διαψεύδεται ποτέ, δεν είναι σίγουρα επιστήμονας – αφού η αληθινή επιστήμη δεν «διευθετείται» ποτέ. Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από τους πιο σημαντικούς συντελεστές της, όπως είναι ο Νεύτωνας ο Αϊνστάιν και ο N. Bohr της κβαντικής θεωρίας – όπου ο καθένας έφερε επανάσταση στο έργο των προκατόχων του. Δυστυχώς όμως, η «επιστήμη» που ασχολείται με την πανδημία του κορωνοϊού έχει πολιτικοποιηθεί και διαστρεβλωθεί – σε σημείο που οι Πολίτες δεν εμπιστεύονται πια κανέναν και ούτε πρέπει.

Ζητήματα Αισθητικής εν μέσω Κρίσεων στην εποχή της Πανδημίας

- Ο Δημοσθένης Δαββέτας, Διδάκτωρ Αισθητικής στο Πανεπιστήμιο Paris VII και Πανεπιστημιακός δάσκαλος σε Πανεπιστήμια της Ευρώπης και της Ελλάδας , πάνω στη Φιλοσοφία της Τέχνης, σε μια ανατρεπτική συζήτηση στην εποχή της διαφαινόμενης δυστοπίας στη καθημερινότητα μας, αλλά και στην μεγάλη εικόνα των κοινωνιών, εν μέσω πολλαπλών κρίσεων.

-Ο ρόλος της Αισθητικής εν μέσω Κρίσεων και στην εποχή της Πανδημίας

- Πόσο η απώλεια της Αισθητικής συμβάλλει στην ένταση των κρίσεων

- Μπορεί η Αισθητική στη κοινωνική ζωή και την συλλογικότητα , να παίξει το ρόλο του «όπλου» αντίστασης και αντεπίθεσης στις πολλαπλές Κρίσεις ;

Δυστοπικές εξελίξεις

Όπως είχε αναλύσει ο Marx, το χρηματοοικονομικό κεφάλαιο θα ενθάρρυνε αναπόφευκτα την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα – αφαιρώντας με τον τρόπο αυτό την τιμολογιακή ισχύ και τα κέρδη του βιομηχανικού κεφαλαίου. Όταν τώρα θα υπήρχαν περισσότερα αγαθά, από αυτά που θα μπορούσε να αγοράσει η εργασία με την αμοιβή της, θα δινόταν πίστωση στην εργασία για την αγορά της πλεονασματικής παραγωγής του βιομηχανικού κεφαλαίου – με αποτέλεσμα την αύξηση των χρηματοοικονομικών κερδών, με μοχλό κερδοσκοπίας το χρέος και τις φούσκες των περιουσιακών στοιχείων (μετοχές, ακίνητα κλπ.). Η εποχή αυτή έχει ήδη φτάσει, ενώ οδηγείται στο τέλος της – αφού τα κέρδη της εργασίας ήδη μειώνονται και η χρηματοδότηση έχει σταματήσει, επειδή τα χρέη έχουν υπερβεί τα ανώτατα όρια τους. Με απλά λόγια, το κεφάλαιο δεν μπορεί πια να παράγει κέρδος – με εξαίρεση τη στήριξη του από τις κεντρικές τράπεζες που συμφωνούν να αγοράσουν παράλογα υπερτιμημένα περιουσιακά στοιχεία, με τα πακέτα ποσοτικής διευκόλυνσης τους (QE). Φυσικά οι κεντρικές τράπεζες ισχυρίζονται πως οι μη συμβατικές αυτές ενέργειες τους είναι προσωρινές. Εν τούτοις, η δυναμική που περιγράφει ο Marx είναι θεμελιώδης και αμείλικτη – με την έννοια πως η παραφροσύνη των κεντρικών τραπεζών να δημιουργούν χρήματα από το πουθενά, για να αγοράζουν παράλογα υπερτιμημένα περιουσιακά στοιχεία, δεν πρόκειται να σταματήσει. Προέβλεψε λοιπόν πως αυτό θα είναι το τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού – επειδή δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από την κατάρρευση. Εν τούτοις, εμφανίσθηκε την τελευταία στιγμή η πανδημία, ως σωσίβιο στη μεγάλη τρικυμία – σε μία εποχή που οι προβλέψεις του Marx συγκλίνουν με τις απόψεις του Kafka και με τις αναφορές τόσο του Orwell, όσο και του Huxley.