Πώς ο κορωνοϊός έπιασε στον ύπνο τις ελίτ του πλανήτη

Γράφει ο Φώτης Κόλλιας 

Την ίδια ημέρα που η Κίνα παραδέχονταν, για πρώτη φορά, τον κίνδυνο μετάδοσης του κορωνοϊού από άνθρωπο σε άνθρωπο, στις 21 Ιανουαρίου, ξεκινούσε στο Νταβός της Ελβετίας το ετήσιο Οικονομικό Φόρουμ (World Economic Forum – WEF). 

Και στο φετινό Φόρουμ παρουσιάστηκε η ετήσια έκθεση (The Global Risks Report) για τους πιθανούς κινδύνους που αντιμετωπίζει ο πλανήτης στην οποία η πιθανότητα πανδημίας ή τουλάχιστον μεταδοτικής ασθένειας δεν βρίσκονταν ούτε καν στην πρώτη δεκάδα! Ο κίνδυνος για τον πλανήτη από μια μεταδοτική ασθένεια θεωρούνταν πολύ μικρός, όπως και ο κίνδυνος «κατάρρευσης τιμών στην ενέργεια» και η «κατάρρευση ενός κράτους». 

Ελίτ, Δημοκρατία και Μαύροι Κύκνοι

source:Risk & Insurance® @RiskInsurance

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα

giota.houliara@gmail.com 

Οι πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις (ΗΠΑ, Ολλανδία, Γαλλία) και το δημοψήφισμα του περασμένου Ιουνίου στη Βρετανία μου έφεραν στο μυαλό τη ρήση του Νασίμ Ταλέμπ (Nassim Nicholas Taleb): Όταν ο κόσμος ψηφίζει αυτό που θέλει η διανούμενη-πλην-όμως-ηλίθια-ελίτ, τότε αυτό είναι «δημοκρατία».

Στη συνέχεια διάβασα ένα άρθρο στο πρακτορείο Bloomberg όπου ο συντάκτης Leonid Bershidsky συναντά τον Robert Barnes, δικηγόρο του Λας Βέγκας. Ο Barnes έχει τη συνήθεια να κερδίζει χρήματα ποντάροντας στους μαύρους κύκνους των εκλογικών αναμετρήσεων (δηλαδή στο απρόβλεπτο, σ΄αυτό που δεν θεωρούν οι δημοσκόποι και οι πολιτικοί αναλυτές εφικτό).